Katten praten met ons via staarten, snorharen en knipogen
Als het om katten gaat, betekenen die miauwen … nou ja, een heleboel dingen.
Met elke spinnik, miauw of zelfs knipoog zeggen katachtigen: “Hallo”, “Laten we knuffelen” of “Rot op, mam”. Voor het toenemend aantal huisdiereigenaren die in contact willen komen met hun vaak afstandelijke pelsbaby’s, zeggen deskundigen dat er iets te winnen valt bij deze pogingen tot communicatie.
Katten zijn erg onafhankelijk, en dus worden ze gemakkelijk verkeerd begrepen, zegt Dr. Gary Weitzman, president en CEO van de San Diego Humane Society en SPCA en auteur van het nieuwe National Geographic boek “How to Speak Cat.” Hij probeert het mysterie te ontrafelen door mensen te helpen onderscheiden wat katten proberen over te brengen.
Kunzige katachtigen kunnen 16 verschillende miauwgeluiden maken en laten die meestal alleen horen als er mensen in de buurt zijn, zegt hij. Miauwen kan hun manier zijn om te zeggen voer me, aai me of laat me uit, en wordt bijna nooit uitgewisseld tussen katten.
Dat komt omdat katten leren dat ze iets begerenswaardigs van mensen kunnen krijgen als ze miauwen, zei Dr. Bonnie Beaver, uitvoerend directeur van het American College of Veterinary Behaviorists en een professor aan Texas A&M University’s College of Veterinary Medicine. Zij schreef ook het leerboek “Feline Behavior” uit 2003.
De betekenis van een krab of een sis is vrij duidelijk, maar katten kunnen op subtielere manieren praten – met hun ogen en staarten. Een langzame knipoog van een katachtige, bijvoorbeeld, is als een knipoog tussen vrienden, zei Weitzman.
“Knipperen is als een poezenkus,” zei hij.
En hun staarten recht omhoog uitsteken staat gelijk aan een menselijke handdruk, zei hij.
Susan McMinn, 55, uit Tryon, North Carolina, wilde na het lezen van het boek de langzaam-knipperende oefening met haar Siamese kat, Jade, uitproberen.
“Ik ging zitten en knipperde langzaam naar mijn kat, en ze knipperde meteen terug. Ik weet dat ze van me houdt, natuurlijk, maar nu heb ik het gevoel dat ik haar communicatie nog beter begrijp,” zei McMinn.
McMinn heeft Jade al 10 jaar in haar bezit en heeft in haar leven zes katten gehad, maar ze zegt dat het duidelijk is dat ze nog veel te leren heeft. “En ik dacht dat ik een expert was!” zei ze.
Zelfs oor- en snorhaarbewegingen duiden op iets dat de moeite waard is om naar te luisteren. Als de oren van een kat plat zijn, kom dan niet dichtbij omdat hij bang is of een gevecht tegemoet gaat, zei Weitzman.
Een kat is blij, kalm of vriendelijk als zijn snorharen van nature naar opzij staan. Twee keer zo dik als een menselijke haar en drie keer zo diep geworteld, de snorharen begeleiden hen, helpen hen met prooien en laten zien hoe ze zich voelen.
Leren communiceren met katten wordt zelfs belangrijk voor degenen die een huisdier adopteren alleen op basis van de kleur of het ras dat ze willen in plaats van een band met het dier.
Bij Happy Cats Sanctuary in Medford, New York, kan een potentiële eigenaar vragen om een “witte kat met pluizige vacht,” zegt Melissa Cox, directeur van communicatie en ontwikkeling.
Ze vertelt hen niet alleen af te gaan op uiterlijk, omdat de echte indicator van compatibiliteit is tijd doorbrengen met een kat en hem te leren kennen.
Voor McMinn zegt ze dat ze nog niet klaar is met het boek en van plan is om een aantal van de trainingstips te gebruiken. Maar nu weet ze “waar ze op moet letten bij haar (kat) staart en oorbewegingen, de stand van haar snorharen en in haar ogen.”