Het voorzichtige verhaal van South Parks onderbroekgnomen

We gaan aan het werk, werk, werk, werk! We stoppen niet tot we een onderbroek hebben! -De Onderbroek Gnomen, South Park

Ik wil jullie een waarschuwend verhaal vertellen. Ik moet u waarschuwen: als u niet oppast, kunt u over een paar jaar terugkijken en beseffen dat u eigenlijk alleen maar een enorme stapel onderbroeken hebt verzameld.

Ik beloof u dat dit zinvol is.

Het begint allemaal met de serie South Park. In het kleine, fictieve bergstadje South Park, Colorado, sluipt een groep kleine onderbroekkabouters midden in de nacht de huizen van mensen binnen om hun onderbroeken te stelen en ze elke nacht af te leveren in een enorme ondergrondse kamer. Ze hebben zelfs een themalied dat ze zingen terwijl ze werken: stel je de zeven dwergen van Sneeuwwitje voor, maar dan met meer onderbroeken: “We moeten aan het werk, werk, werk, werk! We stoppen niet tot we een onderbroek hebben!”

Je vraagt je misschien af waarom deze kabouters de onderbroeken van mensen stelen, en dat is een terechte vraag. Het blijkt dat ze onderbroeken verzamelen omdat het deel uitmaakt van hun meesterplan om een zeer succesvol bedrijf op te bouwen. Als een kabouter echter wordt gevraagd waarom hij onderbroeken verzamelt, zegt hij altijd: “Het verzamelen van onderbroeken is slechts fase 1!”

Als iemand dan onvermijdelijk vraagt: “Wat is Fase 2?” antwoordt elke kabouter met “Fase 3 is winst!” Dus ze weten dat het verzamelen van onderbroeken Fase 1 is en dat Fase 3 winst is, maar Fase 2 is een compleet mysterie. Niemand heeft enig idee wat het is! Ze raadplegen hun bedrijfsplan, en Fase 2 is gewoon een groot vraagteken. Dus, in plaats van te proberen het uit te zoeken, spenderen deze kabouters de hele dag en nacht aan het verzamelen van onderbroeken, zonder enig idee te hebben hoe ze verder kunnen gaan met Fase 2, die hen uiteindelijk naar de zo belangrijke Fase 3 zou leiden.

Of je het je nu realiseert of niet, je bent een onderbroekenkabouter! Telkens als je een inspirerend nieuwsbericht leest, een YouTube-video bekijkt van iemand die iets geweldigs doet, of een boek leest dat je aanmoedigt om veranderingen in je leven aan te brengen, verzamel je onderbroeken. De meesten van ons lezen, kijken of luisteren de hele dag naar dingen en denken dan: “Wow, het zou zo cool zijn als ik dat kon doen!” Dan gaan we plichtsgetrouw verder naar het volgende klompje kennis of inspiratie dat ons doet zeggen: “Dat zou ik op een dag ook wel willen doen!” Elke keer dat we dit doen, dragen we bij aan onze stapel onderbroeken. Of het nu gaat om het scannen van een fitness site voor advies over het voltooien van een marathon, het lezen van een zinnenboek om beter Frans te leren, het kijken naar een video van iemand die parkour doet, het bijwonen van een TEDx conferentie en leren over vrijwilligerswerk mogelijkheden in Afrika, of zelfs alleen maar het lezen van dit boek, we maken allemaal mentale notities van de dingen die we graag zouden willen doen. Dit is het equivalent van het verzamelen van een stapel onderbroeken.

Welkom in fase 1.

