Articles

PHLEARN MagazineDe F-stop beheersen: een gids voor fotografen die niet van wiskunde houden

Een groter diafragma laat meer licht door in de camerasensor en produceert minder scherpte en een kleine scherptediepte. Omgekeerd dwingt een kleiner diafragma het licht in een smalle straal die meer scherpstelling en een grotere scherptediepte oplevert. (Maakt u zich geen zorgen, we komen verderop nog terug op scherptediepte.)

U kunt hieruit waarschijnlijk opmaken dat voor donkere scènes meestal een groter diafragma nodig is, terwijl voor heldere scènes een kleiner diafragma nodig is, om overbelichting te voorkomen. Dat is eigenlijk het belangrijkste dat je van diafragma moet begrijpen: hoe je het kunt gebruiken om details en definitie in je hoge lichten en schaduwen te behouden, ongeacht het licht waarmee je op een bepaald moment te maken hebt.

Tip

Bij sommige objectieven is het maximale diafragma vast, maar er zijn objectieven op de markt (de zogeheten objectieven met variabel diafragma) waarbij je maximale diafragma kan veranderen. Bij lenzen met een variabel diafragma hangt je maximale diafragma af van hoe ver je inzoomt.

De F-stop schaal

Nu is het tijd om je camera te pakken voor wat praktijkervaring. Zoek snel een tafereel dat u wilt vastleggen (het hoeft niet chic te zijn; alles wat u binnen handbereik hebt, volstaat op dit moment). Maak nu een aantal foto’s en verander telkens de diafragmawaarde. Kijk eens naar de resulterende foto’s – zie hoe de niveaus van scherpte en licht in elke foto veranderen.

Door deze oefening te voltooien, hebt u foto’s gemaakt op de diafragmaschaal.

Velddiepte

Versimpeldiepte is hoeveel van uw foto scherp is in vergelijking met hoeveel van uw foto onscherp is (of wazig).

Ondiepe DOF

Fotograferen met een ondiepe DOF betekent simpelweg dat minder van je foto scherp is.

Foto door Kelen Loewen op Unsplash

Lenzen met een groot diafragma (en een kleiner f-stop nummer) zoals f/1.2 of f/1.4 zijn het beste voor ondiepe scherptediepte.

Diepe DOF

Een grote scherptediepte fotograferen betekent dat het grootste deel – of alles – van je foto scherp is.

De scherpte en helderheid in deze foto van rondtrekkende olifanten zijn een voorbeeld van een grote scherptediepte:

Image by cocoparisienne from

Om zowel de voorgrond als de achtergrond scherp te houden voor een foto die veel afstand overbrugt zoals deze, probeer dan stop instellingen van f/16 of f/22 te gebruiken (zeker meer dan f/11). Gebruik ook de Sunny 16-regel als je in het bereik van de grote scherptediepte bent: Op een zonnige dag kun je het beste stops van f/16 of hoger gebruiken.

Tip

Als u graag fotografeert met een grote scherptediepte, bent u niet de enige. Tijdens de Grote Depressie was er een groep fotografen die zich Groep f/64 noemde. Beroemde fotografen, waaronder Ansel Adams en Imogen Cunningham, waren lid. De missie van de groep was ervoor te zorgen dat ze hun onderwerpen realistisch vastlegden, dus streefden ze naar grote scherptediepten om scherpe (en dus realistischere) beelden te krijgen. Ze waren tegen de picturalistische beweging van hun tijd, omdat picturalisten de voorkeur gaven aan beelden met zacht gefocuste onderwerpen en portretten prefereerden die leken op tekeningen of schilderijen.

Vocal Length (and How It Impacts Depth of Field)

De brandpuntsafstand van een objectief kan ook van invloed zijn op de scherptediepte in uw foto’s. Je brandpuntsafstand bepaalt je gezichtsveld (FOV), dat is wat je in je zoeker ziet:

  • Hoe langer je brandpuntsafstand, hoe kleiner je gezichtsveld (dit is goed voor het isoleren van een bepaald onderwerp, zoals een persoon in een drukke plaats).
  • Hoe korter je brandpuntsafstand, hoe breder je gezichtsveld (goed voor het vastleggen van bredere scènes zoals landschappen).

