Begrijpen en helpen van peuterslaapjes

Deel 1

Elke ouder heeft wel eens getwijfeld aan het nachtelijke doorslapen van zijn peuter, ongeacht waar de peuter slaapt en ongeacht de omstandigheden waarin de wanhoop zich afspeelt. Hoewel er grote onenigheid bestaat over de vraag of baby’s in staat moeten zijn om de hele nacht door te slapen, is de verwachting dat peuters de hele nacht kunnen en moeten doorslapen zonder de ouders wakker te maken, algemeen aanvaard – en deze verwachting wordt door veel gezondheidsdeskundigen gepresenteerd als de “gezonde” uitkomst.

Eigentijds onderzoek laat ons echter zien hoe onjuist deze verwachting is, aangezien de wetenschap ons vertelt dat het normaal is voor peuters om ’s nachts wakker te worden tot ver in hun tweede jaar. Dus, om peuters te begrijpen en wat ze nodig hebben tijdens de nachtelijke opvang, moeten we gevoelig zijn voor het “waarom” van hun behoeften, mogelijkheden en ervaringen, en op zoek gaan naar “wat” gedrag drijft.

Dezelfde zorgen zijn belangrijk bij het slapengaan. Weten waarom een peuter zich verzet tegen het naar bed gaan of niet in bed wil blijven als hij ’s nachts wakker wordt, is de sleutel om peuters en ouders te helpen een gezonde, gelukkige slaapomgeving te creëren. Hier bieden we wat inzicht in het hoe en wat van de peutertijd en vervolgens wat praktische suggesties om peuters, en hun ouders, te helpen slapen.

Dreumeslaap over de hele wereld

Een van de voornaamste zorgen van ouders, vooral in veel Westerse culturen, is dat de peutertijd de tijd is waarin onafhankelijkheid moet worden aangeleerd en dat de responsiviteit van de ouders deze ontwikkeling kan belemmeren. Laten we u eerst verzekeren dat de voordelen van ontvankelijkheid voor uw kind niet ophouden in de kindertijd, maar dat ontvankelijkheid voor nood de sleutel blijft tot een veilige hechting en positieve sociale en emotionele resultaten voor kinderen (voor een overzicht, zie Grusec, 2011).

Als je al bed-sharing of co-sleeping hebt toegepast, maken ouders zich vaak zorgen dat voortzetting van deze praktijk tot in de peuterleeftijd zal leiden tot negatieve uitkomsten voor het kind. Maar is dat wel zo? Over de hele wereld slapen peuters regelmatig bij hun ouders, en niet alleen uit noodzaak. Op Bali slapen kinderen regelmatig bij hun moeder tot ze drie jaar oud zijn (Diener, 2000). Ook Maya-kinderen delen het bed van hun moeder en voeden zich vaak de hele nacht door tot ze 2-3 jaar oud zijn (Morelli et al., 1992). Bij de Ifaluk in de Stille Zuidzee slapen kinderen naast hun ouders tot ze ongeveer 3 jaar oud zijn (Le, 2000). In Japan slapen familieleden traditioneel in dezelfde kamer, waarbij veel kinderen zelfs het bed van hun ouders delen (Fukumizu et al., 2005), en kinderen slapen traditioneel bij een volwassene (bijv. grootmoeder) tot in de puberteit. In Zweden deelt ongeveer de helft van de kinderen in de leeftijd van 4-5 jaar ten minste een deel van de tijd het bed met hun ouders (Welles-Nystrom, 2005).

Zelfs in Noord-Amerika zijn de langetermijnresultaten van het delen van het bed buiten de kindertijd consistent met een normale, gezonde ontwikkeling (Barajas, Martin, Brooks-Gunn, & Hale, 2011). Opmerkelijk is dat er op 5-jarige leeftijd geen cognitieve of gedragsproblemen werden geassocieerd met bedsharing tussen de leeftijd van 1 en 3 jaar in een Amerikaanse steekproef van gezinnen met een laag inkomen. Het hebben van een eigen bed of zelfs bedsharing zal de onafhankelijkheid of emotionele groei van uw kind niet belemmeren en kan deze zelfs bevorderen. Ongeacht uw slaapafspraken, moeten de volgende secties u helpen navigeren door de slaap van uw peuter en u allen helpen oplossingen te vinden voor eventuele slaapproblemen die u tegenkomt.

