Strafartikelen van het UCMJ: Artikel 92

Artikel 92 van de Uniform Code of Military Justice (UCMJ) is “Het niet opvolgen van een bevel of voorschrift” (geschreven of uitgesproken). Het Amerikaanse leger beschouwt het als plichtsverzuim als militairen niet in staat zijn of niet bereid zijn het aan militairen opgedragen werk uit te voeren.

Voorbeelden zijn slapen tijdens dienst, wacht of wachtdienst; dronkenschap of zelfverwonding tot het punt dat men niet in staat is zijn of haar taken uit te voeren; en zichzelf neerschieten om onder de vereiste taken, inzet of andere elementen van de baan uit te komen. Het leger beschouwt het ook als plichtsverzuim om een taak zo slecht uit te voeren dat onschuldige niet-strijders of de eigen troepen gewond raken of gedood worden.

Elementen van artikel 92

Er zijn verschillende belangrijke elementen van artikel 92 die in overweging moeten worden genomen:

• Schending van een rechtmatig algemeen bevel of voorschrift: Het individu moet een algemeen bevel of voorschrift hebben overtreden dat hij verplicht was op te volgen.
• Het niet opvolgen van een ander wettig bevel: Het individu moet op de hoogte zijn geweest van het bevel, de plicht hebben gehad het op te volgen, en dit vervolgens niet hebben gedaan.
• Plichtsverzuim: De beschuldigde moet bepaalde plichten hebben gehad die hij of zij, door verwaarlozing of verwijtbare ondoelmatigheid, eenvoudigweg niet heeft uitgevoerd.

Bijzondere omstandigheden

In alle gevallen gaat het bij deze elementen om bevelen die rechtmatig zijn uitgevaardigd. Alle orders of voorschriften zijn wettig, tenzij zij in strijd zijn met de Grondwet, de wetten van de Verenigde Staten, of wettige orders van hogerhand. Een bevel kan onwettig zijn als de officier die het bevel gaf niet de autoriteit had om het te geven.

Onwetendheid van het bevel is niet altijd een excuus, maar soms kan een gebrek aan kennis van een bevel of voorschrift een dienstlid beschermen tegen vervolging. Aanklagers kunnen kennis van het bevel echter aantonen met indirect bewijs.

Niet alle algemene bevelen of verordeningen kunnen worden gehandhaafd: sommige geven slechts richtlijnen of advies, en vallen daarom niet onder artikel 92.

In sommige gevallen kan het een overtreding van artikel 92 zijn om een bevel van iemand die geen meerdere is niet op te volgen, mits de verdachte de plicht had het bevel op te volgen, zoals een bevel van een wachtmeester of een lid van de marechaussee.

Plichtsverzuim aanvullende overwegingen

Plichtsverzuim is een bijzondere omstandigheid met veel nuances. Iemand is nalatig wanneer hij opzettelijk nalaat zijn taken uit te voeren, of deze op zo’n ondoelmatige wijze uitvoert dat hij geen excuus heeft. Individuen kunnen hun straf op grond van artikel 92 ontlopen als wordt vastgesteld dat zij eenvoudigweg onbekwaam zijn in het vervullen van hun plichten.

Een plicht kan zijn vastgelegd in een verdrag, statuut, voorschrift, wettig bevel, standaardwerkwijze of gewoonte van de dienst.

Om veroordeeld te worden, moet worden aangetoond dat de verdachte kennis had van plichten, en alleen indirect bewijs is nodig om dit te bewijzen. De aanklager hoeft ook alleen maar aan te tonen dat, zelfs als de beschuldigde geen directe kennis had van de taken, de persoon er redelijkerwijs van op de hoogte had moeten zijn. Dit kan bijvoorbeeld worden aangetoond door middel van opleidingshandboeken, gewoonten van de dienst, of getuigenverklaringen.