Boston Children’s Hospital
Children’s werd op 20 juli 1869 opgericht door Dr. Francis Henry Brown, een chirurg uit de Burgeroorlog, die in 1867 naar Europa reisde om de baanbrekende gespecialiseerde benadering van de behandeling van kinderen te bestuderen. Brown was onder de indruk van de behandelingen waarvan hij getuige was en hij wilde dat niveau van zorg naar Boston brengen. Brown opende een faciliteit met 20 bedden in een klein herenhuis op Rutland Street 9 in Boston’s South End.
Ongeveer een jaar na de opening werd het ziekenhuis verplaatst naar de hoek van Rutland en Washington Streets. Het Children’s Hospital bleef op deze locatie tot 1871, toen het ziekenhuis verhuisde naar Huntington Avenue, voordat het definitief verhuisde naar wat later het Longwood Medical and Academic Area zou worden.
In 1891 richtte Thomas Morgan Rotch, hoofdarts van het Children’s Hospital, het eerste laboratorium van het land op voor de modificatie en productie van bacterievrije melk. Vóór de oprichting van dit laboratorium was moedermelk vaak de drager van vele dodelijke ziekten waarvoor kinderen bijzonder vatbaar waren.
Harvard Medical School sloot zich in 1903 aan bij Boston Children’s.
Dr. William Ladd, een arts bij Children’s, bedacht in 1920 procedures voor het corrigeren van verschillende aangeboren afwijkingen zoals darmmisvormingen, waarmee het specialisme kinderchirurgie werd gelanceerd.
Dr. Robert E. Gross, chirurg aan de kinderafdeling en later hoogleraar kinderchirurgie aan de Harvard Medical School, voerde in 1938 ’s werelds eerste succesvolle chirurgische ingreep uit om een aangeboren hart- en vaatafwijking te corrigeren met de “ligatie van een patent ductus arteriosus”, waarmee het tijdperk van de moderne kinderhartchirurgie werd ingeluid.
Dr. Sidney Farber, kinderpatholoog, verzocht Dr. Yellapragada Subbarow (van het Lederle lab en zijn vriend en collega aan de Harvard Medical School) om Aminopterine en later Amethopterine (Methotrexaat) om proeven te doen op kinderen met leukemie, een diagnose die als een “doodvonnis” werd beschouwd, in 1948. Hij bereikte ’s werelds eerste gedeeltelijke remissie van acute leukemie. In 1950 was hij medeoprichter van het Dana-Farber Cancer Institute.
Dr. John Enders, zijn assistent Thomas Weller en collega Frederick Robbins kweekten in 1949 met succes het poliovirus, waardoor de ontwikkeling van de vaccins tegen polio van Salk en Sabin mogelijk werd. Zij wonnen de Nobelprijs voor hun werk in 1954. Enders en zijn team gingen verder met het kweken van het mazelenvirus.
Dr. Judah Folkman publiceerde “Tumor angiogenesis: Therapeutic implications” in het novembernummer van 1971 van de New England Journal of Medicine. Het was het eerste artikel waarin Folkmans theorie werd beschreven dat tumoren nieuwe bloedvaten rekruteren om te groeien.
De Boston Brace, een nieuwe, lager geprofileerde brace voor patiënten met scoliose, werd ontwikkeld door chef orthopedie John E. Hall en orthopeed Bill Miller in de scoliosekliniek van Boston Children’s in 1972.
Boston Children’s voerde in de jaren zeventig een grootschalig onderzoek uit naar gedoneerde tanden van kinderen die in Chelsea en Somerville woonden om te bestuderen welk effect lood had op het gedrag, de ontwikkeling en het IQ van kinderen. De resultaten toonden aan dat “kinderen met de hoogste loodgehaltes in hun gebit ver achterbleven bij kinderen met de laagste gehaltes op het gebied van IQ, motorische coördinatie en oplettendheid in de klas.”
