Hoe test u uw rook- en koolmonoxidemelders

De meeste huizen die tegenwoordig op de markt zijn, zijn uitgerust met brandmelders en koolmonoxidemelders, maar de meeste huiseigenaren vergeten meestal om deze cruciale veiligheidssystemen te testen om er zeker van te zijn dat ze werken.

Volgens de NFPA zijn bijna drie van de vijf sterfgevallen door woningbranden te wijten aan woningen met een niet-bestaand of defect brandalarmsysteem.

Daarnaast meldde de CDC in 2015 dat 393 mensen in de Verenigde Staten stierven aan koolmonoxidevergiftiging, waarbij duizenden naar de eerste hulp werden gestuurd in het hele land.

Het schokkende aan deze statistieken is dat goed onderhoud en begrip van deze alarmsystemen een aantal van deze tragedies had kunnen voorkomen. Het sterftecijfer bij woningbranden is met meer dan de helft gedaald in huizen die zijn uitgerust met functionele rookmelders.

De cijfers zijn vergelijkbaar in koolmonoxide-gerelateerde studies. In een onderzoek in New York City meldde het NCBI een verbluffende daling van 50% in het aantal gevallen van koolmonoxidevergiftiging nadat New York City een koolmonoxidewet had uitgevaardigd die koolmonoxidemelders in woningen verplicht stelde.

Typen rookmelders

De NFPA stelt dat er twee gangbare typen rookmeldersystemen zijn, namelijk Ionisatie en Foto-elektrisch.

Ionisatie

Het eerste type is dat van de Ionisatie-rookmelders. Deze rookmelders werken met twee platen die elk ofwel negatieve ofwel positieve ionen produceren.

Deze ionen reizen vervolgens tussen de twee platen door, waardoor een compleet circuit ontstaat. Wanneer rook de detector binnendringt, wordt het pad tussen de twee platen geblokkeerd, waardoor het alarm afgaat.

Photo-elektrisch

Photo-elektrische rookdetectoren werken anders. In plaats van een elektrisch circuit te gebruiken om het alarm te activeren, gebruikt het een continue laser die door een LED wordt uitgezonden om rook te detecteren.

Wanneer rook de detector binnendringt, raakt de laser, die gewoonlijk in een rechte lijn gaat, gedesoriënteerd en verstrooit hij rond het apparaat. Wanneer deze gebroken laser een van de vele lichtsensoren in het systeem raakt, gaat het alarm af.

Welk type rookmelder moet ik aanschaffen?

Elk type rookmelder heeft zijn voordelen. Detectoren van het ionisatietype zijn beter in het detecteren van vlammende branden, dat zijn branden die veel vlammen en minder rook produceren.

Voorbeelden van vlammende branden zijn kookongelukken, branden door kaarsen, brandbare vloeistoffen en brandend hout of papier.

Photo-elektrische detectoren zijn beter in het detecteren van smeulende vlammen, vlammen die na verloop van tijd ontstaan. Deze komen meestal van onbeheerde brandbare materialen die langzaam opbranden, zoals houtskool en sigaretten.

U zult het juiste type rookmelder moeten plaatsen. Op plaatsen zoals de keuken kunt u het beste kiezen voor een alarm van het ionisatietype. In de buurt van het bos of op plaatsen waar u gegrild voedsel kookt, kunt u beter kiezen voor een foto-elektrisch alarm.

Extra zijn er alarmen die beide detectietypes hebben. Hoewel ze meer kosten, kunt u er zeker van zijn dat deze alarmen u en uw huis kunnen beschermen tegen zowel vlammende als smeulbranden.

Hoe test u uw rookmelder en hoe onderhoudt u hem

Het testen van uw rookmelder moet een onderdeel worden van uw huishoudelijke routine en moet volgens de FEMA ten minste eenmaal per maand worden gedaan.

De specifieke manier om uw rookmelder te testen hangt af van de fabrikant van uw rookmelder, maar de meeste melders hebben een gemakkelijk bereikbare testknop op de voorkant van het apparaat. Als u op deze knop drukt, wacht u een paar seconden en dan zou er een luid en doordringend geluid uit het apparaat moeten komen.