Fase 3 is wat je hoopt te bereiken nadat je bent begonnen met het bouwen van je stapel: je leven waarin je alle cilinders aan het werk zet. Je begint aan avonturen, je daagt jezelf uit, je wordt opgewonden wakker, je voelt je elke dag doelgericht. Dat brengt me bij mijn punt: je moet leren om fase 2 te domineren. Je kunt elke dag de hele dag besteden aan leren, verzamelen en onderzoeken. Je zou mijn boek zo vaak kunnen lezen dat je het van kaft tot kaft onthoudt. In feite zou je de beste informatieverzamelaar van de hele wereld kunnen worden, voor honderden onderwerpen. Informatie verzamelen is een goed begin. Fase 1 is een cruciaal onderdeel van de vergelijking. Het is immers moeilijk een probleem op te lossen als je het niet bestudeert, en het is moeilijk een oplossing uit te werken als je niet begrijpt wat je ermee hoopt te bereiken. Maar als je je alleen op fase 1 richt, hou je alleen een grote stapel onderbroeken over!

ase 2 gaat over uitzoeken wat je met de verzamelde kennis gaat doen, zodat je door kunt gaan naar fase 3, die gezondheid, liefde, geluk, avontuur kan zijn, of een combinatie van dingen die ons eraan herinneren dat het een verdomd goede dag is om te leven.

Mensen die fase 2 domineren, zijn actievelingen. Zij begrijpen dat het verzamelen van een paar onderbroeken en dan onmiddellijk proberen dingen te doen met die kennis een veel snellere weg is naar Fase 3 dan alleen maar meer en meer onderbroeken verzamelen!

ase 2 gaat over leren, proberen, falen, terugkrabbelen, opnieuw proberen, en nog meer leren. Fase 2 gaat over je eerste trektocht maken ondanks dat je niet de beste uitrusting hebt. Fase 2 gaat over je eerste push-up proberen, ook al is die lelijk. Fase 2 is proberen je eerste mobiele app te bouwen in plaats van het zoveelste boek over programmeren te lezen. Fase 2 gaat over het voeren van een Skype-gesprek met een moedertaalspreker van de taal die je probeert te leren (desnoods in gebroken zinnen) in plaats van het zoveelste boek over die taal te lezen. Fase 2 gaat over het benaderen van iemand die je graag zou willen ontmoeten in plaats van het lezen van het zoveelste boek over sociale vaardigheden.

De waarheid is dat er nooit een beter moment is om te beginnen dan nu. Ik kan je beloven dat “uiteindelijk” nooit gebeurt, en dat “ooit” nooit komt. Ik krijg elke dag e-mails van mensen die dingen zeggen als: “Ik heb het onderzoek gedaan, ik weet wat ik moet doen, maar ik heb niet de motivatie om aan mijn reis te beginnen. Kun je me alsjeblieft wat geven?”

Ongelukkigerwijs kan ik dat niet. Het verlangen om te veranderen, beter te leven, er beter uit te zien, je beter te voelen, en dan het lef hebben om dingen uit te proberen en te kijken wat werkt (in wezen, wat je doet met je stapel onderbroeken) moet uit jezelf komen. Fase 2 gaat over het vermogen om herhaaldelijk te falen en steeds nieuwe en andere manieren te proberen om te slagen. Zoals Winston Churchill zei: “Succes is het vermogen om van de ene mislukking naar de andere te gaan zonder verlies van enthousiasme.” En maak je geen zorgen, als het idee van mislukking of het onbekende je afschrikt, gaan we dat probleem ook oplossen.

Mensen vragen me vaak hoe ik een leven heb opgebouwd rond mijn liefde voor games en het helpen van mensen om fit te worden. Dat is heel eenvoudig: Ik ben begonnen. Ik had een normale baan, ik leefde een normaal leven, en toen las ik een paar boeken om mezelf het vertrouwen te geven dat ik nodig had om wat veranderingen door te voeren. Toen begon ik te schrijven en mensen te helpen in mijn vrije tijd. Ik gaf geen geld meer uit aan bloglessen, internetmarketingboeken, SEO-strategie of schrijfcursussen (dat is een hoop dure onderbroeken). In plaats daarvan begon ik waardeloze artikelen te schrijven die met elke publicatie minder en minder waardeloos werden. Ik legde mijn focus op het helpen van mensen en het leren hoe ik meer impact kon maken met mijn schrijven, maakte veel fouten, en leerde van hen. Jaren later ben ik er.

Aan Jim Bathurst van BeastSkills.com vraag ik hoe hij de geweldige gymnastiekgoeroe is geworden die hij nu is: hij heeft het zichzelf geleerd! Hij las een aantal boeken en bekeek video’s, observeerde andere mensen die de dingen deden die hij wilde doen, en ging vervolgens naar buiten en probeerde het zelf! Hij is gevallen, heeft zijn lichaam herhaaldelijk beschadigd en had het in het begin moeilijk, maar na verloop van tijd en beetje bij beetje is hij beter geworden – en nu doet hij éénhandige handstanden en leert hij mensen deze dingen voor de kost.

Ik zal je een geheim verklappen: besteed 10 procent van je tijd en moeite aan fase 1, en 90 procent aan het uitproberen van de nieuwe dingen die je aan het leren bent. Schilder je eerste verschrikkelijke foto. Schrijf het eerste hoofdstuk van een boek dat nooit gelezen zal worden. Vraag iemand mee uit en word afgewezen. Spaar geld voor een reis en boek dat verdomde ding. Begin een waardeloze blog. Neem een paar vreselijke podcasts op. Een paar verkeerde noten aanslaan op een gitaar. Spreek woorden in een vreemde taal verkeerd uit.

Waarom?

Omdat je echt iets doet! Van het verzamelen van meer onderbroeken komt niets anders dan een grotere stapel onderbroeken. Totdat je leert wat je ermee moet doen, zul je alleen maar een stapel onderbroeken hebben en nooit het geluk bereiken dat je zoekt. Ik kan fase 2 niet voor je afmaken: Dat moet je zelf doen.

“Maar, Steve,” denk je nu misschien, “ik weet niet waar ik moet beginnen.” Zoals in elk spel, zullen er momenten zijn dat je vele paden voor je ziet, en je hebt geen idee welke je moet nemen. Ik hoor je, en ik weet dat het overweldigend kan zijn. Maar het ergste wat je kunt doen is op de grond gaan zitten en klagen dat je niet weet wat je moet doen. Meer informatie gaat op dit moment ook niet helpen. Dat is alleen maar meer onderbroeken! Waarom doe je niet gewoon een gefundeerde gok, kies een pad, en kijk hoe de dingen uitpakken? Zie het als het hoofdpersonage worden in een Kies Je Eigen Avontuur-boek – het is moeilijk uit te vinden wat er gebeurt als je de bladzijde niet omslaat.

Over boeken gesproken, mijn favoriete voorbeeld hiervan komt uit J.R.R. Tolkiens The Fellowship of the Ring. De bende is verdwaald in een grot en stuit op een pad dat in drie verschillende richtingen leidt. Nadat ze urenlang op die plek hebben gezeten, onzeker over welk pad ze moeten nemen, hoe beslissen ze uiteindelijk? Gandalf besluit simpelweg dat de lucht op een van de paden niet zo vies ruikt.

Wanneer je voor een soortgelijke beslissing staat, begin er dan gewoon aan. Het zal moeilijk voor ons worden om Midden-Aarde te redden als we het hobbithol nooit verlaten, toch? Het zal moeilijk worden om de Matrix te hacken als we de blauwe pil nemen en niets doen. Je kunt de wereld niet redden, en je kunt het einde van het doolhof niet vinden door op je kont te blijven zitten en je af te vragen welk pad je moet nemen. Onderzoek en een logisch besluitvormingsproces helpen, maar soms moet je gewoon in actie komen.

Doe jezelf dus een plezier en verzamel voorlopig geen onderbroeken meer. Als je aan het lezen bent, wees dan niet bang om het neer te leggen en aan de slag te gaan en er op terug te komen als je verschillende paden vindt op je reis. Zoals Ellie zegt in Pixar’s Up, “Adventure is out there!” Laten we het gaan zoeken.

Steve Kamb is de oprichter van Nerd Fitness, een bedrijf dat is ontstaan uit zijn liefde voor stripboeken en fitness. Zijn boek, Level Up Your Life: How to Unlock Adventure and Happiness by Becoming the Hero of Your Own Story, is verkrijgbaar op 12 januari 2016.