“OK, geweldig,” zou je kunnen zeggen. “Maar wat betekent dit voor de scherptediepte?” Nou, een breder gezichtsveld levert meestal ook een grotere scherptediepte op. Dus in het algemeen:

Korte brandpuntsafstand = breed gezichtsveld = grote scherptediepte

Hoewel:

Lange brandpuntsafstand = klein gezichtsveld = ondiepe scherptediepte

Klinkt vrij simpel toch? Maar bij brandpuntsafstand gaat het om vergelijkingen. Het is mogelijk om met verschillende brandpuntsafstanden toch vergelijkbare resultaten te krijgen (met betrekking tot scherptediepte) door de instellingen aan te passen die we hier al hebben besproken. Ja, dit voegt weer een ander element toe aan de mix, en je kunt het gerust negeren als je nog steeds je zeebenen aan het krijgen bent. Als je eenmaal vertrouwd bent met het instellen van stops om scherptediepte te regelen, kun je de brandpuntsafstand van je lens gaan toevoegen aan je gereedschapskist voor scherptediepte.

Een paar tips om je op weg te helpen:

  • Om de brandpuntsafstand van je lens te veranderen, draai je je lens om in of uit te zoomen.
  • Om te zien hoe ver je hebt ingezoomd, kijk je naar de schaalverdeling. Deze bevindt zich meestal aan het uiteinde van de lens die op de camera wordt bevestigd.
  • Als je een geweldige opname hebt gemaakt waarbij je de brandpuntsafstand die je hebt gebruikt geweldig vond, kun je teruggaan naar de eigenschappen van de foto om te zien waar je brandpuntsafstand was, zodat je later dezelfde brandpuntsafstand kunt repliceren.

Wat het betekent om omhoog en omlaag te stoppen

Pop quiz! Als iemand je vraagt om “stop down”, dan:

a. Je stopnummer verhogen.
b. Verlaag je je stopnummer.
c. Als je je onderwerp op een trap fotografeert, zeg je dat hij een trede naar beneden moet.
d. Realiseer je dat het weer tijd is voor een lastig leermoment voor fotografievocabulaire.

Als je A hebt gekozen, heb je technisch gezien gelijk, maar als je D hebt gekozen, geven we je toch het punt.

Als iemand je vraagt om “korter te stoppen”, verhoog je je f-getal. Als iemand je vraagt om “meer te stoppen”, verlaag je je f-getal. Denk aan ‘stop up’ in termen van diafragmagrootte, niet in termen van het werkelijke getal.

Hier is een handige valsspeler: als je “stop up” hoort, denk dan “open up”, want dat is wat je aan het doen bent. Maak je geen zorgen visuele leerlingen, we komen naar je toe met een grafiek:

Wat is de belichtingsdriehoek?

We hebben het hierboven al even genoemd, maar hier volgt het volledige verhaal over de belichtingsdriehoek. Voor een goede belichting heb je drie elementen nodig die samenwerken: sluitertijd, ISO en diafragma. Al deze elementen bepalen de hoeveelheid licht die je camera binnenkomt, maar ze doen dat elk op hun eigen unieke manier.

Door WClarke , van Wikimedia Commons

We hebben het al gehad over wat diafragma is (de opening die licht door je lens laat vallen en op je camerasensor laat vallen). Laten we nu kort ISO en sluitertijd bespreken.

Je ISO is de gevoeligheid van de digitale sensor in je camera. Als de ISO-waarde hoger is, hoeft uw camera niet zoveel licht te verzamelen voor de juiste belichting.

Om meer te leren over ISO met LEGO, bekijk deze PHLEARN video:

Je sluitertijd verwijst naar de tijd dat je sluiter open is, zodat het licht van je lens de sensor kan raken. Dit wordt gemeten in seconden, of fracties daarvan. Een hogere sluitertijd (waarbij de sluiter korter open is) laat minder licht door. Een langzamere sluitertijd (waarbij de sluiter langer open is) laat meer licht door.

Kijk nog eens terug bij Aaron (en LEGO) met een andere PHLEARN-video over sluitertijd:

Laten we even teruggaan en een losse vergelijking van eerder uitwerken om je te helpen visualiseren wat elk punt van de driehoek doet: als je oog de camera is, is het diafragma je pupil. Het zet uit en trekt samen om de hoeveelheid licht aan te passen die je in een bepaalde situatie nodig hebt. De sluiter is je ooglid. Als het open is, kan er licht doorheen zodat je hersenen het kunnen interpreteren als een scène. Als het dicht is, heb je pech. De ISO is hoeveel licht je oog per keer kan verdragen. Weet je dat sommige mensen goed naar fel licht kunnen kijken, terwijl anderen hun ogen dichtknijpen en tranen met tuiten huilen? Denk daar eens aan als je aan ISO denkt.