Als u het apparaat niet hoort of als het geluid niet hard genoeg is, overweeg dan de batterij te vervangen en het apparaat opnieuw te testen. Als het alarm niet afgaat, zelfs niet nadat u de batterij hebt vervangen, is het apparaat zelf waarschijnlijk defect. Vervang de melder zo snel mogelijk.

Daarnaast zijn er enkele richtlijnen die u moet volgen bij het testen van uw rookmelders:

• Vergeet niet om uw rookmelders maandelijks te testen, zoals voorgesteld door FEMA. In veel gevallen is dit zo eenvoudig als het indrukken van een knop.
• Behalve het testen van het apparaat, moet u uw rookmelder ook schoonmaken. Stof, spinnenwebben en ander vuil kunnen verhinderen dat uw rookmelder optimaal functioneert.
• U moet ook de batterijen minstens een keer per jaar vervangen. Sommige systemen worden echter geleverd met een “long-life” batterij. Deze zijn meestal niet vervangbaar, en het kan zijn dat u de rookmelder moet vervangen als de “long-life” batterij leeg is.
• Zoek uit of uw rookmelder een stand-alone of een onderling verbonden model is. Een stand-alone model activeert alleen zichzelf als het rook detecteert, terwijl een onderling verbonden model alle alarmen in het systeem activeert als ook maar één rookmelder afgaat. Als u in een groot huis woont, kunt u overwegen een onderling verbonden systeem aan te schaffen, zodat uw hele huis op de hoogte wordt gebracht van een woningbrand die aan de andere kant van het huis kan zijn.
• Stel iemand aan op de plekken in uw huis die het verst van uw rookmelder verwijderd zijn. Als u uw alarm test, moet hij of zij het alarm kunnen horen afgaan. Als dat niet het geval is, kunt u overwegen een onderling verbonden rookdetectiesysteem te gebruiken of een alarm met een luider alarm aan te schaffen.
• Sommige rookdetectiesystemen die tegenwoordig worden verkocht, zijn ook zo aangesloten dat ze uw lokale brandweerkazerne of huisbeveiligingssysteem waarschuwen wanneer ze rook detecteren. Wanneer u uw rookdetectiesystemen test, moet u uw brandweerkazerne waarschuwen, zodat deze geen personeel naar een niet-bestaande brand stuurt. Zij zullen u dankbaar zijn voor de waarschuwing en blij zijn dat u uw rookdetectiesysteem zo ijverig test.
• Zorg voor een actueel vluchtplan. Deze rookmelders waarschuwen u alleen en kunnen geen brand voor u blussen.
• Kijk naar de datums op de achterkant van uw rookmelders. Zodra een alarm zijn levensduur van 10 jaar heeft bereikt, wordt geadviseerd om het volledig te vervangen. U kunt echter ook de handleiding van het alarm raadplegen, omdat daarin kan staan dat u het hele systeem eerder moet vervangen.

Typen koolmonoxidedetector

Net als rookmelders zijn er koolmonoxidedetectoren met verschillende mechanismen die koolmonoxideniveaus in de lucht detecteren. System Sensor, een fabrikant van brandbeveiligingsapparatuur, geeft een overzicht van de drie belangrijkste typen mechanismen voor het monitoren van koolmonoxideniveaus.

Biomimetische

Biomimetische sensoren bootsen, zoals de naam al aangeeft, het effect van koolmonoxide op hemoglobine na. Er zit een laser in het apparaat die geblokkeerd raakt wanneer het koolmonoxideniveau stijgt, waardoor het alarm afgaat.

Deze detectoren zijn meestal goedkoop, hoewel ze gevoeliger zijn voor vals alarm en er langer over doen om te herstellen wanneer het alarm eenmaal is afgegaan.

Metaaloxide-halfgeleider

Metaaloxide-halfgeleidersensoren, of MOS, werken door met tussenpozen een halfgeleider te verhitten. Zodra deze zijn bedrijfstemperatuur heeft bereikt, verandert de weerstand wanneer er koolmonoxide aanwezig is. Het alarm gaat af zodra de weerstandsdrempel wordt overschreden.