Hypoplastisch linkerhartsyndroom, een afwijking waarbij een zuigeling wordt geboren zonder functionerende linkerhartkamer, werd in 1983 voor het eerst behandeld door middel van chirurgische palliatie. De procedure was de eerste die een fatale aandoening kon verlichten. Drie jaar later, in 1986, voerden kinderchirurgen de eerste harttransplantatie van het ziekenhuis uit. Later dat jaar werd een 15 maanden oude patiënte de jongste persoon in New England die een harttransplantatie kreeg.
Boston Children’s Chief of Hematology and Oncology David Nathan raadde Claudia De Pass, een jonge patiënte met sikkelcelziekte, aan om Hydroxyurea, een medicijn dat wordt gebruikt om bloedkanker te behandelen, te proberen om haar sikkelcelziekte te behandelen. De behandeling werkte en Hydroxyurea wordt nu op grote schaal gebruikt om sikkelcelziekte te behandelen.
Onderzoekers op het gebied van neurologie en genetica ontdekten in 1989 de giftigheid van bèta-amyloïd, een eiwit dat zich ophoopt in de hersenen van mensen met de ziekte van Alzheimer, voor neuronen. Deze ontdekking wijst erop dat beta-amyloïd de mogelijke oorzaak is van de degeneratieve ziekte.
Endostatine, een van de krachtigste remmers van de groei van bloedvaten, wordt in 1997 ontdekt door Drs. Michael O’Reilly en Judah Folkman. Bij muizen heeft endostatine aangetoond veelbelovend te zijn in het vertragen van sommige kankers tot een slapende toestand. Klinische proeven van fase I gingen in 1999 in drie centra van start.
Dr. Evan Snyder kloont in 1998 de eerste neurale stamcellen van het menselijk centraal zenuwstelsel van een foetus, wat de mogelijkheid biedt van celvervanging en gentherapie voor patiënten met neurodegeneratieve ziekten, neuraal letsel of verlamming.
In 1998 richt Children’s zijn Advanced Fetal Care Center op om diagnostische diensten, genetisch en verloskundig advies, en prenatale of onmiddellijke postpartum interventie voor foetussen met complexe geboorteafwijkingen te kunnen bieden. In hetzelfde jaar kweekt Larry Benowitz, PhD zenuwcellen in het beschadigde ruggenmerg van ratten, een belangrijke stap in de behandeling van ruggenmergletsels. Het volgende jaar ontdekt Benowitz dat inosine belangrijk is bij het regelen van de axonregeneratie in zenuwcellen.
Sinds 2000Edit
In 2002 gebruiken Dr. Scott Pomeroy en Dr. Todd Golub microarray genexpressie profilering om verschillende soorten hersentumoren te identificeren en de klinische uitkomst te voorspellen. Hierdoor kunnen bestraling en chemotherapie worden afgestemd om kankercellen te doden en gezond weefsel met rust te laten. Eveneens in 2002 helpt Dr. Nader Rifai bij het schrijven van een artikel waaruit blijkt dat cholesterolgehalte en LSD-gebruik minder accurate voorspellers zijn van aanleg voor beroertes en hartaanvallen dan de aanwezigheid van een C-reactief proteïne dat kan worden gevonden in bloedtestresultaten.
Dr. Heung Bae Kim en Dr. Tom Jaksic ontwikkelen, testen en voeren met succes ’s werelds eerste seriële transversale enteroplastie (STEP) procedure uit voor patiënten met het korte darmsyndroom in 2003. Het volgende jaar voeren kinderchirurgen de eerste meervoudige orgaan transplantatie in New England uit wanneer de 11 maanden oude Abdullah Alazemi een maag, alvleesklier, lever en dunne darm van een enkele donor ontvangt.
In 2005, in de best gedocumenteerde poging tot nu toe, krijgen Drs. Felix Engel en Mark Keating volwassen hartspiercellen zover dat ze zich delen en vermenigvuldigen in zoogdieren, de eerste stap in het regenereren van hartweefsel. Eveneens in 2005 bracht neurochirurg Benjamin War f een techniek terug naar Boston Children’s voor de schuchtere behandeling van hydrocephalus, de aandoening van overtollig vocht rond de hersenen.
