Phallus impudicus: Alles over de Stinkende Peniszwam

Phallus impudicus Identificatie en Beschrijving

Kap: klein, kegelvormig, en aanvankelijk bedekt met een gladde laag groenachtig-bruin slijm. Het slijm wordt geleidelijk door insecten meegevoerd, en zonder slijm is de hoed bleek, gelig en ontpit.
Kieuwen: Er zijn geen kieuwen. De sporen worden aan het oppervlak van de hoed geproduceerd.
Stam: Lang, dun, witachtig en hol.
Smaak: Zeer sterke aasachtige geur wanneer ze volgroeid zijn.
Smaak: Niet onderscheidend voor identificatiedoeleinden.
Poren: Elliptisch tot langwerpig. Glad.
Sporenkleur: De sporen zijn door en door vermengd met donker slijm.
Eetbaarheid: Eetbaar, maar over de smaak lopen de meningen uiteen.
Habitat: Voedt zich met houtachtig puin in open gebieden, waaronder gazons, tuinen, houtsnippers. Kan alleen of in groepen vruchten dragen, van zomer tot herfst.

De stinkhoorn is een andere die gemakkelijk voor een morielje kan worden aangezien, tenminste als het met sporen gevulde slijm door insecten is meegevoerd. En terwijl morieljes van de meeste van hun soortgenoten kunnen worden onderscheiden door hun holle stengels, hebben stekelhorens ook holle stengels. Maar stinkhorns behouden gewoonlijk ten minste een spoor van slijm. Een kopje van wit weefsel, de volva, is meestal zichtbaar aan de basis, een kenmerk dat noch de morieljes, noch hun andere look-alikes hebben.

1. impudicus is niet de enige stinkhoorn. De meest voorkomende soortgenoot in Noord-Amerika heeft een paarse volva, geen witte. Er zijn ook stinkhorens van het geslacht Mutinus die er vaag op lijken, maar deze hebben geen kapje – de slijmerige sporenlaag zit direct op het uiteinde van de stengel.

Amanita’s hebben ook een volva aan de basis. Zowel amanita’s als stekelzwammen zijn omhuld door een universele sluier in het knopstadium, wanneer ze veel lijken op eieren en deze ook meestal worden genoemd. Naarmate de paddenstoel zich ontwikkelt, breekt het schelpachtige vlies en blijft alleen de komvormige volva aan de basis van de steel over, en soms een restant op de top van de hoed (in het geval van de stekeloors kan dit restant op een hoed lijken). Het is in het eistadium dat de gewone stinkhorens het meest gegeten worden, dus moeten boswachters oppassen dat ze niet in plaats daarvan amanita-eieren verzamelen – sommige amanita’s zijn gevaarlijk giftig. De meest zekere manier om dit te controleren is het ei van boven naar beneden open te snijden; stinkhorneieren zien er van binnen heel anders uit dan amanita-eieren.

Een stinkhorzel kan in slechts enkele uren uitgroeien van ei tot volwassen ei.

Phallus impudicus Voordelen

De gewone stinkhoorn is geen populaire paddenstoel; de meeste mensen kennen hem, als ze hem al kennen, als het obsceen uitziende ding dat plotseling opduikt tussen hun keurig in de watten gelegde struiken. Maar stinkzwammen behoren tot de schimmels die mulch omzetten in voedsel dat planten kunnen gebruiken, en er zijn ook andere manieren waarop de soort kan worden gebruikt.

Voedingsvoordelen

De gewone stinkzwam is eetbaar, vooral in zijn eistadium, voordat de geur sterk wordt. Helaas hebben maar weinig mensen in de VS of Europa iets goeds te zeggen over de ervaring van het eten ervan “als oud stof” was een vrij vriendelijke beschrijving van de smaak), wat het gebrek aan beschikbare informatie over de voedingswaarde ervan zou kunnen verklaren. Er zijn echter nog andere eetbare stinkhoorns, waarvan er ten minste één, de bamboepaddenstoel, zeer populair is in China, waar men zegt dat hij heerlijk is (niet-Chinese mycofielen vinden hem vaak even vies als elke andere stinkhoorn). Zijn voedingsfeiten zijn gemakkelijk op te zoeken.

De bamboepaddenstoel is zeer gezond om te eten. Hij bevat niet alleen weinig vet, zoals de meeste paddestoelen, maar ook een behoorlijke hoeveelheid eiwit (ongeveer 6 g. in een portie van 28 g.) en is een goede bron van zowel vitamine C. als ijzer. Als de gewone stinkhoorn vergelijkbaar is, is het misschien de moeite waard om ervan te leren genieten?

Medicinale voordelen

De gewone stinkhoorn heeft een lange geschiedenis van gebruik in Europa, meestal als afrodisiacum of om erectiestoornissen te genezen (vermoedelijk vanwege de vorm), maar ook voor een aantal andere klachten. Modern onderzoek heeft de traditionele toepassingen, waarvan de meeste waarschijnlijk niet echt werken, nog niet ondersteund, maar de soort toont wel belofte in de behandeling van bepaalde kankers; het is bekend dat het anti-tumor eigenschappen heeft, uitzaaiingen in bepaalde carcinomen vermindert, en het risico op trombose geassocieerd met kanker verlaagt. Of het eten van stinkhoorn, in tegenstelling tot het gebruik van geconcentreerde extracten, effectief zou kunnen zijn tegen kanker is niet duidelijk.

Gewone stinkhoorn extracten hebben ook de wondgenezing verbeterd bij experimenteel gewonde ratten en hebben immunomodulerende activiteit laten zien bij ratten die experimenteel diabetes kregen toegediend.

Phallus impudicus Dosering

Tot nu toe is van stinkhoorn nog geen goedgekeurd, regulier geneesmiddel gemaakt. Het wordt door sommige kruidendokters en homeopaten gebruikt. Als je stinkhoorn medicinaal wilt gebruiken, raadpleeg dan een ervaren arts. De eieren van de stinkhoorn kunnen vrijelijk als voedsel worden gegeten.

Phallus impudicus Toxiciteit, Veiligheid &Bijwerkingen

De gewone stinkhoorns worden als niet giftig beschouwd. Van geen enkele andere stinkhoorn is bekend dat hij giftig is, hoewel er soorten kunnen zijn die niet zijn onderzocht en waarvan de status dus niet bekend is. Het is ook altijd mogelijk dat mensen allergieën of overgevoeligheden hebben voor anderszins veilig voedsel.

Het grootste gevaar voor stinkhoorns lijkt een verkeerde identificatie te zijn, omdat ze verward kunnen worden met amanitas als ze heel jong zijn of met verpas als ze heel oud zijn.

Phallus impudicus var. impudicus L. -Stinkhoorn. First Nature website.

Kuo, M. (2006). Phallus impudicus & P. hadriani: De Gewone Stinkhoorn.

Stinkhoorn/ Hekseneieren. Forager Chef website.

IBID.

Chereches, A. (2015). Een onwaarschijnlijke delicatesse: The Basket Stinkhorn. Cornell Mushroom Blog 18 februari.

Bamboo Fungus Mushroom. My Fitness Pal website.

Phallus impudicus Zemestauki.info website.

Petrova, R. (2008). Substances From the Medicinal Mushroom Marasmius oreades Prevent iNOS Expression Through NF-kB-Dependent and -Independent Mechanisms. Proefschrift.

Phallus impudicus. Nationale Centrum voor Homeopathie website. Geraadpleegd op 16 maart 2020.