Deze alarmen hebben een lange levensduur. Ze verbruiken echter ook meer elektriciteit dan andere varianten en zijn gevoelig voor vals alarm in aanwezigheid van andere chemicaliën of gassen.

Elektromechanische

In elektromechanische sensoren zorgen een platina elektrode en een zuur samen voor een reactie tussen de lucht en koolmonoxide, waarbij een elektrische stroom wordt opgewekt. Wanneer deze stroompjes een bepaalde drempel overschrijden, gaat het alarm af.

Deze sensoren zijn zeer betrouwbaar en reageren snel op koolmonoxide. Ze verbruiken ook minder elektriciteit dan andere varianten. Hun enige nadeel is dat ze vals alarm kunnen slaan in de aanwezigheid van ammoniakhoudende reinigingsmiddelen.

Welk type koolmonoxidemelder moet ik aanschaffen?

In de meeste gevallen is de elektromechanische sensor voldoende. Als u echter een koolmonoxidemelder nodig heeft op andere plaatsen, zoals een werkplaats, kunt u overwegen een MOS of biomimetische melder aan te schaffen.

Hoe test u uw koolmonoxidemelder en hoe onderhoudt u hem

Zoals rookmelders moeten koolmonoxidemelders regelmatig worden getest. De testprocedure is vergelijkbaar:

1. Druk op de testknop op de voorkant van het apparaat en houd deze ingedrukt. Na een paar seconden moet u twee pieptonen horen, die aangeven dat het apparaat in de testmodus is gekomen.
2. Als u geen geluid hoort of als het alarm te zwak is, vervang dan de batterij en test opnieuw.
3. Als het apparaat na het vervangen van de batterij nog steeds geen pieptoon geeft, vervang dan zo snel mogelijk de hele melder.

Extra volgen hier enkele richtlijnen die u moet volgen bij het testen van uw koolmonoxidemelders:

• Zoals rookmelders, test koolmonoxidemelders maandelijks.
• Maak de koolmonoxidemelder goed schoon, zodat de sensoren niet worden geblokkeerd.
• Hoewel de meeste koolmonoxidemelders in het stopcontact zitten of zijn aangesloten op het elektriciteitsnet van uw huis, hebben ze bijna allemaal een reservebatterij voor het geval de stroom uitvalt. U moet de reservebatterijen één keer per jaar vervangen.
• Zorg dat u een vluchtplan hebt voor het geval het alarm afgaat. Koolmonoxide is lichter dan lucht, dus het stijgt op. Als het alarm afgaat, hurk dan en blijf laag bij de grond terwijl u zich een weg baant uit het gebouw.
• Controleer uw ventilatiesystemen. Koolmonoxidevergiftiging treedt op wanneer het gas zich in een ruimte ophoopt. Zorg ervoor dat alle ruimtes in uw gebouw goed geventileerd zijn. Dit zal het risico op koolmonoxidevergiftiging drastisch verminderen.

Must-Have functies voor rook- en koolmonoxidemelders

Bij het zoeken naar een rook- of koolmonoxidemelder die u moet kopen, is er niet één apparaat op de markt dat aan alle behoeften voldoet. Elk huishouden of gebouw heeft een andere indeling en kamers met verschillende doeleinden, waarvoor verschillende soorten of aantallen melders nodig zijn.

Het is het beste om met uw lokale brandweer te overleggen en de plaatselijke verordeningen door te nemen om te bepalen welke veiligheidsnormen uw staat vereist.

Let op de normen die elk apparaat heeft gehaald. Fabrikanten zullen op de verpakking of in de handleiding van het apparaat vermelden aan welke normen deze detectoren voldoen.

Deze apparaten worden gewoonlijk getest door nationaal erkende testlaboratoria (NRTL), die door de Occupational Safety and Health Administration (OSHA) zijn goedgekeurd om deze producten te testen. Belangrijke NRTL’s zijn CSA, FM, INTERTEK, TUV, en UL.