Muziekweg

DenemarkenEdit

De eerste bekende muziekweg, de Asphaltophone, werd in oktober 1995 in Gylling, Denemarken, gemaakt door Steen Krarup Jensen en Jakob Freud-Magnus, twee Deense kunstenaars. De asfaltmofoon bestaat uit een reeks verhoogde markeringen op het wegdek, vergelijkbaar met de stippen van Botts, die met tussenpozen van elkaar zijn geplaatst, zodat, wanneer een voertuig over de markeringen rijdt, de door de wielen veroorzaakte trillingen in de auto hoorbaar zijn. Het gespeelde lied is een arpeggio in de toonsoort van F Majeur.

HongarijeEdit

In 2019 heeft Hongarije een muzikale weg aangelegd ter nagedachtenis aan Cipő, leadzanger van de band Republic. Wanneer men langs de kant van de weg gaat, kan men een snippet van ongeveer 30 seconden horen van hun lied 67-es út (Weg 67).

IndonesiëEdit

In 2019 installeerde Indonesië een muzikale weg langs het Ngawi-Kertosono-gedeelte van de Solo-Kertosono Toll Road op Java. Het lied dat wordt gespeeld zijn de eerste zes noten van “Happy Birthday To You”, maar de vijfde noot is een halve toon vals. Het is geïnstalleerd om het aantal verkeersongelukken te verminderen, en het lied is gekozen omdat het bekend is bij de gemeenschap.

JapanEdit

In Japan, Shizuo Shinoda schraapte per ongeluk met een bulldozer wat markeringen in een weg en reed er overheen. Hij realiseerde zich dat het mogelijk was om melodieën te creëren afhankelijk van de diepte en de afstand van de groeven. In 2007 verfijnde het Hokkaido National Industrial Research Institute, dat eerder had gewerkt aan een systeem met infrarode lampen om gevaarlijke wegoppervlakken te detecteren, Shinoda’s ontwerpen om de Melody Road te creëren. Zij gebruikten hetzelfde concept van groeven in het beton op specifieke intervallen en ontdekten dat hoe dichter de groeven bij elkaar liggen, hoe hoger de toonhoogte van het geluid; terwijl groeven die verder uit elkaar liggen een lager geluid voortbrengen.

Er zijn meerdere permanent verharde Melody Roads-secties van 250 meter door heel Japan. De eerste die werden gebouwd waren er een in Hokkaido in Shibetsu, Nemuro die het “Shiretoko Love Song” speelt op de plaats waar Shinoda’s eerste bulldozer schraapsel was, een andere in het stadje Kimino in de prefectuur Wakayama waar een auto de Japanse ballade “Miagete goran yoru no hoshi wo” van Kyu Sakamoto kan produceren, een in de prefectuur Shizuoka op de oprit naar de berg Fuji, en een vierde in het dorp Katashina in Gunma, dat bestaat uit 2.559 groeven die in een 175 meter lang stuk bestaande weg zijn uitgesneden en de melodie van “Memories of Summer” voortbrengen. De wegen werken door opeenvolgingen van groeven met variabele breedte te maken om specifieke lage en hoge frequentietrillingen te creëren. Sommige van deze wegen, zoals een in Okinawa die het Japanse volksliedje “Futami Jowa” produceert, evenals een in de prefectuur Hiroshima, zijn polyfoon, met verschillende opeenvolgingen van rumble strips voor de linker- en rechterbanden, zodat een melodie en harmonie kan worden gehoord. Vanaf 2016 zijn er meer dan 30 Melody Roads in Japan.

NederlandEdit

Bij het dorp Jelsum in Friesland was een zingende weg aangelegd. Het Friese volkslied (De Alde Friezen) zou spelen als bestuurders zich aan de snelheidsbeperkingen hielden, anders zou het lied vals spelen. Na klachten van dorpsbewoners werd de zingende weg verwijderd.

Zuid-KoreaEdit

De zingende weg is te vinden in de buurt van Anyang, Gyeonggi, Zuid-Korea, en is gemaakt met behulp van groeven die in de grond zijn uitgehakt, vergelijkbaar met de Japanse Melody Roads. Maar in tegenstelling tot de Japanse wegen, die werden ontworpen om toeristen aan te trekken, is de zingende weg bedoeld om automobilisten te helpen alert en wakker te blijven – 68% van de verkeersongevallen in Zuid-Korea wordt veroorzaakt door onoplettende, slapende of te hard rijdende bestuurders. Het liedje dat wordt gespeeld is “Mary Had a Little Lamb” en het duurde vier dagen om het te bouwen.

In 2010 waren er drie zingende wegen in Zuid-Korea; de tweede, gebouwd op een onbekende datum, speelt een traditioneel volksdeuntje voor gasten die het skigebied Kangwonland verlaten. De derde bevindt zich op de weg van Osan naar Chinhae; de titel van het lied dat het speelt is momenteel onbekend.

ChinaEdit

Een 300 meter lang stuk asfaltweg in het zuidwestelijke Fengtai-district van Beijing in het Qianlingshan Mountain Scenic Area is omgetoverd tot een zingende weg en zal de melodie “Ode aan het Moederland” spelen, zolang bestuurders de snelheidslimiet van 40 km/u volgen. De aanleg werd voltooid in 2016. “We hebben kleine groeven ingebouwd in het wegdek, uit elkaar geplaatst met verschillende groottes van spleet, afhankelijk van de melodie van het lied. Deze ‘rumble strips’ zorgen ervoor dat de autobanden muziek spelen en maken dan een zingende weg,” zei Lin Zhong, algemeen directeur van Beijing Luxin Dacheng landschapsarchitectuurbedrijf. “Ons eerste idee is om auto’s met een constante snelheid te laten rijden. Want alleen op die manier kun je genieten van een goed muzikaal effect. We gebruiken het als een herinnering aan de snelheidslimiet,” voegde Lin eraan toe.

Twee andere muzikale wegen in China bestaan: de eerste bij een natuurreservaat in Henan dat het volkslied en “Mo Li Hua” speelt, en de tweede bij Yangma Dao in Yantai dat de ouverture uit “Carmen” en “Ode aan de vreugde” speelt. Een lied is geplaveid in elke kant van de weg op beide locaties, zodat bestuurders kunnen ervaren een lied zowel reizen de ene kant op en de andere kant op.

Verenigde StatenEdit

De Civic Musical Road werd op 5 september 2008 aangelegd op Avenue K in Lancaster, Californië. De Civic Musical Road besloeg een kwart mijl tussen 60th Street West en 70th Street West en maakte gebruik van in het asfalt uitgefreesde groeven om een deel van de finale van de ouverture van William Tell na te bootsen. De weg werd op 23 september geasfalteerd nadat omwonenden bij het stadsbestuur hadden geklaagd over geluidsniveaus. Na verdere klachten van stadsbewoners over de verwijdering ervan, werd op 15 oktober 2008 begonnen met het opnieuw aanleggen van de weg op Avenue G tussen 30th Street West en 40th Street West, dit keer op twee mijl afstand van enige woning. Deze weg is vernoemd naar de Honda Civic. Hij werd twee dagen later geopend. Het nieuwe gedeelte op Avenue G is alleen in de uiterst linkse rijstrook aan de westelijke kant van de weg. De weg komt voor in Honda Civic reclames. Het ritme is herkenbaar, maar de intervallen liggen zo ver uit elkaar dat de melodie slechts een lichte gelijkenis vertoont met de ouverture van William Tell, ongeacht de snelheid van de auto. Waarschijnlijk hebben de ontwerpers een systematische rekenfout gemaakt door de breedte van de groef niet mee te rekenen in de relevante breedte van de afstand plus groef. Deze fout werd gemaakt op beide wegen, Avenue K en Avenue G.

In oktober 2014 had het dorp Tijeras, New Mexico, een muzikale weg geïnstalleerd op een tweebaans stuk van de Amerikaanse Route 66 die America the Beautiful speelt, gevolgd door de Nationwide Insurance jingle, wanneer een voertuig er met 45 mph overheen rijdt. Deze weg is aangeduid met NM 333, tussen mijl 4 en 5, in oostelijke richting. Het project, dat werd gefinancierd door de National Geographic Society, werd gecoördineerd met het New Mexico Department of Transportation, dat het project beschreef als een manier om automobilisten langzamer te laten rijden, “en een beetje opwinding te brengen op een anders monotone snelweg”. Tegen 2020 was de melodie echter aan het vervagen en waren de meeste richels zelfs verhard. Een woordvoerder van het New Mexico’s Department of Transportation zei: “…er zijn geen plannen om de muzikale snelweg te herstellen. De kosten zijn buitensporig hoog, en ze hebben sindsdien delen van de weg hersteld en alle borden verwijderd. Helaas was dit onderdeel van een vorige administratie en nooit in steen vastgelegd om het onderhoud van deze zingende snelweg bij te houden.”

In oktober 2019 creëerde en installeerde Tim Arnold, een alumnus van Auburn University’s College of Engineering, een muzikale weg die de eerste zeven noten van het strijdlied van de Auburn Tigers, “War Eagle”, speelt. Het korte stuk van South Donahue Drive, geïnspireerd door eerdere muzikale wegen, heeft de naam “War Eagle Road” gekregen en is gemaakt met een revolutionair proces waarbij gebruik wordt gemaakt van een materiaal dat het oppervlak aanbrengt en de weg niet beschadigt. Met de steun van de Auburn University en het National Center for Asphalt Technology ontwikkelde Arnold de War Eagle Road tot een openbaar kunstwerk dat fans en rivalen verwelkomt wanneer ze de campus naderen. Het project werd goedgekeurd door het Office of the University Architect binnen Facilities Management en werd voltooid om te worden gecoördineerd met de laatste drie thuiswedstrijden van het Auburn Tigers footballseizoen. De muzikale weg heeft een positieve publieke reactie genoten en lijkt te worden verwelkomd als een permanente vaste waarde.