Articles

Hoe herken je postelein: Een voedzaam en eetbaar onkruid

Joan woont in Los Angeles, waar ze een blijvende liefde heeft voor eetbaar onkruid.

Dit artikel helpt je postelein te identificeren en geeft ook enkele recepten voor hoe je deze eetbare wilde plant het beste kunt bereiden.

Dit artikel zal je helpen postelein te identificeren en zal ook enkele recepten geven over hoe je deze eetbare wilde plant het best kan klaarmaken.

Wikimedia Images, CC0, via

Zodra je postelein ziet, kun je zien dat hij wil dat je hem opeet. De mollige bladeren en stengels zijn een duidelijke uitnodiging. Het is een stevige plant, die in grote stukken groeit aan de rand van tuinen en trottoirs, een schat voor stadsfans.

In dit artikel vind je feiten over postelein en recepten om je waardering voor deze deugdzame wilde plant te vergroten.

Purslane gefotografeerd op een trottoir in Lynwood.

Purslane gefotografeerd op een stoep in Lynwood.

Joan Hall

Ontdekken met postelein

De binomiale naam voor postelein is Portulaca oleracea. Portulaca is Latijn en komt van portula, wat “poort” betekent, verwijzend naar de poortachtige bedekking van het zaadkapsel. Oleracea is ook Latijns en betekent “keukengroente.”

De Spaanse naam voor postelein is verdolaga, terwijl een andere Engelse naam “pigweed” is.

Er bestaat onenigheid over de vraag of postelein inheems is in Noord-Amerika of is overgewaaid. Maar sommige onderzoeken suggereren dat de Amerikaanse Indianen het al aten voordat ze in contact kwamen met de Europeanen.

Hoe herken je postelein?

Postelein heeft de neiging om dicht bij de grond te groeien in dichte flarden die zich wijd verspreiden.

Kijk eens naar de foto’s hieronder voor visuele aanwijzingen.

Hoe is Postelein te herkennen

De bloemen van Postelein zijn klein en geel.
Purslane bloemen zijn klein en geel.
Purslane zaden zijn klein, zwart, en rond.
Purslane planten hebben gladde, ronde, roodachtige stengels en een overvloed aan vlezige, ovaalvormige bladeren.

Purslane bloemen zijn klein en geel.

1 / 3

Waarschuw wolfsmelk!

Schijnspurrie (Euphorbia maculata) is een ander onkruid dat enigszins op postelein lijkt, maar het is giftig – je gaat er niet dood aan, maar je kunt er wel ziek van worden.

Schijnspurrie heeft een vergelijkbaar groeipatroon (laag op de grond). Maar de bladeren zijn dunner en kleiner, en soms hebben ze een vlek van roodachtige kleur in het centrum van het blad. De stengels van de wolfsmelk zijn behaard en de bloemen zien er anders uit.

De onfeilbare manier om de twee te onderscheiden is door een stengel te breken. De stengel van de wolfsmelk lekt een melkachtig wit sap. Als er wit sap is, is het geen postelein!

Foto’s van wolfsmelk zijn te zien op Wikimedia Commons. (Ik zet geen foto’s van andere planten op mijn onkruidpagina’s, want ik zou niet willen dat een foto van wolfsmelk opduikt bij een Google-zoekopdracht naar postelein.)

Voedingsinformatie over postelein

Er is een pagina met voedingsinformatie over postelein op NutritionData.com. Daar staat:

“Dit voedingsmiddel heeft een zeer laag cholesterolgehalte. Het is ook een goede bron van Thiamine, Niacine, Vitamine B6 en Folaat, en een zeer goede bron van Vitamine A, Vitamine C, Riboflavine, Calcium, IJzer, Magnesium, Fosfor, Kalium, Koper en Mangaan.”

Een van de dingen waar iedereen het over heeft, is het feit dat postelein meer omega-3 vetzuren bevat dan welke andere bladplant ook die op aarde bekend is.

Dit rapport van The Center for Genetics, Nutrition and Health vertelt diepgaand over de voedingsvoordelen van postelein en andere wilde planten: Omega-3 Fatty Acids and Antioxidants in Edible Wild Plants.

Eating Purslane

De bladeren, stengels, bloemen, en zaden van de posteleinplant zijn allemaal eetbaar, maar ik heb zelf alleen de stengels en bladeren gegeten. Ze hebben een licht zurig randje (niet zo sterk als veldzuring) en een hint van een slijmerige kwaliteit (niet zo sterk als mallows).

