Wspólne rodzaje czynów niedozwolonych

Czynami niedozwolonymi, które najprawdopodobniej będą rozpatrywane w sądzie pokoju lub sądzie grodzkim są czyny wynikające z umyślnego lub niedbałego działania lub zaniechania działania, które skutkują obrażeniami osób lub uszkodzeniem mienia. Powszechne czyny niedozwolone obejmują: napaść, pobicie, uszkodzenie mienia osobistego, konwersję mienia osobistego oraz celowe wywołanie rozstroju emocjonalnego. Obrażenia osób mogą obejmować zarówno szkody emocjonalne, jak i fizyczne.

Atak: Celowe grożenie osobie natychmiastowym pobiciem.

Bateria: Celowe obraźliwe dotykanie innej osoby bez jej zgody.

Celowe lub przypadkowe uszkodzenie własności osobistej: Szkody majątkowe mogą wystąpić na wiele sposobów, takich jak wypadki samochodowe; złamanie, zniszczenie lub poplamienie kosztowności; lub zły cel (np. piłki baseballowe lub strzały z pistoletu przypadkowo wysłane przez okna). Ale wszelkie działania mające na celu odzyskanie odszkodowania za szkody majątkowe są ograniczone do jurysdykcji sądu. Na przykład, sędzia pokoju może rozstrzygnąć sprawę dotyczącą pożaru, który spalił budynek tylko wtedy, gdy szkody wynoszą dziesięć tysięcy dolarów lub mniej. Patrz sekcja 35-3-3A.

Umyślne spowodowanie rozstroju emocjonalnego: Roszczenie o umyślne spowodowanie rozstroju emocjonalnego wymaga od powoda wykazania (1) że pozwany zaangażował się w skrajne i oburzające zachowanie, które zostało wykonane lekkomyślnie lub z zamiarem spowodowania poważnego rozstroju emocjonalnego i (2) powód doświadczył poważnego rozstroju emocjonalnego w wyniku tego zachowania. Ekstremalne i oburzające zachowanie to takie, które wykracza poza granice zwykłej przyzwoitości i jest potworne i nieakceptowalne dla zwykłego człowieka. Poważne cierpienie emocjonalne to cierpienie o takiej intensywności i czasie trwania, że nie można oczekiwać, że zwykła osoba będzie je tolerować. Powód nie jest zobowiązany do wykazania, że doznał urazu fizycznego, aby uzyskać odszkodowanie za poważne zaburzenie emocjonalne.