De nuance van New Adult Fiction: Mastering Genre When You Write
Gezien het feit dat het genre zo jong is, is het dan een nadeel als een schrijver zijn roman aan een agent voorlegt als YA of gewone romance, ook al past het beter in de categorie new adult?
Ik denk dat elke indicatie dat een schrijver op de hoogte is van het huidige uitgeverslandschap in het voordeel van die schrijver werkt. Agenten kennen de term (veel van hen zijn zelfs expliciet op zoek naar dit soort inzendingen), en ze weten dat het genre, net als elk ander, zijn beperkingen kent. Nogmaals, vertrouw op de professionals. Als je niet zeker weet of je boek aantrekkelijker zou zijn als New Adult of YA, kun je daar eerlijk over zijn. Maar laat je werk zien! Waarom voel je je in tweestrijd? Een goede agent zal het met je bespreken en je helpen de beste weg te kiezen.
Over het laten zien van je werk gesproken: als redacteur is het je taak om het werk dat je te zien krijgt in wezen te verbeteren. Ben je wel eens een manuscript tegengekomen dat sterk was, maar waarin iets ontbrak dat je de auteur hebt helpen verbeteren?
Ik heb onlangs via NY Book Editors aan twee fantastische romans voor volwassenen gewerkt. Beide manuscripten hadden alles in zich om een succes te worden, maar ik wist dat de schrijvers op één cruciaal punt achterbleven: het achtergrondverhaal. Ik merk dat veel schrijvers aarzelen om de lezer bij te praten over hun hoofdpersonen, uit angst om het tempo te vertragen met logge zijlijnen. Maar om te begrijpen hoe het hoofdpersonage verandert en groeit gedurende het verhaal, moeten we een duidelijk idee hebben van wie ze waren aan het begin.
Hoe heb je deze schrijvers geholpen met hun gebrek aan achtergrondverhaal?
Het is een heel dun lijntje om te bewandelen. Lezers hebben alleen het topje van de ijsberg nodig, maar ze willen erop vertrouwen dat de hele ijsberg er is. Ik heb beide auteurs gevraagd een biografische tijdlijn te schetsen, en daarna hebben we besproken welke aspecten aan de oppervlakte moesten komen, en hoe. Het eerste boek had baat bij een geheel nieuwe scène in het begin, waarin belangrijke details aan het licht kwamen via dialoog.
Hoe reageerden de auteurs op je suggesties?
Beiden waren enthousiast om erover te praten. Ik leerde hun personages bijna net zo intiem kennen als zij, dus ze vertrouwden op mijn instincten. In feite krijg ik zelden tegenwerking van auteurs. Het is belangrijk voor mij om suggesties te doen die slechts het begin van een gesprek zijn. Manuscripten hebben het meeste baat bij veranderingen die door de redacteur en auteur samen zijn bedacht. Die interne ervaring streef ik altijd na.
Welke raad zou je andere auteurs geven die problemen hebben met de ontwikkeling van het achtergrondverhaal van hun personages?
Ik zou een auteur altijd aanraden om een korte schets van het leven van zijn hoofdpersoon op papier te zetten. Het kan al jaren in je hoofd rondwaren, maar als je het opschrijft, komt er nieuwe informatie aan het licht. Leg vervolgens het verband tussen dat grotere plaatje en de ontwikkeling van het personage in het verhaal. Hoe is hun achtergrondverhaal van invloed op hun triomfen en misstappen? Wat zou de lezer in hun gedrag moeten voorspellen, en wat zou hen moeten verrassen?
Wat zijn de succesvolste aspecten geweest van de nieuwe volwassenentitels waar je aan hebt gewerkt?
Ik ben altijd diep onder de indruk van een boek dat niet alleen een complexe hoofdpersoon introduceert, maar ook een rijke secundaire cast van personages. Veel van de terugkerende thema’s in dit genre – een onzekere toekomst, toegenomen verantwoordelijkheden, vriendschappen die zich ontwikkelen, gevoelens van isolement – zijn sterk afhankelijk van relaties die als klankbord kunnen dienen. Overtuigende nieuwe volwassen personages vinden veel kansen om te opiniëren, maar niet veel om te luisteren, en dat kan hen onbetrouwbare vertellers maken. Omdat ze zichzelf nog niet volledig kennen, is er een genuanceerd ondersteunend netwerk nodig om ze het zelfbewustzijn te geven dat nodig is om te groeien… en volwassen te worden. Bespaar niet op dit punt!
Wat vind je in het algemeen zo goed aan new adult-boeken, in tegenstelling tot andere soorten YA- of vrouwenfictie?
Ik denk dat het genre belangrijke gesprekken op gang brengt over de evolutie van persoonlijke identiteit en, laten we eerlijk zijn, vrouw-zijn. Natuurlijk zijn er ook mannelijke verhalen in deze trant, maar die worden meestal als literair beschouwd. Het is een ongelukkige waarheid dat vrouwelijke auteurs eerder worden ingedeeld in subgenres en sub-subgenres. Toch vestigt het begrip “new adult” de aandacht op onafhankelijke vrouwen die de twintig ingaan, ongebonden zijn en een carrière en een gelijkwaardig partnerschap nastreven. Hoe ziet het eruit als een jonge vrouw de moderne wereld tegemoet treedt met meer levenservaring dan een adolescent? Hoe gaat zij de confrontatie aan met vaak vijandige omgevingen, en hoe werkt zij een leven uit buiten de voor haar voorgeschreven kaders? We zijn nog maar net begonnen met het vertellen van deze verhalen. Ik kan niet wachten om te zien wat er daarna gebeurt.