Postelein is heerlijk als onderdeel van een salade. Hoewel ik het nooit gekookt heb geprobeerd, zegt men dat de slijmerige kwaliteit meer uitgesproken wordt als het gekookt wordt. Daarom wordt het soms toegevoegd als verdikkingsmiddel in soepen en stoofschotels. Het wordt ook aanbevolen om te roerbakken.

In het Spaans heet postelein verdolaga, en ik zag verschillende Mexicaanse recepten waarin het als ingrediënt werd gebruikt. Ik heb ook net ontdekt dat postelein in Iran khorfeh heet, en wordt gebruikt in Perzische gerechten. En lezer Wafeek laat ons weten dat postelein wordt gebruikt in een Libanees gerecht dat fatoosh heet.

Hier zijn een paar posteleinrecepten die ik heb gevonden:

  • Codillo Aquiahuac (Mexicaans varkensvlees met postelein)
  • Griekse Postelein Pesto
  • Domatesli Semizotu (postelein met tomaat)

Voor een hele recepten, waaronder ingemaakte postelein en verdolago con queso, vind je op deze tuinbouwpagina van de Texas A&M University.

Medicinaal gebruik van postelein

  • Postelein wordt beschouwd als een verkoelend kruid en wordt voorgesteld als hulp bij koorts en ontstekingsaandoeningen.
  • Sommigen bevelen het aan bij huidproblemen, vergelijkbaar met het gebruik van aloë vera.

Aanvullende leuke weetjes over postelein

  • Henry David Thoreau heeft het erover dat hij postelein als avondeten had in Walden.
  • In de Ultimate Guide to U.S. Army Survival Skills, Tactics, and Techniques noemt het Amerikaanse leger postelein in hun hoofdstuk over “Survival Use of Plants.”

Deze inhoud is nauwkeurig en waarheidsgetrouw naar beste weten van de auteur en is niet bedoeld ter vervanging van formeel en geïndividualiseerd advies van een gekwalificeerde professional.

Vragen & Antwoorden

Vraag: Ik heb een soortgelijke plant die een groot deel van mijn tuin overneemt, maar die heeft roze bloemen. Kan ik deze eten?

Antwoord: Er is een onkruid genaamd roze postelein dat eetbaar is. Ik raad u aan wat artikelen over roze postelein op te zoeken om te bevestigen dat het om dezelfde plant gaat als die u heeft.

Vraag: Hoe gebruik je postelein?

Antwoord: Het wordt over het algemeen gebruikt als een rauwe groente of een gekookte groente. Ik vind het heerlijk in salades.

Vraag: Kunnen de bloemen van postelein diep roze zijn?

Antwoord: Er is een plant die roze postelein heet, maar het is een andere soort dan de P. oleracea.

Vraag: Ik heb postelein gekocht bij Lowe’s en het heeft roze, rode, en zalmkleurige bloemen. Is het eetbaar?

Antwoord: Ik googlede “postelein bij Lowe’s”, en het eerste item dat ik zag op de website van Lowe’s zei dat hun postelein “verwant is aan portulaca”. Ik zou denken dat als ze zeggen dat het verwant is, dat betekent dat het niet echt portulaca is. Ik zou het dus als een onbekende plant beschouwen en het niet proberen te eten. Misschien kun je contact opnemen met Lowe’s en achter de echte binomiale (Latijnse) naam komen van de postelein die ze verkopen. Als je eenmaal de Latijnse naam weet, kun je de plant op die manier opzoeken en het zeker weten.

Vraag: Wat is het fosforgehalte van postelein?

Antwoord: Een bron die ik heb bekeken zegt dat er 18,9 mg fosfor zit in een portie postelein van 1 kop. (http://nutritiondata.self.com/facts/vegetables-and…

Vraag: Is postelein slaapverwekkend? In Saoedi-Arabië kweekte ik “rejleh”, en vertrouwde erop als slaapmiddel. We maakten er een soep van. Heerlijk! Ik weet zeker dat “rejleh” een regionale naam is voor postelein, of portulaca.

Antwoord: Er zijn kruidengidsen die zeggen dat postelein slaapverwekkende kwaliteiten heeft.

Vraag: Kun je thee zetten van postelein?

Antwoord: Ja, sommige mensen maken postelein thee. Ik heb het zelf nog nooit gedaan, dus ik weet niet hoe het smaakt.

Vraag: Kan postelein gedroogd worden en als poeder gebruikt worden?

Antwoord: Waarschijnlijk wel.

Anita op 18 juli 2020:

Je zegt niet plukken mijn groottante eet dit al jaren en ze is nog nooit

in een ziekenhuis geweest in haar leven purslane it good to eat

donotfear op Hubpages op 15 juli 2020:

Goed artikel. Ik heb net postelein in mijn tuin gevonden!

