Insurance Bad Faith

De meeste mensen kopen een verzekering om zich te beschermen tegen economische verliezen als gevolg van persoonlijk letsel of materiële schade, of tegen de mogelijkheid van een rechtszaak die tot verliezen zal leiden. In ruil voor het betalen van premies is een verzekeringnemer verschillende verplichtingen verschuldigd door de verzekeraar. Deze omvatten een verplichting om dekking te verlenen, een verplichting om de voorwaarden van de polis na te leven, en alle geldige vorderingen te betalen die door de polis worden gedekt. Alle verzekeringsmaatschappijen hebben ook een impliciete plicht tot goede trouw of billijke behandeling.

Er zijn helaas gevallen waarin een verzekeraar zijn uitdrukkelijke of impliciete plichten jegens de verzekerde niet nakomt. Om hun winsten te beschermen, plegen verzekeraars soms misleidende praktijken, interpreteren zij hun eigen polistekst of polisadministratie opzettelijk verkeerd om te voorkomen dat een claim wordt betaald, hanteren zij onredelijke vertragingen om te voorkomen dat een claim wordt afgehandeld, stellen zij willekeurige eisen met betrekking tot het bewijs van schade, maken zij gebruik van onrechtmatige tactieken, vragen zij een verzekerde bij te dragen aan een schikking terwijl de verzekerde die bijdrage niet zou hoeven te leveren, of verzuimen zij een grondig onderzoek in te stellen. Dit is in strijd met de impliciete plicht tot goede trouw en billijke behandeling, en kan aanleiding geven tot een rechtszaak te kwader trouw.

Trouw te kwader trouw komt over het algemeen voor in verband met ofwel first-party verzekeringsclaims ofwel third-party kwade trouw. Bij kwade trouw is er sprake van weigering van een verzekeraar om een claim te betalen zonder redelijke grond of zonder de claim tijdig te onderzoeken. Stel bijvoorbeeld dat uw huis afbrandt als gevolg van een ongeval, en dat uw huiseigenarenverzekering de verliezen uitdrukkelijk dekt. Wanneer u belt, zegt een agent dat hij het zal onderzoeken en dat u geen reparaties mag uitvoeren totdat het onderzoek heeft plaatsgevonden. Uw verzekeraar komt echter nooit ter plaatse en weigert uw correspondentie te beantwoorden. Dit is waarschijnlijk de basis voor een first-party verzekering kwade trouw rechtszaak.

Bij een vordering wegens kwade trouw bij een aansprakelijkheidsverzekering gaat het om een aansprakelijkheidsverzekering. De verzekeraar is verplicht te verdedigen en alle verdedigingskosten te betalen, zelfs wanneer een deel of het grootste deel van de rechtszaak niet door de polis wordt gedekt, behalve in het geval van een “burning limits” polis, waarbij de verdedigingskosten de polislimieten verbruiken. De verzekeraar kan ook een verplichting tot vrijwaring hebben, dat is de plicht om een vonnis te betalen tot aan de polislimieten wanneer het verlies door de polis wordt gedekt.

In sommige maar niet alle jurisdicties heeft een verzekeraar ook de plicht om een redelijk duidelijke claim te schikken waarbij de polishouder aansprakelijk is binnen de polislimieten om het risico te vermijden van een vonnis dat de polislimieten kan overschrijden. Stel bijvoorbeeld dat u dronken achter het stuur zat en een motorrijder aanreed. De motorrijder heeft ernstige verwondingen en klaagt u aan, met een eis voor polislimieten van $ 100.000, ook al is zijn of haar werkelijke schade veel groter. U biedt de redelijke eis van de motorrijder voor economische schade alsmede uw verdediging aan uw verzekeraar, uit te leggen dat je dronken rijden. Als de verzekeraar ten onrechte weigert om een redelijke schikking binnen de polis limieten, en je bent gedwongen in het faillissement te verdedigen de rechtszaak en het betalen van een vonnis, heb je de basis voor een bad-faith rechtszaak tegen uw verzekeraar.

Rechtszaken te kwader trouw

Een schending van het impliciete convenant van goede trouw en billijke behandeling is een onrechtmatige daadsvordering. Sommige staten hebben echter wetten uitgevaardigd om kwade trouw te verbieden of om bepaalde soorten handelingen te verbieden die als kwade trouw worden beschouwd. In Californië bijvoorbeeld wordt kwade trouw bij verzekeringen zowel via de Unfair Claims Practice Act als via het gewoonterecht geregeld. Dit betekent dat een benadeelde polishouder zowel wettelijke vorderingen als vorderingen uit onrechtmatige daad kan instellen. De federale wetgeving verbiedt kwade trouw in verband met vorderingen op grond van de Employee Retirement Security Act van 1974.

Een verzekeraar die te kwader trouw blijkt te hebben gehandeld, kan aansprakelijk worden gesteld voor schade boven de polislimieten, waaronder aansprakelijkheid voor uitspraken boven de polislimieten, wettelijke boetes, rente, emotioneel leed, daaruit voortvloeiende economische verliezen, honoraria van advocaten en punitieve schadevergoeding. In gevallen van kwade trouw wordt de punitieve schadevergoeding meestal niet alleen bepaald met betrekking tot wat de werkelijke verliezen van de verzekerde waren, maar ook met betrekking tot het vermogen van de verzekeraar.

Laatst bijgewerkt in april 2018