8 manieren om te stoppen een perfectionist te zijn
Er is iets dat je over mij moet weten: Ik ben een herstellende perfectionist. En dat heeft mijn carrière bijna doen ontsporen.
In zekere zin was dat een geluk, want het dwong me actie te ondernemen om te veranderen. Maar hoe zit het met jou? Heb jij (of iemand die je kent) last van perfectionisme?
Het punt is dat perfectionisme je carrière de das om kan doen. En het is makkelijk om meegezogen te worden in de cultus van het perfecte.
Het is een nuttige eigenschap als je net begint. Je wordt er zelfs om geprezen. Het wordt vaak aandacht voor detail genoemd, ijver, werkethiek, of zeer georganiseerd zijn. Dus ga je er nog harder tegenaan en streef je nog meer perfectie na.
Maar geleidelijk aan wordt dit een slechte eigenschap. Als mensen naar je beginnen te verwijzen als een perfectionist, wordt het een showstopper.
Perfectionisme is een carrièrebeperkend gedrag
Perfectionisme wordt een carrièrebeperkend gedrag naarmate je hogerop komt.
Als individuele medewerker
Proberen om alles “perfect” te krijgen, kan betekenen dat je er langer over doet om resultaten te boeken. En ik spreek uit persoonlijke ervaring.
Ten eerste stelde ik het uit om te beginnen omdat ik vond dat ik niet genoeg tijd had om het goed te doen. Dat heet uitstelgedrag.
Toen ik eenmaal begon, besteedde ik door mijn perfectionistische instelling veel te veel tijd aan onderzoek, verbetering en bijschaven. Dat kostte me tijd van andere belangrijke projecten en ook tijd om voor te bereiden hoe ik mijn materiaal krachtig zou presenteren in de vergadering.
Het belangrijkste was dat mijn gezondheid en welzijn eronder leden. De meeste mensen zeggen: “Als je dood bent, is er genoeg tijd om te slapen” om te rechtvaardigen dat je langer blijft op een feestje of iets anders leuks. Voor mij gaf het toestemming om meer te werken en slaap te vergeten.
Als manager
Een perfectionist zijn als je manager bent, kan je nog meer tegenhouden. Eerlijk gezegd is het stellen van zeer hoge eisen aan alles wat je doet meestal een teken van onzekerheid. Dat leidt ertoe dat je veel middelen verspilt en een negatieve reputatie krijgt die daarmee gepaard gaat.
In mijn geval betekende perfectionisme dat ik me voorafgaand aan een klantgesprek op alle mogelijkheden moest voorbereiden. Dit leidde ertoe dat ik extra analyses en materiaal van mijn team eiste, waarvan de meeste uiteindelijk helemaal niet van belang waren.
Junioren klaagden, ik kreeg de reputatie dat ik middelen verspilde, en mensen wilden niet meer voor me werken. Het kostte me vier jaar om dit te overwinnen. Als ik dat niet had gedaan, zou het mijn carrière hebben doen ontsporen.
Perfectionisme bezorgt je meer stress en is ronduit slecht voor je gezondheid. En dat alles maakt je minder efficiënt en effectief. Het is een neerwaartse spiraal, en geen duurzame manier om zaken te doen of je leven te leiden.
Aan de andere kant: stel je eens voor hoe bevrijdend het zal voelen als je “perfect” loslaat bij alles wat je doet. Hoe zou het voelen om dat gewicht van je borst te hebben getild?
Hoe je het ook bekijkt, het is de moeite waard om perfectionisme los te laten.
Maar de vraag is hoe?
8 Manieren om te stoppen een perfectionist te zijn
Hier zijn acht manieren die mij hebben geholpen om mijn perfectionisme los te laten. Ik ben nog steeds een werk in uitvoering. In feite heb ik er langer over gedaan dan normaal om deze blogpost te schrijven, omdat ik hem perfect wilde maken! Ik denk dat dit onderwerp een beetje te dicht bij huis komt.
Dus, voordat je enthousiast wordt dat er een “remedie” is, weet dat dit iets is waar je bewust en consequent aan moet blijven werken. Maar je kunt je zeker verbeteren. Heel veel.
1. Erken
De eerste stap om perfectionisme los te laten is erkennen dat je het in de eerste plaats doet.
Ik heb niet gezegd “erken dat je een perfectionist bent”, omdat ik een hekel heb aan labels. Etiketten zijn een uitnodiging om een idee over jezelf te kopen dat je niet goed van pas komt, en het moeilijker maakt om het te veranderen.
Door het als gedrag te zien, kun je het veranderen. Het is gemakkelijker om een gedrag te veranderen dan iets dat in je identiteit is gegrift.
