Aquacultuur van tilapia
Afgezien van de zeer weinige soorten die in West-Azië voorkomen, zoals de mango tilapia uit het Midden-Oosten, zijn er geen inheemse tilapia cichliden in Azië. Soorten die oorspronkelijk uit Afrika komen, zijn echter op grote schaal geïntroduceerd en zijn in veel landen economisch belangrijk geworden als voedselvis. China, de Filippijnen, Taiwan, Indonesië en Thailand zijn de belangrijkste leveranciers, en deze landen produceerden in 2001 samen ongeveer 1,1 miljoen metrische ton (1,1×106 lange ton) vis, wat ongeveer 76% van de totale wereldwijde aquacultuurproductie van tilapia uitmaakt.
| Productie van gekweekte tilapia uit de top 20 landen in 2017 | |||
|---|---|---|---|
| Land | Tonnen | Noten | |
| China | 1,188,480 | Op het vasteland van China wordt tilapia (羅非魚; luófēiyú) in het Mandarijn, dat uiteindelijk gebaseerd is op het Vietnamese woord, cá rô phi. | |
| Indonesië | 1.260.000 | In Indonesië staat tilapia bekend als ikan nila. Tilapia werd in 1969 vanuit Taiwan in Indonesië geïntroduceerd. Later werden ook verschillende soorten geïntroduceerd uit Thailand (Nila Chitralada), de Filippijnen (Nila GIFT) en Japan (Nila JICA). Tilapia is populair geworden bij lokale viskwekers omdat ze gemakkelijk te kweken zijn en snel groeien. De belangrijkste productiegebieden van tilapia liggen in West-Java en Noord-Sumatra. In 2006 hebben Badan Pengkajian dan Penerapan Teknologi (Agentschap voor de Beoordeling en Toepassing van Technologie) en Balai Besar Pengembangan Budidaya Air Tawar (Hoofdcentrum voor de Ontwikkeling van de Zoetwateraquacultuur – MCFAD), onderzoek verricht en een nieuwe soort geïntroduceerd onder de naam “genetically supermale Indonesian tilapia” (GESIT). GESIT-vissen zijn genetisch gemanipuleerd om eieren uit te broeden die voor 98% – 100% mannelijke tilapia opleveren. De monosex kweek (volledig mannelijk) is productiever en komt ten goede aan de boeren. Er zijn nu ongeveer 14 stammen van ikan nila ontwikkeld door bijdragen van onderzoeksinstituten waaronder MCFAD. | |
| Egypte | 967.301 | ||
| Brazilië | 290.075 | ||
| Philippijnen | 267.000 | 290.075 | |
| Philippijnen | 267,735 | Op de Filippijnen zijn verschillende soorten tilapia in de lokale waterwegen geïntroduceerd en worden ze gekweekt voor voedsel. In bijna alle grote rivieren en meren van het land, waaronder Laguna de Bay, het Taalmeer en het Buhi-meer, zijn kweekvijvers voor tilapia’s te zien.
Lokaal staat tilapia ook bekend als “pla-pla”. Tilapiine cichliden hebben vele culinaire toepassingen, waaronder gebakken, gegrild, sinigang (een zure soep met tamarinde, guave, calamansi of andere natuurlijke ingrediënten als basis), paksiw (vergelijkbaar met sinigang, alleen wordt er azijn gebruikt) en nog veel meer recepten. Op 11 januari 2008 verklaarde het Bureau voor Visserij en Aquatische Hulpbronnen (BFAR) van Cagayan dat de tilapia-productie is toegenomen en dat Cagayan Valley nu de tilapia-hoofdstad van de Filippijnen is. De productie is sinds 2003 met 37,25 procent gestegen, met 14.000 ton (MT) in 2007. Het recente aquacultuurcongres stelde vast dat de groei van de tilapia-productie te danken was aan overheidsinterventies: levering van snelgroeiende soorten, accreditatie van particuliere broederijen om de levering van kwaliteitsvisbroed te garanderen, oprichting van demonstratieboerderijen, gratis levering van visbroed aan nieuw aangelegde visvijvers, en de verspreiding van tilapia naar Nueva Vizcaya (in de stad Diadi). |
|
| Vietnam | 235.311 | ||
| Thailand | 203.696 | De rode hybride staat in het Thais bekend als pla thapthim (Thais: ปลาทับทิม), terwijl de zwart- en zilvergestreepte hybride bekend staat als pla nin (Thais: ปลานิล; lit. “Nijlvis”). Beide hybriden van tilapia O. niloticus zijn zeer populair in de Thaise keuken.