Hovawart op 25 juni 2020:

“Dit voedsel bevat heel weinig cholesterol.” Welnee. Deze plant bevat geen cholesterol. Geen enkele plant doet dat.

Wat ik me afvroeg is, de hybride postelein (Portulaca) met diverse felgekleurde bloesems die men koopt bij het tuincentrum–is die ook eetbaar?

alfonso op 09 december 2019:

Goede informatie voor de kust, ik zal deze uit mijn tuin oogsten, dank u!

RN op 18 mei 2019:

Dank voor de informatieve video. Ik woon in Mexico waar verdalaga (postelein) een veel voorkomend voedingsmiddel is. Ik heb er veel van in mijn tuin, en het is tijd om te oogsten.

Sima Taba op 06 september 2018:

Mijn tante heeft deze plant net opnieuw aan ons voorgesteld, omdat ze er al veel van gegeten had en er veel voordelen van zag. We hebben er genoeg van in Zuid Ontario, Canada en ik eet er nu een paar bij mijn slasalade.

Turkse Kerel op 31 maart 2018:

Oh god, niet postelein

De walgelijke smaak ervan achtervolgt me al sinds mijn jeugd….

Crafty Mummsley op 16 maart 2018:

De oude Egyptenaren aten 1000 jaar geleden postelein in salades

haitham salman op 01 november 2017:

in SYRIA heet het Bakleh en wordt het gebruikt in Fattoush en salade. Het kan zoals het is worden toegevoegd aan yougort . Het wordt beschouwd als zeer gezond vooral voor maag

problemen .

ra op 15 oktober 2017:

De zaden worden gebruikt als decoratie in berenji, dat is een Iraanse zoete/biscuit. Postelein of khorfe wordt gebruikt in komkommersalade of met andere greens als een sidedish , maar meestal in het zuiden van iran. Ik heb niet gezien dat het in andere delen van het land regelmatig wordt geconsumeerd, hoewel het overal groeit. Het staat bekend om de lever te reinigen en ik gebruik zelf het gedroogde en verpoederde blad en stengel in yoghurt bij het avondeten wanneer ik eraan denk.

Ricardo op 16 mei 2017:

Hier in Portugal eten we deze plant ook en eigenlijk doen boeren plantages van het.

Nawal op 13 augustus 2016:

Purslane is een heel gebruikelijk ingrediënt in de Libanese keuken anders dan fatoush een nationale salade het wordt gebruikt met veel andere zomer salades, ons Libanezen maken ook pours,en taarten in plaats van spinazie gebruiken we purslane, voeg sumac en uien, het is erg lekker en gezond. Na mijn verhuizing naar de VS miste ik postelein zo erg, ik kon de zaden nergens vinden, maar uiteindelijk vond ik ze online en bestelde ik de zaden uit Groot-Brittannië, ik plantte ze in plantenbakken. Ik heb nu twee grote plantenbakken, klaar om gesneden en gegeten te worden. Smakelijk en lekker!

gosala op 14 december 2015:

Purslane komt ook voor in de indiase keuken. we koken het met dhall of linzen. erg lekker.

Sherryloom op 22 juni 2015:

Yum, Mijn oma vond dit altijd en gaf het aan ons te eten. Ik herinner me dat ik het net zo lekker vond als snijbiet. Kan niet veel vinden hier in de buurt, maar ik kan zaden bestellen. Bedankt voor de info!

TapIn2U op 19 augustus 2014:

Ik heb dit wel in mijn tuin!!! Wow – nog lekker ook. Fantastische lens! Sundae 😉

Linda Jo Martin uit Post Falls, Idaho, USA op 08 november 2012:

Ik ben zo blij om deze pagina hier te zien! De hele zomer hadden mijn vrienden het over postelein… en ik wist niet wat het was. Toen bood Lisa me een salade aan met posteleinblaadjes erin. Dat was een van de beste salades die ik ooit gegeten heb – ik geloof dat het vooral postelein en taugé was, met een dressing van sesamolie en vloeibare aminos. Wow… Ik was zo verbaasd! Nu kijk ik ernaar uit om volgend jaar postelein in mijn eigen tuin te vinden. Ik vind het geweldig dat je schrijft over eetbare wilde planten in je omgeving. Als het voedselsysteem instort, kan deze informatie levens redden! Zalig! Heel erg bedankt.

browndog21 op 29 augustus 2012:

Maken jullie een grapje? Wil iemand dit eten?! Ik maak een deal met je, je mag alles gratis hebben wat je uit mijn groenten- en bloementuin kunt trekken en ik geef je er ook gratis komkommers en tomaten bij!

anoniem op 07 augustus 2012:

purslane wordt in Libanon gegeten in fatoosh en salade, het is een heel gewoon kruid in Libanon.