• Waarom is slaap belangrijk?
• Vind een slaaptherapeut bij mij in de buurt

Kennis van je peuter

Peuters worden vaak verkeerd begrepen als ze proberen te voldoen aan hun eigen behoeften en de behoeften en verwachtingen van het gezin en de maatschappij. De peutertijd is een tijd van emotionele, biologische en sociale verandering als de overgang van baby-zijn naar een nieuw niveau van onafhankelijkheid en groei plaatsvindt. Het is een tijd die alleen geëvenaard wordt door de adolescentie in termen van uitdagende ontwikkelingsveranderingen voor je kind en noodzakelijke uitdagingen in de opvoeding van kinderen voor ouders.

Waarom slapen moeilijk kan zijn: Voor peuters is er energie in overvloed. Peuters willen ‘het’ zelf doen; ze vinden het heerlijk om je iets te laten zien, te vertellen, te sturen en te vragen; en bovenal, ze houden van je gezelschap. Dus waarom zou een peuter weg willen lopen van de opwinding van het samenzijn met jou om te gaan slapen? Nou, dat doen ze vaak niet! Dus, ze maken of handhaven die overgang niet zonder steun en begeleiding. Het is volkomen normaal voor peuters om ’s nachts wakker te worden. Ze worden wakker en grijpen dan naar een teddybeer, of naar iets troostends met mama-geur. Peuters kunnen roepen; dit wordt “signaleren” genoemd. Sommige peuters roepen één keer per week, anderen één of meerdere keren per nacht, en weer anderen helemaal niet (Weinraub, Bender, Friedman, Susman, Knoke, Bradley, et al, 2012).

Een wakkere peuter is een veel voorkomende zorg voor ouders, met onderzoek waaruit blijkt dat meer dan de helft van de kinderen ouder dan 1 jaar regelmatig wakker wordt (Scher, 2001), en ten minste een derde van alle ouders van peuters rapporteert een ‘significant probleem’ te hebben met de slaap van hun kind (Armstrong, Quinn, & Dadds, 1994). Zorgen maken of bezorgd zijn over de slaap van uw peuter is dus niet ongewoon. Echter, net als in de kindertijd, kan het begeleiden naar kalmte en het bieden van troost ’s nachts hen helpen weer in slaap te komen zonder negatieve gevolgen. Niet reageren kan peuters angstig of onrustig maken. Het belangrijkste om te onthouden is dat een wakkere peuter NIET ondeugend is; hij probeert met zijn gedrag iets duidelijk te maken. Veel ouders reageren op het wakker worden van peuters met discipline (Armstrong et al., 1994), maar er zijn geen aanwijzingen dat dit de slaap of een positieve ontwikkeling bevordert.

Zeker, soms is het ‘in code,’ maar met zachte vriendelijkheid en een gevoel van iemand die er voor hen is, kunnen peuters slaap vinden.

Part 2

Posts in Sleep Series:

Baby Slaaptraining: Fouten die ‘deskundigen’ en ouders maken

‘Huilbaby’s laten liggen’? So Wrong

Eenvoudige manieren om een huilende baby te kalmeren

Serie mede-auteurs

Tracy Cassels, University of British Columbia, www.evolutionaryparenting.com

Sarah Ockwell-Smith, babycalming.com

Wendy Middlemiss, University of North Texas

John Hoffman, uncommonjohn.wordpress.com

Kathleen Kendall-Tackett, Texas Tech University, http://www.uppitysciencechick.com/sleep.html

Helen Stevens, Safe Sleep Space

James McKenna, Mother-Baby Behavioral Sleep Laboratory, University of Notre Dame, www.cosleeping.nd.edu