.entry-content p:first-child {font-size:1.2em;}Explore Texas by Historical ErasmsCivil War and Reconstruction1861-1870by Katie Whitehurst
Texas reageerde op de verkiezing van Abraham Lincoln door zich aan te sluiten bij de Confederatie in het begin van 1861, een paar weken voordat de eerste schoten werden gelost bij Fort Sumter. Hoewel slechts een op de vier Texaanse gezinnen slaven bezat, was de steun voor de afscheiding groot: ongeveer driekwart van de kiezers steunde de afscheiding. Veel Texanen sloten zich onmiddellijk aan bij de oorlogsinspanningen en reisden naar het oosten om samen met andere Confederatie-soldaten te vechten. Vele anderen sloten zich aan maar bleven in Texas. Sommigen verdedigden de kustlijn, anderen bewaakten een mogelijke aanval van de Unie, en weer anderen trokken het grondgebied van New Mexico binnen. Een klein aantal sloot zich aan bij het leger van de Unie.
Voor Texanen aan alle kanten bracht de oorlog ontberingen met zich mee. Hoewel er maar een paar gevechten in de staat werden uitgevochten, waren de gevolgen van de oorlog wijdverbreid. Het verkeer door Galveston, de belangrijkste haven van de staat, werd al vroeg in de oorlog stilgelegd door een blokkade van de Unie. Unie troepen namen de haven in de herfst van 1862 in. Maar op nieuwjaarsdag van 1863 hadden de geconfedereerde troepen de stad heroverd, die de rest van de oorlog in handen van de geconfedereerden bleef.
De handelsbelemmeringen bleven tot het einde van de oorlog bestaan. De invoer van goederen uit noordelijke fabrieken werd gestaakt, transportnetwerken werden beschadigd en blokkades van de Unie maakten het voor katoenboeren moeilijk om hun oogst te exporteren. De handel met Mexico bracht enige verlichting. Maar zonder grotere handelsnetwerken hadden de inwoners van Texas te lijden onder allerlei soorten tekorten. Toch was Texas voor veel mensen die het diepe zuiden ontvluchtten, veiliger terrein. Velen reisden als vluchteling naar Texas, vaak met slaven.
In de jaren van de Burgeroorlog nam het aantal slaven in de staat toe. Voor sommigen was er een bewustzijn van de strijd voor hun vrijheid – een bewustzijn dat werd vastgelegd in herinneringen zoals die van Mose Smith, een voormalige slaaf uit Texas die sprak over het horen over het conflict maar te ver weg was om directe kennis van de oorlog te hebben. Hoewel veel mannen uit slavenfamilies in het leger dienden, bleven het werk en de slavernij van de slaven tijdens de oorlog onaangetast.
In steden en op het platteland namen vrouwen het werk op zich dat voorheen werd gedaan door mannen die niet in de oorlog waren. In de hele staat zorgde de afwezigheid van mannen ervoor dat de thuis achtergebleven vrouwen belangrijke nieuwe taken in het huishouden op zich namen, waaronder die van boerin en kostwinner. Vrouwen moesten in hun eentje voor hun gezin zorgen, in een tijd van ontberingen en tekorten. Voor vrouwen van wie de man in de oorlog omkwam, bleef die rol vaak na afloop van de oorlog bestaan.
Verschillen in politieke overtuiging zorgden tijdens de oorlog ook voor problemen voor veel Texanen. Recente Duitse immigranten in de Hill Country, in sommige districten in Noord-Texas en veel Tejanos en Mexicaanse Texanen waren gekant tegen de afscheiding. In sommige gevallen leidden die opvattingen tot geweld. In 1862 werden drie dozijn Unie-sympathisanten – voor het merendeel Duitse Texanen – bij de rivier de Nueces afgeslacht toen zij naar Mexico probeerden te vluchten. In 1866 werd ter ere van hen een monument opgericht, dat vandaag de dag nog steeds te zien is.
Toen de oorlog eindigde met de overgave van de Geconfedereerde Generaal Robert E. Lee bij Appomattox Court House op 9 april 1865, bereikte het officiële nieuws Texas pas na weken. Het kwam op 19 juni 1865 – een dag die nu wordt gevierd als Juneteeth – toen generaal Gordon Granger en troepen van de Unie in Galveston landden. Zij waren aangekomen om de staat te bezetten en de emancipatie van alle slaven in Texas te gelasten. De wederopbouw was begonnen.
De wederopbouw was geen gemakkelijke tijd voor de Texanen. De Texanen moesten trouw zweren aan de Verenigde Staten, de slavernij afschaffen en verklaren dat afscheiding van de unie illegaal was. Voor veel voormalige slaven bood de bevrijding van de slavernij weinig mogelijkheden om een nieuw leven op te bouwen.
De woede over de uitkomst van de oorlog sudderde in het Texas van de Wederopbouw-tijd. Bevrijd slaven werden het belangrijkste doelwit van het wijdverbreide geweld dat volgde op het einde van de oorlog. De Texaanse kiezers hielpen niet mee aan de ratificatie van het Dertiende Amendement (afschaffing van de slavernij) of het Veertiende Amendement (verklaring van staatsburgerschap voor Afro-Amerikanen). En ondanks het formele einde van de slavernij in de Verenigde Staten, legden Texas en andere voormalige staten van de Confederatie de rechten van Afro-Amerikanen aan strenge beperkingen op. Ondanks deze spanningen werd Texas, na een ongemakkelijke vijf jaar, in maart 1870 weer toegelaten tot de Unie.
De terugkeer van Texas in de Verenigde Staten maakte geen einde aan de onrust. Ondanks nieuwe spoorlijnen en industriële groei in de staat, bleef Texas een grotendeels op landbouw gebaseerde economie. De vijandigheid tegenover de Republikeinse partij en het Wederopbouwbeleid leidde tot de verkiezing van een voormalige Confederatieofficier tot gouverneur in 1872. Slavenarbeid werd vervangen door het deelpachtsysteem, waardoor de Afro-Amerikanen nog jaren in armoede leefden en ondergeschikt bleven aan blanke mannelijke landeigenaren. Oude conflicten met inheemse Amerikanen – die tijdens de burgeroorlog grotendeels opzij waren geschoven – laaiden op met nieuw geweld. Een reeks oorlogen, bekend als de Indianenoorlogen, verdreef de overgebleven stammen in Texas van hun land, en eindigde met de dood, gevangenschap of overgave van een aantal Indiaanse leiders. Zowel de Apaches als de Comanches werden uit de staat verdreven.
Altijd bevreesd voor een sterke centrale regering, keurden de Texanen in 1876 een nieuwe grondwet goed, waarin de macht van de gouverneur sterk werd ingeperkt. De grondwet van 1876 is tot op de dag van vandaag de basiswet in Texas. Toen de presidentsverkiezingen van 1876 uitliepen op de overwinning van Rutherford B. Hayes, leidden afspraken tussen Democraten en Republikeinen tot het officiële einde van de Reconstructie. De periode van de Reconstructie was officieel voorbij in Texas, maar de beperkingen en ontberingen voor minderheden in de staat zouden nog vele jaren voortduren, zelfs toen de economische expansie grote aantallen immigranten uit Europa en andere delen van de VS opnam.