Articles

13 symptomen om een angstaanval op te sporen en hoe de persoon te helpen die eraan lijdt

Aangstaanvallen zijn gerelateerd aan momenten van stress of traumatische gebeurtenissen, hoewel ze zelfs in rustige situaties kunnen voorkomen. Iemand kennen die eraan lijdt of heeft geleden is heel gewoon: volgens een studie van de International Society for Affective Disorders heeft meer dan 10% van de volwassen bevolking in Spanje een van deze aanvallen gehad.

Deze crises, ook wel “angstaanvallen” of “paniekaanvallen” genoemd, zijn “een extreme emotionele reactie van alarm, die komt om angst te veroorzaken,” legt Verne Antonio Cano Vindel, hoogleraar psychologie aan de Complutense Universiteit van Madrid en voorzitter van de Spaanse Vereniging voor de Studie van Angst en Stress, per telefoon uit.

Voor Cano is een van de belangrijkste oorzaken van paniek tijdens angstaanvallen de angst die de onwetendheid van de symptomen zelf veroorzaakt. “Ze lijken op die van een gewone angstsituatie, dezelfde die men kan voelen bij een examen of een sollicitatiegesprek,” legt hij uit, “maar wanneer ze verschijnen zonder duidelijke verklaring, veroorzaken ze angst en rusteloosheid.” Op hun beurt voeden die angst en rusteloosheid de symptomen weer.

“Er ontstaat een vicieuze cirkel,” zegt Cano. “Als de getroffen persoon tachycardie krijgt, denkt hij dat hij een hartaanval krijgt, dus wordt hij bang, wordt hij angstiger en wordt de tachycardie erger.” De sleutel tot het minimaliseren van aanvallen en zelfs het vermijden ervan is, daarom, de symptomen kennen “om het niet te vergroten en te weten dat het geen kwaad kan.”

Symptomen om een angstaanval te identificeren

Onder de symptomen van een angstaanval, noemt Cano:

1. Plotselinge toename van het gevoel van angst en vrees

2. Ernstige hartkloppingen

4. Verhoogde lichaamstemperatuur

5. Zweten

6. Tremors

7. Gevoel van onwerkelijkheid

8. Depersonalisatie (het gevoel buiten zichzelf te staan) of derealisatie (het gevoel dat wat er gebeurt niet echt is)

9. Angst om te sterven, de controle te verliezen of het bewustzijn te verliezen

10. Verstikkend gevoel.

Naast de symptomen die Cano noemt, vermeldt het Diagnostic Manual of Mental Disorders van de American Psychiatric Association ook:

11. Opvliegers

12. Beklemmend of ongemakkelijk gevoel op de borst

13. Gevoelloosheid of een tintelend gevoel.

Bij een angstaanval hoeven niet al deze symptomen voor te komen. Naast het verschijnen van het gevoel van angst en vrees – het belangrijkste symptoom – moeten ten minste vier andere van de hierboven genoemde symptomen optreden. Ze beginnen allemaal abrupt en bereiken, als ze niet onder controle worden gehouden, hun maximale expressie in de eerste 10 minuten. Ze hebben geen bepaalde duur: “Het zal afhangen van hoe de persoon het verwerkt en hoe lang het duurt om afgeleid te raken,” legt Cano uit.

“De factoren die een angstcrisis verergeren zijn de uitvergroting en de aandacht voor de symptomen,” zegt de psycholoog. “Ook bij mensen die er al een hebben gehad, kan de anticipatie: de angst zelf die het denken aan een aanval veroorzaakt, er een veroorzaken. De sleutel voor de psycholoog is dan ook om de aandacht van de symptomen af te leiden zodra ze zich voordoen, niet om ze te verergeren.

Hoe help je iemand die lijdt aan een angstaanval

De prioriteit voor het verdwijnen van een angstaanval is om de getroffen persoon te laten stoppen met denken aan de symptomen waar hij of zij last van heeft. Om dit te doen, raadt Cano aan:

1. Houd een actief gesprek: “De sleutel is om de persoon af te leiden, hoewel het niet gemakkelijk is omdat hun aandacht zich zal richten op wat zij denken dat hen bedreigt,” legt Cano uit. Voor de professor is de manier om hun aandacht af te leiden “al het mogelijke doen om de getroffene te laten praten. Het helpt om de symptomen niet uit te vergroten: het is belangrijk om te proberen de getroffene duidelijk te maken dat niets wat hem overkomt hem jaar kan maken. Terwijl we met haar praten, “moet je proberen te laten zien dat het dezelfde symptomen zijn die je hebt als je een examen aflegt of in het openbaar spreekt,” zegt Cano.

3. Normaliseer de situatie: “Een van de angsten die zich voordoen aan het begin van een angstaanval is dat de symptomen waarneembaar zijn,” legt Cano uit. Het is dus belangrijk dat men niet de aandacht trekt en dat er mensen rond de getroffene worden gegenereerd.

En de plastic zak?

In de collectieve verbeelding leeft het idee dat je bij een angstaanval de getroffene in een plastic zak moet stoppen om te ademen. Dit komt omdat angstaanvallen al lang in verband worden gebracht met hyperventilatie, overmatige ademhaling die een daling van het kooldioxidegehalte in het bloed veroorzaakt. Deze vermindering veroorzaakt op haar beurt symptomen die met angst worden geassocieerd, zoals duizeligheid of tachycardie.

Hyperventilatie is echter niet de oorzaak van aanvallen: een studie van het Center for the Study of Anxiety van de Universiteit van Boston, waarin men probeerde paniekaanvallen op te wekken door te hyperventileren, kwam tot de conclusie dat hyperventilatie niet altijd een angstreactie teweegbrengt. “Sommige mensen zullen merken dat het voor hen werkt,” zegt Cano, “maar hyperventilatie is niet de echte oorzaak van paniekaanvallen,” concludeert Cano. “Het is de uitvergroting en de aandacht voor de symptomen, dat is wat we moeten proberen te bestrijden.”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *