Andrew Lloyd Webber
Andrew Lloyd Webber, voluit Andrew Lloyd Webber, Baron Lloyd-Webber of Sydmonton, ook wel (1992-97) Sir Andrew Lloyd Webber, (geboren 22 maart 1948, Londen, Engeland), Engels componist en theaterproducent wiens eclectische op rock gebaseerde werken hielpen het Britse en Amerikaanse muziektheater nieuw leven in te blazen, beginnend in de late 20e eeuw.
Lloyd Webber studeerde aan het Magdalen College, Oxford, en aan het Royal College of Music. Tijdens zijn studie begon hij samen te werken met Tim Rice aan dramaproducties, waarbij Rice de teksten schreef voor Lloyd Webber’s muziek. Hun eerste noemenswaardige onderneming was Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat (1968), een pop oratorium voor kinderen dat wereldwijde populariteit verwierf in een latere avondvullende versie. Het werd gevolgd door de rockopera Jesus Christ Superstar (1971; film 1973 en tv-special 2018), een uiterst populair maar controversieel werk dat klassieke vormen vermengde met rockmuziek om het verhaal van Jezus’ leven te vertellen. Die show werd de langstlopende musical in de Britse theatergeschiedenis. Lloyd Webbers laatste grote samenwerking met Rice was met Evita (1978), een musical over Eva Perón, de vrouw van de Argentijnse dictator Juan Perón. De Londense productie kreeg de Olivier Award voor beste musical, en de Broadway-enscenering won zeven Tony Awards, waaronder die voor beste musical en beste score. Bovendien deelden Lloyd Webber en Rice de Academy Award voor het beste originele lied (“You Must Love Me”) voor de verfilming in 1996, met Madonna in de hoofdrol.
In zijn volgende grote musical, Cats (1981), zette Lloyd Webber verzen uit een kinderboek van T.S. Eliot op muziek. In 1989 overtrof de Londense productie van Cats (winnaar van de Olivier Award voor beste musical) Jesus Christ Superstar als langstlopende Britse musicalproductie; dat bleef zo tot 2006, toen het werd ingehaald door Les Misérables, een andere kassuccesvoorstelling uit de jaren tachtig. In 1997 werd de Broadway-versie van Cats, die eerder al de Tony Award voor beste musical en beste score had gewonnen en een Grammy Award voor beste originele Broadway castopname, de langstlopende show ooit op Broadway, na het record van de Amerikaanse musical A Chorus Line. De Broadway- en Londense producties van Cats sloten respectievelijk in 2000 en 2002, na meer dan 7.000 voorstellingen elk. Lloyd Webber beleefde bijna hetzelfde commerciële succes met Starlight Express (1984; tekst van Richard Stilgoe), waarin de performers, zoals berucht, rolschaatsen aantrokken om antropomorfe speelgoedtreinen uit te beelden; de show liep meer dan 17 jaar in Londen.
Met tekstschrijvers Charles Hart en Richard Stilgoe componeerde hij vervolgens The Phantom of the Opera (1986; verfilmd 2004), een enorm populaire musicalversie van Gaston Leroux’s melodramatische roman. Twee jaar na het winnen van de Olivier voor beste musical, opende de show op Broadway en won beste musical bij de Tony Awards. In 2006 overtrof de show Cats om de langstlopende Broadway show te worden. Een vervolg, Love Never Dies (tekst van Glenn Slater en Charles Hart), debuteerde in 2010 in Londen.
Lloyd Webber bleef zich richten op romantisch melodrama met Aspects of Love (1989; tekst van Don Black en Charles Hart), dat gebaseerd was op een roman van David Garnett. Hij volgde het met Sunset Boulevard (1993; teksten door Don Black en Christopher Hampton), een muzikale bewerking van de klassieke Hollywood film. Commercieel deden beide shows het beter in Londen dan op Broadway, waar ze geplaagd werden door financiële moeilijkheden. Sunset Boulevard werd echter de derde musical van Lloyd Webber die Tony Awards won voor zowel beste musical als beste score.
Daarnaast had hij nog andere musicals, waaronder Jeeves (1975; in 1996 herwerkt als By Jeeves), een samenwerking met Alan Ayckbourn, gebaseerd op de romans van P.G. Wodehouse; Song and Dance (1982), waarin ballet werd opgenomen; Whistle Down the Wind (1998), dat zich afspeelt in Louisiana in de jaren 1950; The Beautiful Game (2000), over een voetbalteam in het door conflicten verscheurde Belfast, Noord-Ierland; The Woman in White (2004), een bewerking van de gelijknamige mysterieroman van Wilkie Collins; The Wizard of Oz (2011), gebaseerd op de film uit 1939; en School of Rock (2015), geïnspireerd op een film uit 2003 over een werkloze muzikant die leraar wordt op een middelbare school. In deze periode werd ook een aantal andere producties van Lloyd Webber nieuw leven ingeblazen. Daarnaast werd in 2018 een live telecast van Jesus Christ Superstar uitgezonden, en ontving Lloyd Webber als coproducent een Creative Arts Emmy Award toen de show werd uitgeroepen tot beste live variété special. Met die eer werd hij een van de weinigen die een EGOT (Emmy, Grammy, Oscar, en Tony) verdiende. Later was hij uitvoerend producent bij de verfilming van Cats (2019), geregisseerd door Tom Hooper en met een all-star cast.
De beste musicals van Lloyd Webber waren flitsende spektakels met levendige melodieën en een krachtige, dramatische enscenering. Hij was in staat ongelijksoortige genres als rock and roll, Engelse music-hall songs en operavormen te vermengen tot muziek die een brede populaire aantrekkingskracht had. Lloyd Webber was bovendien een scherpzinnig zakenman en richtte in 1977 de Really Useful Company (later de Really Useful Group) op, die al zijn producties daarna beheerde. Onder haar vleugels produceerde Lloyd Webber persoonlijk nog een aantal andere shows, waaronder het Bollywood-thema Bombay Dreams (2002; met muziek van A.R. Rahman) en een reprise in 2006 van Richard Rodgers en Oscar Hammerstein II’s The Sound of Music.
Lloyd Webber ontving diverse onderscheidingen en werd in 1990 onderscheiden met een Grammy Legend Award. Twee jaar later werd hij geridderd, en in 1997 kreeg hij een levenslange onderscheiding. Zijn memoires, Unmasked, werden in 2018 gepubliceerd.