Arabische popmuziek
De weg naar het Arabische sterrendom is heel anders dan die in de westerse wereld. Traditioneel creëert een bepaalde producer het volledige nummer, van muziek tot tekst, ongeacht het talent van de artiest. De meeste muziek wordt opgenomen in studio’s, net als westerse popmuziek. Maar ook enkele live-albums zijn populair geweest, zoals met Asalah en de Egyptische legende Umm Kulthum.
Sinds de jaren negentig wordt de meeste muziek op CD uitgebracht in albumformaat. Singles worden niet apart uitgebracht, maar alleen airplay is gebruikelijk.
Er zijn geen officiële hitlijsten of certificeringen vanwege het informele karakter van de business en bootlegging. Ringtone hitlijsten worden af en toe gemaakt, maar als gevolg van bootlegging, zijn ze ook zeer onnauwkeurig. Er zijn verschillende onderscheidingen in verschillende landen die op verschillende manieren worden uitgereikt, afhankelijk van hun organisaties.
Het bootleggen is zelfs zo gewoon dat de meeste bootleggers hun eigen merken hebben. Ze zijn zo brutaal dat ze meestal contactinformatie op de voorkant van de cd’s zetten. Bootleging is zo’n groot probleem dat de meeste artiesten voor hun inkomsten niet op royalty’s kunnen rekenen. Het grootste deel van de werkelijke muzikale inkomsten komt van ringtone-downloads, die meer voorkomen dan in het Westen. Andere inkomsten zijn afkomstig uit endorsement deals en live optredens.
Live optredens worden voornamelijk via de platenmaatschappij bemiddeld. Hieronder vallen openbare concerten, zoals in arena’s of op grote media-evenementen. Optredens op bruiloften en privé-feesten zijn echter gebruikelijk en worden goed betaald, ongeacht de mate van bekendheid van de artiest.
Muziek-tv-kanalen en muziekshows zoals Arabs Got Talent zijn populair in het Midden-Oosten en Noord-Afrika, waar zo’n 40 Arabische muziekkanalen bestaan. Rotana is het populairste bedrijf, met zes tv-kanalen, een platenlabel en een rooster van meer dan 100 van de top Arabische popartiesten.
De zakelijke kantEdit
Er zijn grote verschillen tussen de westerse muziekbusiness en de Arabische muziekbusiness.
In tegenstelling tot in het Westen, zijn er zelden managers, agenten of PR-systemen. Platenlabels zijn meestal megaconcerns die muziekvideo’s, muziekkanalen en distributie controleren, evenals de carrières van de artiesten, zoals sponsorcontracten of het boeken van optredens. Muziekvideo’s zijn over het algemeen vergelijkbaar met video’s in de westerse wereld, vaak met een verhaallijn en dansscènes. Producenten, songwriters en componisten zijn meestal verbonden aan bepaalde labels. Een aspirant Arabische zanger maakt een videodemo en stuurt die naar satellietkanalen die in dat gebied gespecialiseerd zijn. Het is dan aan een platenlabel om ze in zo’n programma te zien en ze te contracteren.
Door middel van internet en sociale media is regionale samenwerking tussen Arabische popmuzikanten, producers en studio’s haalbaarder geworden dan ooit tevoren. Zo kunnen Arabische popmuzikanten of zelfs undergroundmuzikanten hun publiek in de hele regio en daarbuiten bereiken.