Als je erkent, bedenk dan eens in welke situaties je perfectionistische gedrag het sterkst naar voren komt. Voor mij was dat alles wat ik aan iemand anders moest inleveren of op een andere manier publiekelijk moest delen. Net als toen ik weer op school zat. Daarom duurde het vroeger weken en zelfs maanden voordat ik mijn eerste blogposts publiceerde.
2. Wat voedt het?
Inzicht in waarom je jezelf uitdaagt met ultrahoge normen is ook nuttig. Net als elke andere gewoonte moet perfectionisme een deel van jezelf dienen, zelfs als het niet je hogere zelf dient.
Voor mij is het een krachtige cocktail van angsten (zoals “wat als ik het fout doe?… het moet perfect zijn of anders…”) en glorie (“als ik dit goed doe, dan…”). En natuurlijk is er de onzekerheid of het gebrek aan zelfvertrouwen waar we het eerder over hadden.
Het identificeren van de onderliggende overtuigingen die je perfectionistische gewoonte bepalen is een goede stap om ze te veranderen. Je kunt kiezen welke overtuigingen je wilt vasthouden, en welke je wilt voeden.
3. Zie het ergste geval onder ogen
Perfectionisme is vaak een manier om ervoor te zorgen dat je niet faalt. Maar een preventiementaliteit is niet bepaald bevorderlijk voor creativiteit en innovatief denken.
Om daar overheen te komen, heb ik het nuttig gevonden om te kijken naar het slechtst denkbare scenario, en hoe (on)waarschijnlijk het is dat dat zich voordoet.
Als je ook een rampenschrijver bent, is het handig om alle ergste dingen die kunnen gebeuren op een rij te zetten tegenover het meest waarschijnlijke scenario. Dan is het nog beter om ze door te spreken met iemand die je vertrouwt (bij voorkeur geen mede-perfectionist!). Door die donkere gedachten in de frisse lucht te laten verdwijnen, nemen ze hun kracht weg.
4. Stel vast welke normen nodig zijn
Stel je aanname van “perfect” als norm voor alles wat je doet ter discussie.
Hierbij helpt het om je af te vragen wat de norm is die nodig is voor de klus die je moet klaren. Moet een presentatie “snel en vies” zijn, klaar voor de klant, of iets daartussenin?
Ik herinner me dat ik extra tijd nam om een presentatie op te poetsen, hem bij mijn baas inleverde en er vervolgens achter kwam dat hij hem alleen als achtergrond wilde hebben en niet voor de presentatie aan de klant. Wat een verspilling van tijd en moeite. Ik had aan een aantal dingen kunnen werken die belangrijker bleken te zijn.
Het is net als met vervoer regelen. De ene keer volstaat een limousine, de andere keer een fiets.
Vraag het eerst, zodat je weet wat je moet leveren.
5. Pas uw normen aan
Zelfs als anderen lagere normen hebben, kunnen degenen onder ons in de perfectie-modus het moeilijk hebben met het loslaten van onze eigen superhoge normen. We denken dat we verder moeten gaan dan wat wordt verwacht.
Ik heb gemerkt dat het helpt om mijn eigen normen op twee punten bij te stellen.
Ten eerste heb ik het concept van mijn moeder overgenomen: “goed genoeg is goed genoeg”. Dat betekent dat ik mezelf toestemming geef om te accepteren wat anderen als norm hebben gesteld en het daarbij te laten. En hoewel het moeilijk is om te stoppen bij “quick and dirty”, hoor ik de stem van mijn moeder die me zegt dat “goed genoeg goed genoeg is” en weerhoud ik mezelf ervan om beter te presteren.
Ik had ook een geweldige baas die tegen me zei: “Ik wil dat je dingen voor 100% doet, niet voor 120 of 150% zoals je gewoonlijk doet”. Hij bedoelde eigenlijk: “doe gewoon 80%”, maar hij wist dat ik niet in staat was om minder dan 100% van iets te doen. Dus de eerste stap was om me terug te brengen van 120 naar 100.
Ten tweede heb ik het idee overgenomen om situationele normen te stellen – dat wil zeggen, ik heb verschillende normen voor verschillende dingen. Voor interne vergaderingen deel ik bijvoorbeeld liever kopieën van mijn met de hand getekende diagram dan dat ik het door iemand in een PowerPoint-dia laat omzetten. Dat is “goed genoeg” voor dit doel en bespaart tijd. Aan de andere kant, voor vergaderingen met klanten ga ik voor het merkpresentatiemateriaal.
Op hetzelfde moment dat je de normen voor jezelf aanpast, zorg er dan voor dat je deze afwijkende normen ook op je team toepast. Dus niet delegeren en vervolgens je perfectionisme op anderen overdragen.
6. Let op je zelfpraat
Terwijl je jezelf omschoolt, zal een van de krachtigste obstakels in je weg je zelfpraat zijn. Als de stem in je hoofd dingen zegt als: “Als het de moeite waard is om te doen, is het de moeite waard om het goed te doen” of “Wees niet lui” of “Hier hangt alles vanaf”, is het moeilijk om jezelf ervan te weerhouden voor perfect te gaan.
Dus begin met het opmerken van je zelfpraat en hoe het je perfectionistische gedrag ondersteunt. En als je jezelf betrapt op die zelfpraatspiraal, kun je ervoor kiezen om die te vervangen door iets anders.
En kijk ook uit naar momenten waarop je positieve zelfpraat toepast om je perfectionistische gewoonte te voeden. Bijvoorbeeld wanneer je jezelf (en je team) blijft aanmoedigen tot voorbij het punt van nuttigheid met, “laten we er nog maar eentje doen”.
Wanneer je jezelf betrapt in de “nog maar een beetje” modus, neem dan een stap terug en vraag jezelf af of dat nodig is voor de taak bij de hand voordat je erin duikt.
7. Geef jezelf een reden om verder te gaan
Hierbij gaat het erom dat je het allerbeste doet wat je kunt, maar wel binnen een bepaalde tijdslimiet. Op die manier kun je iets niet blijven herwerken tot het “perfect” is. Soms moet je gewoon een limiet stellen aan hoeveel je aan iets kunt werken.
Deadlines zijn hier heel geschikt voor. Als je bijvoorbeeld je werkstuk om 17.00 uur moet inleveren om op tijd te zijn voor de FedEx. Je zult dat doen of je nu wel of niet perfect bent geworden.
Als je de neiging hebt om te streven naar perfectie in een taak, besluit dan dat je er maar 30 minuten (of wat voor tijdsbestek dan ook) aan zult besteden. Stel een timer in en laat hem “aftellen” als hij afgaat, net als bij die toelatingsexamens voor de universiteit. Of, plan iets heel leuks of waar je naartoe moet als de tijd om is.
8. Doe experimenten
Hier gaat het erom uit te testen wat voor jou werkt, en dat regelmatig te oefenen. Omdat elke situatie anders is, is het handig om verschillende technieken uit te proberen en te kijken wat er gebeurt. Begin met situaties met een laag risico (dus de regelmatige teamupdate in plaats van de boardbriefing) en leer al doende.
Oefen vervolgens met het leveren van “goed genoeg” in plaats van “perfect”. Zoek elke dag ten minste één situatie waarin je kunt oefenen. Perfectionisme is tenslotte een gewoonte en je creëert een andere gewoonte, dus je moet blijven oefenen.
Ooit herinner ik me dat ik op een zondagmiddag drie uur bezig was met het uitschrijven en inspreken van de wekelijkse marktupdate voicemail voor maandag. Het was de eerste keer dat ik dat deed en hoewel het maar 2 ½ minuut duurde, heb ik het wel 50 of misschien wel honderd keer opnieuw opgenomen tot ik het perfect had.
Tuurlijk, het ging naar honderden collega’s over de hele wereld en mijn reputatie stond op het spel, maar 3 uur? Terwijl mijn man en kinderen op me zaten te wachten om te gaan fietsen?
In plaats daarvan had ik kunnen experimenteren met de wekelijkse voicemail als een oefening waar minder op het spel stond. Hij kwam tenslotte elke week en ik had de kans om me te blijven verbeteren.
Ook had ik kunnen experimenteren met vriendelijker dingen tegen mezelf zeggen in plaats van “dat was klote, doe het nog eens”. En ik had kunnen experimenteren met het stellen van een limiet aan hoeveel tijd ik kon besteden, of mijn norm op 100% kunnen zetten in plaats van 120%.
Je hebt altijd opties, dus experimenteer ermee en blijf oefenen.
Conclusie
De ironie van perfectionisme is dat niemand van ons het aanneemt als een manier om onze carrière te schaden, maar als we het niet in toom houden, gebeurt dat uiteindelijk wel.
Dus begin het in je eigen gedrag te herkennen, en experimenteer om de manieren te vinden die voor jou het beste werken om het alleen toe te passen in die situaties waarin het nodig is. Op die manier kun je de neiging tot perfectie voor je laten werken, en niet tegen je.
En als je eenmaal “perfect” als norm voor alle dingen in het leven hebt losgelaten, denk dan eens aan hoe geweldig je je zult voelen.