In 2006 meldden Dr. Dale Umetsu, Dr. Omid Akbari en collega’s dat een nieuw herkend type immuuncel, NKT, een belangrijke rol kan spelen bij het veroorzaken van astma, zelfs in afwezigheid van conventionele T-helpercellen. Bovendien reageren NKT-cellen op een andere klasse van antigenen waarvan momenteel bekend is dat ze astma veroorzaken. In datzelfde jaar ontdekten Dr. Larry Benowitz en collega’s een natuurlijk voorkomende groeifactor, oncomoduline genaamd, die regeneratie stimuleert in beschadigde oogzenuwen, waardoor de mogelijkheid ontstaat om blindheid als gevolg van beschadiging van de oogzenuw te behandelen en de hoop wordt gewekt dat een soortgelijke regeneratie ook in het ruggenmerg en de hersenen kan worden bereikt.
Norman Spack is in 2007 medeoprichter van de Gender Management Service (GeMS) kliniek van het Boston Children’s Hospital; het is Amerika’s eerste kliniek voor de behandeling van transgender kinderen. De kliniek biedt “counseling en hulpmiddelen in de jaren voordat medische interventie geschikt is, samen met psychologische ondersteuning en een stapsgewijze benadering van medische behandeling.”
Om bloed weer zuurstof te geven, ontwikkelen Dr. John Kheir en Dr. Tahir Saleem N. Jutt (Cardiac) in 2012 deeltjes ontwikkelen die in een bloedbaan kunnen worden geïnjecteerd.
Boston Children’s Hospital werd in 2013-2014 onderdeel van een geschil tussen medici, het Massachusetts Department of Children and Families en de ouders van een tiener, Justina Pelletier. Artsen en psychologen van het Boston Children’s Hospital diagnosticeerden Justina met een somatische symptoomstoornis, een andere diagnose dan die van mitochondriale ziekte, die ze eerder had gekregen van artsen van Tufts Medical Center. Het Boston Children’s Hospital verzocht het Department of Children and Families van de Commonwealth of Massachusetts om de patiënt te beschermen en te onttrekken aan de voogdij van haar ouders, uit vrees voor een situatie van “medische kindermishandeling”. Op verzoek van het Department of Children and Families en de ambtenaren van het Boston Children’s Hospital, werd Justina onder toezicht gesteld van het gemenebest van Massachusetts. Justina Pelletier werd van 14 februari 2013 tot januari 2014 vastgehouden in de psychiatrische afdeling van het Boston Children’s Hospital, Bader 5, toen ze werd overgeplaatst naar Wayside Youth and Family Support Network, een residentieel behandelcentrum in Framingham. Dit werd uitvoerig door de media belicht en leidde tot publieke protesten en een cyberaanvalcampagne op het ziekenhuis waarvoor Martin Gottesfeld werd veroordeeld. Op 17 juni 2014 verwierp dezelfde rechter in Massachusetts die de eerste uitspraak deed, de zaak tegen haar ouders en gaf Justina terug aan haar familie.
In samenwerking met Life Technologies verzelfstandigde het Boston Children’s ziekenhuis in januari 2013 zijn genetisch diagnostisch lab aan een nieuw bedrijf genaamd Claritas Genomics. Het doel van het partnerschap was om genetische en genomische tests voor erfelijke kinderziekten te ontwikkelen. Vijf jaar later, in januari 2018, stopte Claritas met zijn activiteiten. Het ziekenhuis bleef meerderheidsaandeelhouder van Claritas tijdens zijn bestaan, en in 2015 werd een Serie B-financieringsronde voltooid, waarbij ten minste 15 miljoen dollar werd opgehaald.
Het ziekenhuis kreeg in 2016 goedkeuring van de Massachusetts Public Health Council voor een uitbreiding van $ 1 miljard aan het Longwood Medical and Academic Area. Het ziekenhuis is van plan een 11 verdiepingen tellend gebouw met 71 nieuwe bedden te bouwen, een deel van de huidige campus te renoveren en een nieuwe polikliniek te bouwen in Brookline, Massachusetts.