Rickcpl op 22 mei 2012:

scary…

xanthoria24 op 25 maart 2012:

Ik had nog niet gehoord dat het inheems zou kunnen zijn. Mensen zouden het ook kunnen verwarren met Tribulus terrestris (prikrank), hoewel ik zou denken dat ze dat niet zouden proberen te eten, of Chamaesyce spp., waar ze Euphorbia maculata op sommige plaatsen naartoe lijken te hebben verplaatst.

Stephanie Tietjen uit Albuquerque, New Mexico op 22 februari 2012:

Het groeide in mijn tuin en ik heb het in potten overgeplant. Ik ben gewend om er gewoon een stukje af te breken en het op te eten, maar aan het eind van de zomer smaakte het heel zoet en had het een andere textuur. Toen ik keek, zat hij vol bladluizen, dus kreeg ik wat extra proteïne. Uw lens is uitstekend. Bedankt

Bill uit Gold Coast, Australië op 03 december 2011:

Jaren geleden, toen ik nog geen wilde eetbare planten kende, groeide er overal postelein in mijn tuin en ik besproeide het of trok het uit de kieren van het pad. Nu ik beter weet, groeit het niet meer in het wild, dus moest ik de zaden kopen en het planten. Grappig hoe het leven soms werkt!

anoniem op 04 augustus 2011:

@Sylvestermouse: Het is zo makkelijk om het verschil te zien tussen wolfsmelk en postelein. Spurrie groeit dichter bij de grond en is gewoon kleiner. dunnere stengels. kleinere bladeren. als je een stengel breekt lekt hij wit sap.

Purslane is groter, heeft een dikkere stengel, grotere bladeren en heeft geen wit sap. De bladeren smaken naar sla en de stengel is een beetje pittig.

Postelein en wolfsmelk groeien meestal dicht bij elkaar, wat het de eerste keer makkelijker maakt om ze te herkennen. Als je het eenmaal hebt geïdentificeerd, wordt het net zo eenvoudig als het onderscheiden van een krop sla en een krop kool.

anoniem op 04 augustus 2011:

Ik eet postelein. De bladeren smaken meer naar sla en de stengel is een beetje pittig.

quicpost op 13 mei 2011:

Groot artikel en ik vind vooral de wolfsmelk die je hebt aangewezen erg leuk.

anoniem op 05 april 2011:

Nu weet ik dat ik dit in de bloementuin van mijn zus heb zien groeien. Ik vond het prachtig en vroeg wat het was, maar ze wist het niet anders dan dat het een onkruid is waar ze dol op is en dat ze graag in haar bloementuin laat groeien en ze zelfs in potten heeft verwerkt. Het is heel gemakkelijk in onderhoud. Nu nog ontdekken dat het goed is om te eten, ik kan niet wachten om het haar te vertellen. Ik hou van deze serie van jou.

anonymous op 08 juli 2010:

great site!! hield van deze postelein pagina

Joan Hall (auteur) uit Los Angeles op 29 juni 2010:

@dc64 lm: Zo blij om dat te horen! Veel plezier ermee!

dc64 lm op 29 juni 2010:

Ik heb veel houtsorbet gevonden in de buurt van mijn tuin na het bekijken van die site van jou, en nu ben ik op jacht naar postelein. Deze sites over eetbare onkruiden zijn geweldig!

Barbara Radisavljevic uit Templeton, CA op 27 september 2009:

Ah, je was me voor. Ik was van plan om hier een artikel over te schrijven. Maar ik ben bezig met andere lenzen, en je hebt goed werk geleverd met dit.

Alisha Vargas uit Reno, Nevada op 21 september 2009:

Ik moet meer aandacht gaan besteden aan onkruid, ik weet zeker dat ik deze al eerder heb gezien. Ik ben dol op het idee van foerageren in de stad en heb veel gehoord over hoe lekker postelein is. Geweldige lens!

Cynthia Sylvestermouse uit de Verenigde Staten op 20 september 2009:

Ik denk dat het identificeren het moeilijkste deel voor mij zou zijn. Ik zou het vreselijk vinden om mijn hele familie ziek te maken. Maar geef me een gids, zoals jij hebt gedaan, en ik doe mee! Bedankt

anoniem op 20 september 2009:

Interessante informatie over postelein.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *