Homo zijn is net zo gezond als hetero zijn

In de jaren vijftig bestudeerde Dr. Evelyn Hooker 30 homoseksuele mannen en 30 heteroseksuele mannen die via buurtorganisaties waren gerekruteerd. De twee groepen hadden dezelfde leeftijd, hetzelfde IQ en dezelfde opleiding. Geen van de mannen was in therapie op het moment van het onderzoek. Dr. Hooker nam drie projectieve testen af, die de patronen van gedachten, attitudes en emoties van mensen meten – de Rorschach, waarbij mensen beschrijven wat ze zien in abstracte inktvlekken, de Thematic Apperception Test en de Make-A-Picture-Story Test, waarbij mensen verhalen vertellen over verschillende plaatjes. Zonder op de hoogte te zijn van de seksuele geaardheid van elke proefpersoon, beoordeelden twee onafhankelijke Rorschach-experts de algemene aanpassing van de mannen met behulp van een 5-puntsschaal. Zij deelden tweederde van de heteroseksuelen en tweederde van de homoseksuelen in de drie hoogste categorieën van aanpassing in. Toen hen werd gevraagd te bepalen welke Rorschach-protocollen van homoseksuelen afkomstig waren, konden de deskundigen de seksuele geaardheid van de respondenten niet onderscheiden op een niveau dat beter was dan toeval. Een derde deskundige gebruikte de TAT- en MAPS-protocollen om de psychologische aanpassing van de mannen te evalueren. Net als bij de Rorschach antwoorden, verschilden de beoordelingen van de aanpassing van de homoseksuelen en heteroseksuelen niet significant”. Op basis van deze bevindingen suggereerde Dr. Hooker voorzichtig dat homoseksuelen psychologisch even normaal waren als heteroseksuelen.