Zowat 300.000 boeren in Thailand kweken tilapiasoorten. In maart 2007 stierven miljoenen gekooide tilapia’s in de Chao Phraya-rivier als gevolg van zuurstoftekort. |
|
| Taiwan | 61.711 | In Taiwan staan de tilapiine cichliden ook bekend als de “South Pacific crucian carp”, en sinds hun introductie hebben ze zich verspreid over aquatische milieus over het hele eiland. De in 1946 geïntroduceerde tilapiine cichliden hebben een aanzienlijke economische bijdrage geleverd, niet alleen door de Taiwanese bevolking van voedsel te voorzien, maar ook door de viskwekers van het eiland in staat te stellen door te breken op belangrijke markten, zoals Japan en de Verenigde Staten. Tilapiine cichliden zijn in Taiwan een belangrijke gekweekte vis geworden voor zowel export als binnenlandse consumptie.
De Chinese naam voor de vis in Taiwan is wu-kuo (吳郭), en is ontstaan uit de achternamen van Wu Chen-hui (吳振輝) en Kuo Chi-chang (郭啟彰), die de vis in Taiwan introduceerden vanuit Singapore. De Taiwanese tilapia is een hybride van Oreochromis mossambicus en O. niloticus niloticus. |
|
| Colombia | 63.450 | ||
| Myanmar | 33.755 | ||
| Maleisië | 32,526 | ||
| Ecuador | 23.050 | ||
| Uganda | 31,670 | ||
| Bangladesh | 24.823 | ||
| Costa Rica | 23.034 | ||
| Laos | 20,580 | ||
| Honduras | 16.455 | In het Spaans staat tilapia gewoon bekend als tilapia. De formele tilapiakweek is betrekkelijk nieuw in Honduras, maar de commerciële exportmarkt breidt zich snel uit. De eerste audit van een Hondurese tilapiavisserij werd uitgevoerd in 2010 en de faciliteit bleek te voldoen aan de internationale normen. Hondurese aquafarmers exporteren nu bijna 20 miljoen pond van de vis per jaar, waardoor tilapia wordt gezien als een veelbelovende grondstof voor het ontwikkelingsland. Gemeenschappelijke inspanningen van opleidingscentra voor gemeenschapsboerderijen, een Hondurese non-profit microfinancieringsgroep, FEHMISSE, en buitenlandse investeerders helpen plaatselijke ondernemers bij het opzetten en onderhouden van milieuvriendelijke tilapia-boerderijen. | |
| Nigeria | 11.989 | ||
| Zambia | 10.208 | ||
| Verenigde Staten | 9,979 | Het geografisch bereik voor de tilapiakweek wordt beperkt door hun temperatuurgevoeligheid. Voor een optimale groei bedraagt de ideale watertemperatuur 28 tot 30 °C (82 tot 86 °F) en bij minder dan 20 °C (68 °F) is de groei sterk verminderd. Bij minder dan 50 °F (10 °C) sterft het dier. Daarom zijn alleen de meest zuidelijke staten geschikt voor de productie van tilapia. In de zuidelijke regio kan tilapia, afhankelijk van de locatie, vijf tot 12 maanden per jaar in kooien worden gehouden. In 2005 werd in de VS ongeveer 1,5 miljoen ton tilapia geconsumeerd, en tegen 2010 wordt 2,5 miljoen ton verwacht. | |
| 79.335 | |||
| TOTALE PRODUCTIE | 3.497,391 | ||
Andere landenEdit
IndiaEdit
De FAO heeft geen productie van gekweekte tilapia door India geregistreerd. Het Rajiv Gandhi Centre for Aquaculture (RGCA), de R&D-tak van de Marine Products Export Development Authority, heeft in Vijayawada een faciliteit opgericht voor de productie van mono-sex tilapia in twee stammen. Dit project omvat de oprichting van een satellietkern voor de GIFT-stam tilapia in India, het opzetten en uitvoeren van een programma voor genetische verbetering voor deze stam, de ontwikkeling van verspreidingsstrategieën en de vergroting van de plaatselijke capaciteit op het gebied van selectieve kweek en genetica. Verwacht wordt dat de ontwikkeling en verspreiding van een tilapiastam met een hoge opbrengst en wenselijke produktiekenmerken aanzienlijke economische voordelen voor het land zal opleveren. Het kweken van tilapia is in het land op commerciële basis niet toegestaan. Het Rajiv Gandhi Center for Aquaculture (RGCA) heeft belangstelling getoond voor het verkrijgen van de Genetically Improved Farmed Tilapia (GIFT-stam) voor de ontwikkeling van de aquacultuur in het land. De GIFT tilapiastam, die selectief is gekweekt in Maleisië en de Filippijnen, heeft een verbetering van de groeisnelheid met meer dan 10% per generatie opgeleverd en is op grote schaal gedistribueerd naar diverse Aziatische landen en naar Latijns-Amerika (Brazilië). In plaats van het verbeterde genetische materiaal passief te importeren, is het Centrum echter geïnteresseerd in het uitvoeren van een formeel kweekprogramma (volledig stamboekpopulatie), vergelijkbaar met het programma dat is uitgevoerd voor de GIFT-stam in Maleisië.
