Bekijk de winkel

Voor een doorvoerliefhebber lijkt dit misschien een domme vraag, maar wat zijn nu precies de basisverschillen tussen trams (ook wel trolleys of trams genoemd) en kabelbanen?

Kabelwagens

Kabelwagens rijden op stalen rails met een gleuf tussen de sporen waar een ondergrondse kabel loopt met een continue snelheid van negen mijl per uur.

De kabel loopt van een centrale centrale krachtcentrale, van enorme slingerende wielen, aangezien de kabelwagens zelf volledig mechanisch zijn en geen middelen van onafhankelijke voortbeweging hebben (geen motoren).

Om vooruit te komen, wordt de ondergrondse kabel vastgepakt door een greep op de kabelbaan die werkt als een tang.
Oorspronkelijk gebruikte de centrale stoomkracht om de kabels onder de straten door te laten lopen, maar toen elektriciteit meer gemeengoed werd, maakten stoommachines plaats voor elektrische motoren (hydro-elektrische energie) die de enorme wielen opwinden die de kabel tot op de dag van vandaag laten draaien.

Kabelbanen werden in 1873 uitgevonden door Andrew Hallidie om de heuvels van San Francisco te beklimmen. Veel steden hadden ooit kabelbanen, maar vandaag de dag zijn de Powell-Mason, Powell-Hyde, en California Street lijnen van San Francisco de enige overgebleven in de wereld. De Powell Street kabellijnen en de F-line vormen een ‘ijzeren driehoek’ van historische doorvoer service tussen Downtown San Francisco en Fisherman’s Wharf.

Kabel auto’s worden vaak verkeerd aangeduid als ‘trolleys’, maar die term verwijst specifiek naar de trolley paal die wordt gebruikt door trams om stroom te krijgen van een bovengrondse draad (vandaar dat trams vaak trolleys worden genoemd, correct). Kabelbanen gebruiken geen bovenleiding, en hebben geen trolley palen. Kabelbanen zijn het gemakkelijkst te herkennen aan hun open uiteinden met treeplanken waar de passagiers buiten kunnen staan, zoals op de foto hierboven.

En laat u niet misleiden door het aantal replica kabelbanen die u door de stad kunt zien rijden op rubberen banden (ook al zijn sommige omgebouwd van gepensioneerde authentieke kabelbanen). De echte San Francisco cable cars rijden alleen op stalen rails, en alleen op de California Street, Powell-Mason, en Powell-Hyde lijnen.

Streetcars (trolleys/trams)

Streetcars rijden ook op stalen rails, maar zonder sleuf tussen de sporen, en zonder ondergrondse kabel. In tegenstelling tot de mechanische kabelbanen, worden trams aangedreven door elektromotoren aan boord en vereisen een trolley paal om stroom te halen uit een bovenleiding.

Rick Laubscher photo.

Veel sneller dan enige eerdere vorm van stedelijk vervoer, overschaduwde de tram al snel de kabelbanen en horsecars als Amerika’s keuze voor doorvoer in de eerste helft van de 20e eeuw. Met 100.000 voertuigen en 45.000 mijl van spoor in de VS tegen 1918, de tram geholpen trigger snelle stedelijke groei en creëerde de natie de eerste echte voorsteden.

San Francisco heeft ’s werelds meest diverse collectie van trams in regelmatige transit dienst, en velen zijn vrij uniek en verschillend uitziende. Hierdoor zijn trams moeilijker op het oog te classificeren dan de kabelbanen, die er allemaal ongeveer hetzelfde uitzien. Maar er is een eenvoudige test om straatauto’s van kabelbanen te onderscheiden:

Als het op stalen rails rijdt met een trolleystok verbonden met een bovenleiding erboven, is het een straatauto.

Als het op stalen rails rijdt met een open gleuf ertussen, en geen bovenleiding, is het een kabelbaan.

(En om het nog verwarrender te maken, San Francisco is ook een van de weinige Amerikaanse steden die trolleybussen exploiteren, die eruit zien als gewone bussen, maar die volledig elektrisch zijn en twee palen op het dak van de bus hebben die stroom onttrekken aan dubbele bovenleidingen. Dus, als het aansluit op een paar bovenleidingen, maar heeft rubberen banden als een bus, het is een trolley coach. Market Street Railway heeft Muni geholpen om vier historische trolleyrijtuigen uit de jaren 1940 en 1950 te behouden, hoewel ze momenteel niet in dienst zijn.)