Maak contact met ons!

De meeste houders van kippen in de achtertuin hebben niet de luxe van toegang tot een pluimveedierenarts om voor hun gevederde vrienden te zorgen. Als gevolg daarvan, komt de meeste informatie over de gezondheid, anatomie en medische problemen van kippen van de ‘Poultry School of Hard Knocks’.

We doen ons best om voor onze kippen te zorgen door pluimveeverzorgingsboeken te lezen, het internet af te struinen naar betrouwbare informatie en notities te vergelijken met collega-houders over dingen die we zien of voelen – en dingen waarvan we hopen dat we ze nooit zullen zien of voelen. Sommige lessen komen echter heel onverwacht, en de belangrijkste daarvan is Crop 101.

Nieuwe kippenhouders stuiten vaak op de oogst als ze een kip oppakken, en dan gebeuren er twee dingen: Of ze zijn ervan overtuigd dat ze een grote tumor hebben gevonden, of ze knijpen er onbewust in, waardoor de kip moet overgeven.

Dus, wat is de krop precies, waar zit hij, wat doet hij en wat kan er mis mee gaan?

Krop Functie

De krop – in het zuiden ook wel “craw” genoemd – is een uitzetbare, zij het zwakke spier onder de huid, die zich iets rechts van het borstbeen van een kip aan de onderkant van zijn nek bevindt. Het fungeert als een vestzak voor de tijdelijke opslag van voedsel.

Nu abonneren

Als een kip voedsel oppakt met zijn snavel, duwt zijn tong het voedsel naar de achterkant van zijn bek in de slokdarm, die als een waterglijbaan van de bek naar de krop loopt. Daar vermengt het voedsel zich met kleine hoeveelheden nuttige bacteriën en melkzuur voordat het verder door het spijsverteringskanaal gaat om te worden afgebroken voor verdere verwerking.

Waarom heeft een kip überhaupt een speciale voedselopslagzak? Het antwoord heeft te maken met de weinig benijdenswaardige status van de kip als prooidier. Het kauwen van voedsel kost veel tijd, en hoe meer tijd ze in open velden of weilanden doorbrengen met foerageren en kauwen, hoe groter het risico dat ze door een roofdier worden gevonden en opgegeten.

De krop maakt deel uit van een spijsverteringssysteem dat kippen in staat stelt voedsel snel tot zich te nemen, het in deze meeneemcontainer op te bergen en het na het bereiken van een veilige plaats in kleinere stukken te breken. Je zou kunnen zeggen dat de kip de oorspronkelijke fast-food consument is.

Wat is normaal? Wat is niet normaal?

Het is belangrijk te weten hoe een normale krop aanvoelt als hij vol is en als hij leeg is, zodat u een probleem kunt herkennen als er een is. Een lege krop is normaal gesproken niet voelbaar. Om een normale, volle krop te voelen, moet u een vogel aanwijzen waarvan u weet dat hij onlangs gegeten heeft en haar oppakken met haar staart naar u toe en haar snavel van u af gericht. Een hen die in een nestkast zit, is een gemakkelijk doelwit voor dit doel.

aarna gaat u naar de voorkant van haar borst, iets rechts van het kielbeen. Als u niets voelt, zit u waarschijnlijk op de verkeerde plek. Misschien zit u te hoog in de nek.

Een normale krop voelt gezwollen en enigszins stevig aan nadat een vogel heeft gegeten, maar hij krimpt naarmate het voedsel wordt verteerd. Het kan normaal zijn dat bij sommige vogels de volledige krop zichtbaar is. Ik merk dat dit het geval is bij mijn vraatzuchtige kuddegenoten.

Als u zich afvraagt of de krop van een kip wel goed leeg is, haal dan het voer en water bij de kippen weg nadat ze zijn gaan slapen. Voel aan de krop van de kip voordat u ’s morgens het voer en water terugplaatst. Hij moet leeg zijn. Als hij niet leeg is, is er een probleem.

Een aantal afwijkingen die hobbypluimveehouders kunnen tegenkomen en zouden moeten kunnen herkennen, zijn een geperforeerde, zure en hangende krop.

Geïmpacteerde krop

Als de krop na een normale vastenavond ’s ochtends vol, hard of knisperend aanvoelt als een waterballon, kan dat betekenen dat er voedsel of ander vezelig materiaal zoals stro, lange draden gras of touw in vastzit. Dit is een aandoening die bekend staat als een verstopte krop.

Legkipdierenarts Mike Petrik raadt aan om de krop met water te spoelen om het los te maken. Dit kan een beetje lastig zijn voor de gemiddelde hobbykip, omdat het risico bestaat dat er vloeistof in de luchtwegen van de kip terechtkomt. Het is altijd het beste om een dierenarts te raadplegen voor een dergelijke procedure.

Probeer nooit een kip te dwingen de inhoud van een krop uit te braken. Als er een kluwen in vastzit, kan de kip zich alleen maar slechter voelen als ze ondersteboven wordt gehouden.

Bij een ernstige verstopping kan de verstopping een zwelling veroorzaken die de kip uiteindelijk verstikt; in dat geval moet het materiaal operatief worden verwijderd.

Zure krop

Zure krop, ook bekend als spruw, kropmycose of een gistinfectie, is een schimmelinfectie. Een slechte adem is meestal het eerste teken hiervan; er mag nooit een gistige of vieze geur uit de bek van een kip komen.

In tegenstelling tot wat je misschien hebt gelezen of gehoord, moet een kip met een zure krop niet worden gedwongen om herhaaldelijk te braken door de krop om te draaien. Het legen van de kropinhoud zal de schimmelinfectie niet genezen. Bovendien kan het braken de vogel doden als er vloeistof in de luchtpijp komt.

De behandeling die ik zou gebruiken staat hieronder beschreven. Deze bestaat uit het schoonmaken en ontsmetten van de voer- en drinkbakken, het isoleren van de zieke vogel en het spoelen van de krop met een specifieke Epsom zoutoplossing, gevolgd door een specifieke antischimmelmedicijnkuur.

Zure krop behandeling

Kopersulfaat wordt vaak gebruikt om een kip met zure krop te behandelen, maar een overdosis is giftig. Om overdosering te voorkomen, moet u eerst een oplossing maken door 1⁄2 pond kopersulfaat plus 1⁄2 kop azijn te mengen in 1⁄2 gallon water. Etiketteer dit vat duidelijk als uw voorraadoplossing. Voeg aan elke liter drinkwater van de kippen 1 eetlepel van de voorraadoplossing toe.

Spoelt u eerst het spijsverteringsstelsel van de kip door met Epsomzout.

Meng 1 theelepel Epsomzout opgelost in 2 eetlepels water. Giet of spuit deze oplossing tweemaal daags zachtjes in de keel van de vogel, gedurende twee of drie dagen, of tot de vogel hersteld is.

Voer daarna zoals gewoonlijk en gebruik de oplossing uit de bouillon om het drinkwater van de kip te behandelen totdat de infectie onder controle is. Vermijd in deze periode het gebruik van antibiotica, die de aandoening verergeren. Als nabehandeling kan nystatine, een oraal antischimmelmiddel, nuttig zijn, evenals een probioticum om de normale kropbacteriën te herstellen. (Pluimveehouders bieden probiotica aan die speciaal voor kippen zijn ontwikkeld).

Azijn toevoegen aan het drinkwater in een verhouding van 1 eetlepel per gallon – verdubbel de dosis als het water alkalisch is – kan een herhaling van deze infectie op twee manieren helpen voorkomen: door de groei van candida in het drinkwater te ontmoedigen en door de krop van de kip te helpen een pH-waarde te handhaven die gunstige bacteriën stimuleert om te concurreren met candida en andere potentieel schadelijke microben. Merk op dat het toevoegen van te weinig azijn aan het drinkwater de groei van gist actief kan stimuleren.

Hangende krop

Een krop die niet meer in ruststand terug kan keren als hij is leeggegeten, wordt “hangend” genoemd omdat hij voor de vogel heen en weer zwaait als hij loopt. Dit is ongewoon bij hobbelkippen. Ik heb het in mijn kudde in bijna tien jaar slechts één keer gezien. Omdat een hangende krop zijn elasticiteit heeft verloren, leegt hij zijn inhoud niet volledig, wat vaak leidt tot infecties door het resterende voedsel en water dat binnenin gisten. Vogels met hangende krop kunnen uitdrogen, ondervoed raken, gewicht verliezen en uiteindelijk sterven.

Genetica is een algemeen vermoede oorzaak; daarom mogen vogels met deze aandoening niet worden gefokt. Een hoge leeftijd en eetbuien zouden predisponerende factoren kunnen zijn.

U kunt niet veel doen om hangende krop te voorkomen, maar u kunt wel het verloop ervan beperken. Zorg altijd voor toegang tot schoon water en vers voer gedurende alle uren van de dag om overijverig schransen te voorkomen. Als een kip met hangende krop steeds verder vermagert of haar ogen verzinkt, is ze uitgedroogd en ondervoed en is het tijd om te overwegen of ze aan haar einde moet komen.

Nu u de plaats en functie van de krop kent, moet u in staat zijn een probleem op te lossen als het zich voordoet. Gelukkig is een slechte werking van de krop bij hobbelkippen die goed worden verzorgd bijna net zo zeldzaam als de tanden van kippen.