Hoe stierf Judas?

De relevante passages zijn:

Mattheüs 27:5
Toen wierp hij de zilverlingen in den tempel neder en vertrok, en ging heen en hing zich op.

Handelingen 1:18
Nu kocht deze man een akker met het loon der ongerechtigheid; en toen hij halsoverkop viel, barstte hij in het midden open en al zijn ingewanden gutsten naar buiten.

Sommige mensen hebben ten onrechte aangenomen dat Matteüs en Lucas (de schrijver van Handelingen) elkaar tegenspreken in hun verslag van Judas’ dood. Aangezien de Bijbel foutloos is, kan Judas niet gestorven zijn door ophanging of door een val en openbarsten. Het zijn eerder twee verschillende gezichtspunten van dezelfde gebeurtenis. Bijvoorbeeld, als ik een auto een voetganger zag aanrijden, zou ik eenvoudigweg kunnen zeggen dat de voetganger stierf omdat hij door de auto werd aangereden. De lijkschouwer die later ter plaatse komt maar het ongeval niet zelf heeft gezien, kan een grafische beschrijving geven van de verwondingen van de voetganger. Zowel de lijkschouwer als ik beschrijven dezelfde gebeurtenis, alleen verschillende aspecten ervan.

Er is geen tegenstrijdigheid rond de dood van Judas, maar eerder twee beschrijvingen door twee verschillende auteurs van dezelfde gebeurtenis.

Matthew vertelt ons dat Judas stierf door ophanging (de dood wordt afgeleid uit de passage). Lucas, als arts, geeft ons een grafische beschrijving van wat er na de ophanging gebeurde. De reden om de gebeurtenissen zo te rangschikken is tweeledig. Ten eerste, als iemand is gevallen en zijn inwendige organen zijn uitgelopen, zou hij sterven en kon hij dus niet vervolgens sterven door ophanging. Ten tweede, zelfs wanneer mensen ernstig vallen, barsten zij gewoonlijk niet open en lopen hun inwendige organen eruit. Huid is zeer taai, en zelfs als het in de buikstreek wordt gesneden, lopen de inwendige organen er gewoonlijk niet uit. Het is dus onwaarschijnlijk dat Judas op deze manier kon sterven, alleen maar door een val.

Hoe erg het ook is, het dode lichaam van Judas hing in de hete zon van Jeruzalem, en de bacteriën in zijn lichaam zouden actief bezig zijn geweest met het afbreken van weefsels en cellen. Een bijproduct van bacterieel metabolisme is vaak gas. De druk die door het gas ontstaat, dwingt vocht uit de cellen en weefsels in de lichaamsholten. Het lichaam raakt hierdoor opgeblazen. Bovendien treedt weefselafbraak op, waardoor de integriteit van de huid wordt aangetast. Judas’ lichaam was te vergelijken met een opgeblazen ballon: toen hij de grond raakte (door de tak waaraan hij hing of door het breken van het touw zelf), brak de huid gemakkelijk en barstte hij open, waarbij zijn inwendige organen naar buiten spoten.

Er is geen tegenstrijdigheid rond Judas’ dood, maar eerder twee beschrijvingen door twee verschillende auteurs van dezelfde gebeurtenis.