De belangrijkste overeenkomst tussen het veranderen van je diafragma-stop en het veranderen van je ISO of sluitertijd is dat ze alle drie invloed hebben op de belichting van een foto. Als je er een verandert voor artistieke doeleinden, moet je misschien ergens anders aanpassingen doen om het licht in je foto in balans te houden.

Wat bedoelen we met “artistieke doeleinden?” Als je je diafragma verandert om het licht in balans te brengen, verander je ook je scherptediepte. Maar om artistieke redenen kan het zijn dat je precies de scherptediepte wilt die je al hebt. In dat geval zul je iets anders moeten veranderen om de juiste belichting te krijgen. ISO en sluitertijd hebben ook hun eigenaardigheden:

  • Verandering van ISO kan het ruisniveau in een opname veranderen. Hoe hoger de ISO, hoe meer digitale ruis er in het eindproduct te zien zal zijn. Daarom is ISO alleen niet altijd het wondermiddel in situaties met weinig licht.
  • De sluitertijd heeft invloed op de manier waarop beweging wordt vastgelegd. Hoe langer een sluiter openstaat, hoe meer beweging en onscherpte er wordt vastgelegd. Daarom gebruiken sportfotografen super, super snelle sluitertijden die dat spel van de week bevriezen tot een nieuwswaardige actiefoto.

Zoals je ziet, is het spelen met elk van deze instellingen om de juiste belichting te krijgen een kunstvorm op zich. Om de driehoek onder de knie te krijgen, zul je moeten experimenteren en oefenen. Gelukkig is er een snelkoppeling (zie het volgende gedeelte over de modus Diafragmaprioriteit) die je kunt gebruiken terwijl je je driehoektechnieken bijspijkert.

Tip

F-stop vs. T-stop

U weet nu veel over het f-stop, maar hebt u al van het t-stop gehoord? Het is begrijpelijk dat je dat niet weet, want het wordt het meest gebruikt op de lenzen van een cinematograaf.

In wezen is de t-stop, die staat voor transmissiestop, nauwkeuriger in het bepalen van de belichting dan een f-stop. Dit komt omdat elke t-stop lens wordt getest door de fabrikant die hem verkoopt. F-stops kunnen er (maximaal) een derde van een stop naast zitten, wat in de postproductie kan worden gecorrigeerd. Veel cinematografen geven echter de voorkeur aan een t-stop lens om geld te besparen in de post-productie.

Diafragmaprioriteit

Diafragmaprioriteit is een semi-handmatige modus – om deze te gebruiken, draait u het draaiwiel bovenop uw camera naar ‘A’ of ‘Av’. Hiermee kunt u het diafragma kiezen, terwijl de computer van uw camera de sluitertijd berekent voor de juiste belichting.

Tips voor het oplossen van problemen:

  1. Gebruik een statief voor het geval uw camera een langere sluitertijd selecteert. Zo voorkomt u cameratrilling en kunt u een stabielere lange belichting maken. Een ontspanner op afstand compenseert eventuele trillingen die worden veroorzaakt doordat je vinger op de ontspanknop drukt.
  2. Als je ervoor kiest om zonder statief te fotograferen en de camera kiest een te lange sluitertijd, kun je het diafragma vergroten om te compenseren. De camera kiest dan een snellere sluitertijd die overeenkomt met het nieuwe diafragma dat u hebt geselecteerd.

Om af te ronden…

We hebben in deze gids een heleboel besproken. Je zou goed moeten begrijpen hoe f-stops je diafragma beïnvloeden, hoe je de belichting en scherptediepte kunt regelen door meer of minder te diafragmeren, en je zou een goed begrip moeten hebben van de theorie achter f-getallen en brandpuntsafstanden.

Als er één ding is waarvan we hopen dat je het meeneemt, is dat hoe groter je diafragma is, hoe kleiner je f-getal zal zijn. Het is geen raketwetenschap, maar je moet er wel even aan wennen als je snel wilt fotograferen zonder na te denken. Begin te oefenen met een aantal stilstaande onderwerpen of stillevens, zodat je genoeg tijd hebt om aanpassingen te maken en te spelen. Je comfortniveau zal met elke opname groeien, en al snel ben je klaar voor je volgende fotografieavontuur!

Antwoorden op oefeningen:

  1. Meer
  2. f/2.8 laat veel meer licht door dan f/16.
  3. f/10 laat veel minder licht door dan f/2.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *