Leon Uris

Uris werd geboren in Baltimore, Maryland, als zoon van de Joods-Amerikaanse ouders Wolf William en Anna (née Blumberg) Uris. Zijn vader, een in Polen geboren immigrant, was een krantenbezorger en daarna een winkelier. Zijn moeder was een eerste generatie Russische Amerikaanse. William verbleef een jaar in Palestina na de Eerste Wereldoorlog voordat hij de Verenigde Staten binnenkwam. Hij ontleende zijn achternaam aan Yerushalmi, wat “man van Jeruzalem” betekent. (Zijn broer Aron, Leon’s oom, nam de naam Yerushalmi aan.) “Hij was eigenlijk een mislukkeling”, zei Uris later over zijn vader. “Ik denk dat zijn persoonlijkheid gevormd werd door de harde realiteit van het Jood zijn in Tsaristisch Rusland. Ik denk dat mislukking zijn karakter heeft gevormd, hem bitter heeft gemaakt.”

Op zesjarige leeftijd schreef Uris naar verluidt een operette, geïnspireerd door de dood van zijn hond. Hij ging naar scholen in Norfolk, Virginia, en Baltimore, maar haalde nooit een diploma van de middelbare school en zakte drie keer voor Engels. Toen hij 17 was en in zijn laatste jaar van de middelbare school zat, vielen de Japanners Pearl Harbor aan en nam hij dienst bij het Amerikaanse Korps Mariniers. Hij diende in de Stille Zuidzee bij het 2e Bataljon, 6e Mariniers, waar hij gestationeerd was in Nieuw-Zeeland, en vocht als radioman in gevechten op Guadalcanal en Tarawa van 1942 tot 1944. Hij werd naar de VS gestuurd nadat hij aan knokkelkoorts, malaria en een terugkerende astma leed, waardoor hij de decimering van zijn bataljon op Saipan, die in Battle Cry te zien was, miste. Terwijl hij in San Francisco herstelde van malaria, ontmoette hij Betty Beck, een sergeant bij de marine; ze trouwden in 1945.

Toen hij uit dienst kwam, werkte hij voor een krant en schreef hij in zijn vrije tijd. Esquire magazine kocht een artikel in 1950, en hij begon zich serieuzer aan het schrijven te wijden. Op basis van zijn ervaringen in Guadalcanal en Tarawa schreef hij de bestseller Battle Cry, een roman over de hardheid en moed van de Amerikaanse mariniers in de Stille Oceaan. Daarna ging hij naar Warner Brothers in Hollywood om te helpen bij het schrijven van de film, die zeer populair was bij het publiek, zo niet bij de critici. Daarna schreef hij The Angry Hills, een roman die zich afspeelde in oorlogstijd in Griekenland.

Hun bekendste werk is misschien wel Exodus, dat in 1958 werd gepubliceerd. De meeste bronnen geven aan dat Uris, gemotiveerd door een intense belangstelling voor Israël, zijn research voor de roman financierde door de filmrechten vooraf te verkopen aan MGM en door het schrijven van krantenartikelen over de Sinaï-campagne. Er wordt ook gezegd dat het boek twee jaar onderzoek vergde, en dat er duizenden interviews aan te pas kwamen. Volgens Jack Shaheen waren de Amerikanen in de jaren 1950 grotendeels apathisch over Israël, zodat de eminente public relations adviseur Edward Gottlieb werd gevraagd “om een meer sympathieke houding” ten opzichte van de pas opgerichte staat te creëren. Hij stuurde daarom Leon Uris naar Israël om een roman te schrijven, die de bestseller Exodus werd, die filmbezoekers liet kennismaken met het Arabisch-Israëlisch conflict, en het bevolkte met heldhaftige Israëli’s en slonzige, wrede Arabieren, van wie sommigen banden hebben met ex-Nazi’s.

Exodus illustreerde de geschiedenis van Palestina vanaf het einde van de 19e eeuw tot de stichting van de staat Israël in 1948. Het was een wereldwijde bestseller, vertaald in een dozijn talen, en werd verfilmd in 1960, met Paul Newman in de hoofdrol, geregisseerd door Otto Preminger, en in een kortstondige Broadway musical (12 voorpremières, 19 voorstellingen) in 1971. Uris’ roman Topaz uit 1967 werd in 1969 verfilmd en geregisseerd door Alfred Hitchcock.

Uris’ latere werken waren onder meer: Mila 18, over de opstand in het getto van Warschau; Armageddon: A Novel of Berlin, een kroniek die eindigt met het opheffen van de Berlijnse blokkade in 1949; Trinity, over Iers nationalisme en het vervolg, Redemption, over het begin van de 20e eeuw en de Eerste Wereldoorlog; QB VII, over de rol van een Poolse arts in een Duits concentratiekamp; en The Haj, dat zich afspeelt in de geschiedenis van het Midden-Oosten. Hij schreef de screenplays voor Battle Cry en Gunfight at the O.K. Corral. Zijn werk over het onderwerp Israël is bekritiseerd omdat het vooringenomen zou zijn tegen Arabieren.