Kat op een Heet Tinnen Dak

Brick neemt een douche in de slaapkamer die hij deelt met zijn vrouw, Maggie. Terwijl hij zich uitkleedt, klaagt Maggie dat zijn broer Gooper en zijn vrouw Mae hun monsterlijke kinderen hebben laten optreden voor Grote Pa, waardoor ze hem onophoudelijk herinneren aan hun eigen kinderloosheid. Nu papa stervende is aan kanker, proberen Mae en Gooper hen uit de nalatenschap te snijden. De dokters hebben gelogen tegen Papa en Mama, en beweren dat Papa alleen maar lijdt aan een spastische dikke darm, maar vanavond zal de waarheid aan het licht komen.

Brick helpt niet echt met zijn onophoudelijke drankgebruik en veelbesproken stunt op het atletiekveld van de middelbare school. Brick brak zijn enkel bij het hordelopen. Maggie is overtuigd van hun voordeel, want Big Daddy is dol op Brick, verafschuwt Gooper en zijn vrouw, en heeft een “lech” voor Maggie zelf. Plotseling ziet Maggie Brick in de spiegel naar haar staren. Ze huilt dat ze weet dat ze hard en driftig is geworden. Leven met iemand die niet van haar houdt, heeft van haar een “kat op een heet blikken dak” gemaakt.”

Heftig sluit Maggie de deur en trekt de gordijnen dicht. Terwijl ze hem probeert te verleiden, waarschuwt Brick haar zichzelf niet voor gek te zetten. Maggie mompelt dat ze haar fout heeft ingezien: ze had de liefde met Skipper niet moeten bekennen.

Maggie gaat verder en zegt dat de liefde van Brick en Skipper triest en afschuwelijk was omdat ze nooit bevredigd kon worden of zelfs maar besproken kon worden. Maggie herinnert zich hoe op hun dubbele afspraakjes op de universiteit het altijd leek alsof de jongens samen uit waren. Op de avond van de Thanksgiving-wedstrijd, confronteerde Maggie Skipper met zijn verlangen. Hij deed een zielige poging haar ongelijk te bewijzen.

Dreigend haar te vermoorden, slingert Brick zijn kruk naar haar toe. Maggie staat erop dat het nu haar tijd van de maand is om zwanger te worden en dat ze de liefde moeten bedrijven. Brick vraagt zich af hoe ze een kind wil krijgen van een man die haar niet kan uitstaan. Grote Pa komt woest binnen en begroet Brick. De bedienden komen binnen met papa’s taart en een groteske sing-a-long begint. Papa beveelt woedend iedereen te stoppen. Mama snikt dat hij nooit geloofd heeft dat ze van hem hield. “Zou het niet grappig zijn als dat waar was” mompelt papa.

Papa schreeuwt om Brick. Maggie bevrijdt hem en geeft hem een kus op de mond die hij er meteen weer afveegt. Papa vraagt Brick waarom hij haar kus heeft afgeveegd. Mae en Gooper hebben gezegd dat hij niet met Maggie naar bed wil. Terwijl Brick zijn drankje opfrist, vraagt papa hem naar zijn drankprobleem. Brick kan het niet uitleggen.

Trek Brick dicht tegen zich aan en papa denkt terug aan zijn wereldreis met mama. Hij sluit angstvallig de deuren en vraagt of Brick ooit ergens doodsbang voor is geweest. Hij wil zich losmaken en een vrouw krijgen. Brick legt uit dat hij niet de klik in zijn hoofd heeft gekregen die hem vredig maakt, en hij probeert zijn vader te ontvluchten. Papa maakt Brick een deal: hij zal hem een drankje geven als hij hem vertelt waarom hij drinkt. Papa weet dat Brick liegt omdat hij begon te drinken toen Skipper stierf. Papa vraagt of er iets “abnormaals” was in hun vriendschap.

Dade antwoordt dat hij niet snel geschokt is, omdat hij net uit “het land van de dood” komt. Brick houdt vol dat zijn vriendschap met Skipper zuiver en eerlijk was, totdat Maggie het idee kreeg waar papa het over heeft. Toen hij rugletsel opliep, stopte zij het idee in Skippers hoofd, waardoor hij een zuiplap werd en stierf. Papa weet dat hij niet het hele verhaal vertelt en Brick zegt dat Skipper hem dronken aan de telefoon een bekentenis aflegde, waarop Brick hem ophing. Brick’s afkeer van leugenachtigheid is afkeer van zichzelf. Papa vervloekt de “liegende stervende leugenaars” om hem heen en gaat naar bed.

Mae verschijnt, en de familie volgt al snel. Nu papa naar bed is, kunnen ze eindelijk praten. De familie omringt Mama en begint haar te vertellen over papa’s kanker. Mama roept om Brick, haar “enige zoon”. Ze smeekt Maggie te helpen Brick op het rechte pad te brengen, zodat hij het huis kan overnemen. Gooper protesteert en zegt dat hij papa’s liefde voor Brick altijd kwalijk heeft genomen. Gooper en Mae overhandigen Mama een opgesteld testament, dat Mama vol afschuw afwijst.

Mama omhelst de afstandelijke Brick en smeekt hem Grote Pa een kleinzoon te bezorgen voordat hij sterft. Plotseling kondigt Maggie aan dat zij en Brick een kind zullen krijgen. Snikkend vlucht Mama jubelend weg om het Grote Pa te vertellen. Mae beschuldigt Maggie van liegen. Maggie bedankt Brick voor het redden van haar gezicht. Brick legt drie schoten neer, vindt zijn klik, en gaat onverschillig naar buiten. Maggie verzamelt eenzaam Brick’s drankflessen en sluit ze op, weigert ze vrij te geven tot hij haar heeft verzadigd. Wanhopig verklaart ze haar liefde voor hem. De afstandelijke Brick kan alleen maar antwoorden: “Zou het niet grappig zijn als dat waar was?”