Dieren die in graslanden leven

Graslanden bedekken 25 procent van het wereldoppervlak en het is de favoriete habitat van dieren als de gnoe, de coyote en de pronghorn. De graslanden bieden de dieren een verscheidenheid aan voedsel zoals gras, struiken, twijgen en zelfs soortgenoten als prooi. Het klimaat in de graslanden verandert ook afhankelijk van de seizoenen. Tijdens het droge seizoen, wanneer er een tekort is aan water en gras, trekken de dieren naar andere graslanden.

Blauwe Gnoe

Toeristen bezoeken Kenia en Tanzania om getuige te zijn van de historische migratie van de gnoes van de graslanden van de Serengeti (Tanzania) naar de Maasai Mara (Kenia). Deze immigratie wordt gevolgd door roedels roofdieren. De graslanden bieden de gnoes een rijk dieet van gebladerte en een geschikte plaats om zich voort te planten. Water is ook een reden waarom de gnoe tijdens droge seizoenen migreert naar andere graslanden waar water gemakkelijk beschikbaar is

Gierzwaluwvos

Ondanks de gelijkenis met een huiskat qua grootte, leeft de vos in de bijna barre omstandigheden van Noord-Amerika, vooral in Colorado, New Mexico, Kansas, Oklahoma, en Arizona in graslanden. Het overleven van de vos in de graslanden is gebaseerd op zijn omnivore dieet van vruchten en insecten. Dankzij de inspanningen van de natuurbeschermingsinstanties werd de gierzwaluw voor mogelijk uitsterven behoed. De levensduur varieert van 3-6 jaar in wilde graslanden, maar in dierentuinen, parken en andere vormen van gevangenschap kan de gierzwaluwvos tot 14 jaar oud worden.

Pronghorn

Pronghorns zijn herbivoren en gedijen in graslanden omdat ze bepaalde kruiden kunnen eten die als giftig worden beschouwd voor andere herbivoren die in de graslanden verblijven. Het hoofdbestanddeel van hun dieet is de kauwgom, die pronghorns kauwen. Verscheidene staten in de VS en Canada hebben maatregelen genomen om de jacht op pronghorns te beperken om te voorkomen dat de soort uitsterft.

Amerikaanse Bizon

Dit dier, ook wel de Amerikaanse buffel genoemd, komt voor in Noord-Amerika. Dankzij de inspanningen om de soort in stand te houden, heeft hij een comeback gemaakt nadat hij in de 19e eeuw bijna was uitgestorven. In tegenstelling tot de Afrikaanse buffel heeft de bizon een ronde bult en is hij zwaar. In Europa komt de bizon ook voor, maar hij verschilt van de Amerikaanse soort. Het belangrijkste voordeel hier boven de Europese bizon is dat de Amerikaanse soort kan worden gedomesticeerd, aangezien zij met gewoon vee overweg kan. Ze moeten echter met voorzichtigheid worden benaderd, want als ze worden geprovoceerd, kunnen ze dodelijk zijn.

Prairiehond

De structuur van de prairiehond is vergelijkbaar met die van een eekhoorn, maar het is hun waarschuwende roep naar elkaar wanneer er gevaar op de loer ligt, die vertrouwd klinkt als die van een hond. De graslanden zijn hun geliefkoosde woongebieden, omdat ze daar schuilplaatsen vinden, zodat ze zich in de winter kunnen beschermen tegen barre weersomstandigheden zoals overstromingen en sneeuwstormen. De graslanden leveren gras, zaden en insecten aan prairiehonden. Roofdieren hebben het moeilijk om de prairiehond op te jagen dankzij de superieure anti-rooftechnieken waarover hij beschikt. Als een roofdier wordt gespot, gebruikt hij een alarmreactie om soortgenoten te waarschuwen.

Reuzenmiereneter

Ook bekend als de reuzenmiereneter, voedt de reuzenmiereneter zich met mieren, insecten, en termieten, afhankelijk van het seizoen van de graslanden. Hij spoort zijn prooi op met behulp van geur. De reuzenmiereneter komt voor in de graslanden van Zuid- en Centraal Amerika. Roofdieren als de poema of de jaguar jagen vaak op dit dier, maar de reuzenmiereneter ontwijkt ze door weg te galopperen. Als hij in het nauw gedreven wordt, kan hij zijn achterpoten, die voorzien zijn van scherpe klauwen, gebruiken om potentiële vijanden uit elkaar te scheuren. De mobiliteit van dit dier is opmerkelijk, want het kan rivieren overzwemmen, hoe groot die ook zijn. Klimaatveranderingen hebben geen invloed op het dier, omdat het zich kan aanpassen aan koud en warm weer.

Grondeekhoorn

De grondeekhoorn is een knaagdier dat tunnels gebruikt als bescherming en om voedsel te verzamelen. Net als andere knaagdieren is hij klein van stuk en heeft hij klauwen die zijn aangepast aan het graven van tunnels. Mannelijke grondeekhoorns zijn iets groter in omvang en gewicht dan vrouwelijke grondeekhoorns. De levensduur van grondeekhoorns is vijf jaar en zij kunnen overleven ondanks de bedreiging door bekende roofdieren zoals slangen. De grondeekhoorn leeft in de graslanden van Midden- en Zuid-Amerika.

Das

De das staat bekend om de productie van pelzen die worden gebruikt voor het maken van scheerriemen, en is een robuust dier dat leeft in de graslanden van Noord-Amerika. De exacte classificatie van de das is niet gemakkelijk, omdat er verschillende dassoorten bestaan. De das behoort echter tot de Taxon Mephiditae familie. In het verleden werd op dassen gejaagd voor hun vlees en huid, maar dankzij inspanningen voor natuurbehoud wordt er tegenwoordig niet meer op gejaagd.

Przewalski’s Paard

Het wilde paard hield zich ooit op in de uitgestrekte gebieden van Azië, met name in de wilde graslanden van Mongolië, voordat het in die gebieden uitstierf. De naam is afgeleid van de Russische ontdekkingsreiziger Nikolai Przelwalski, die het wilde paard op een expeditie ontdekte. In de graslanden leven ze in kleine groepen met een hengst als leider. Bij een aanval door indringers of roofdieren zijn deze groepen georganiseerd om hen te verdedigen en te verjagen. Met geurmarkering markeren ze hun territorium voor andere indringers. Als herbivoren voeden ze zich met de vegetatie in het grasland.

Coyote

De coyote staat bekend als het roofdier van de graslanden waar hij is aangepast aan de jacht op andere prooien voor voedsel. Zijn pels past goed bij de graslanden en hij gebruikt sluwe tactieken bij de jacht op ongrijpbare prooien zoals de Pronghorn en geduchte prooien zoals de Bizon. Tijdens de winter voedt de coyote zich met vruchten en grote hoeveelheden gras. Hij heeft echter te kampen met concurrentie van andere dieren, zoals de poema, wanneer een gewone prooi als een hert wordt overwogen.