Het doel is snelgroeiende tilapiastammen met een hoge opbrengst te produceren die zijn aangepast aan een breed scala van plaatselijke kweekomgevingen en die kunnen worden gekweekt tegen zo laag mogelijke kosten.
Het project omvat verschillende stappen. De eerste is de oprichting van een nieuwe kern van de GIFT-stam in het RGCA en het opzetten van een formeel kweekprogramma om de genetische prestaties binnen het lokale milieu verder te verbeteren. Dit houdt in dat de capaciteit van het plaatselijke personeel op het gebied van selectieve kweek, genetische verbetering, statistische analyse en broedhuisbeheer wordt vergroot door middel van gespecialiseerde opleidingscursussen.
Wanneer eenmaal een of meer goed presterende tilapiastammen zijn ontwikkeld, zal de oprichting van satellietbroedhuizen de beschikbaarheid van zaaizaad vergroten en de kosten verlagen. Deze openbare en particuliere broederijen zullen fungeren als multiplicatoren voor de superieure genetica die bij de RGCA is ontwikkeld en als locaties voor de verspreiding van kwaliteitsbroed onder viskwekers.
Hoewel de uiteindelijke doelgroepen van dit project viskwekers en kleine huishoudingen zijn, wordt een breder scala van begunstigden verwacht, waaronder commerciële producenten, wetenschappers en de eindconsument. De RGCA zal ervaring en kennis opdoen met betrekking tot de ontwikkeling van programma’s voor genetische verbetering voor economisch belangrijke kenmerken en andere aspecten van de moderne kwantitatieve genetica. Deze ervaring en de ontwikkeling van een standaardprotocol voor selectieve kweek zullen het mogelijk maken programma’s voor genetische verbetering op te zetten voor andere aquacultuursoorten die courant in India worden gekweekt. Beheerders van broederijen, producenten en boeren zullen ook beter in staat zijn om selectieve kweekprogramma’s op het bedrijf uit te voeren.
Op langere termijn zal het project naar verwachting ook bijdragen tot de ontwikkeling van een volledige produktieketen. Dit vereist steun voor het startkapitaal van de boeren, identificatie van alternatieve goedkope plantaardige voeders en diagnose van ziekten in de broederijen, alsmede strategieën voor het beheer van de vroege groei. Verbetering van oogsttechnologieën, waaronder opslag van het product en transportfaciliteiten, zal waarschijnlijk verbeteren als gevolg van dit project.
MalawiEdit
In 2010 produceerde Malawi 2.997 ton gekweekte tilapis. Enkele soorten Oreochromis tilapia, in de volksmond bekend als “chambo”, zijn de meest populaire vis in Malawi. Zij zijn inheems in wateren in Malawi zoals het Malawimeer, het Malombe-meer en de Shire-rivier. Als gevolg van overbevissing staat de vis nu echter op de lijst van bedreigde diersoorten. In Malawi zijn viskwekerijen die zich toeleggen op de kweek van tilapia.
-
National Tilapia Research and Development Program (NTRDP) – Rode Nijl tilapia Aquacultuur van tilapia Nijl tilapia Oreochromis niloticus
-
Rode nijl tilapia onder het experiment (CLSU, Filippijnen.)
-
Rode nijltilapia voor de kweek
-
De vingerlingen in kweekbuizen
-
Watersproeiers voor de beluchting van de vingerlingen
-
Vijver