Systemische lupus erythematose (SLE) bij de hond
Wat is systemische lupus erythematosus, en welke honden krijgen het?
Systemische lupus erythematosus (SLE) is een immuungemedieerde ziekte waarbij het immuunsysteem van een hond het eigen weefsel begint aan te vallen. Elk weefsel in het lichaam bevat stoffen die een reactie van het immuunsysteem kunnen uitlokken. Deze stoffen worden “antigenen” genoemd. Wanneer het immuunsysteem reageert op antigenen, produceert het eiwitten die “antilichamen” worden genoemd en die een immuunreactie opwekken. Bij SLE zijn veel lichaamssystemen en weefsels betrokken.
“Systemische lupus erythematosus (SLE) is een immuungemedieerde ziekte waarbij het immuunsysteem van een hond zijn eigen weefsels begint aan te vallen.”
Sommige rassen hebben aanleg om SLE te ontwikkelen. Het zijn meestal middelgrote tot grote honden. Hiertoe behoren Duitse herders, Shetland Sheepdogs, Collies, Beagles en Poedels.
“Sommige rassen hebben aanleg voor het ontwikkelen van SLE.”
De gemiddelde leeftijd waarop SLE ontstaat is 5 jaar, maar SLE is gemeld bij honden van 6 maanden of ouder. In één onderzoek hadden mannelijke honden meer kans om systemische lupus erythematosus te ontwikkelen dan vrouwelijke honden.
Wat gebeurt er als een hond SLE ontwikkelt?
De symptomen van SLE kunnen acuut (plotseling) of chronisch (langzaam en subtiel na verloop van tijd) optreden. De symptomen bij de hond hangen af van de plaats in het lichaam waar het immuunsysteem de weefsels aanvalt, bijvoorbeeld de huid of de gewrichten. De verschijnselen van SLE kunnen in de loop van de tijd wisselen – de hond kan beter worden, dan slechter, en dan weer beter. Naarmate de SLE vordert, kunnen er meer verschijnselen optreden.
Specifieke verschijnselen van SLE kunnen een of meer van de volgende zijn:
- Lethargie
- Verminderde eetlust
- Lamheid die van ledemaat naar ledemaat lijkt te gaan
- Huidverschijnselen die kunnen bestaan uit roodheid, dunner worden, plaatselijke zweren, verlies van pigment, en dunner wordend of uitvallend haar
- Koorts
- Ucera op mucocutane knooppunten (gebieden waar de huid en slijmvliezen bij elkaar komen, zoals de lippen)
- Grote lymfeklieren
- Grote milt
- Grote lever
- Spierpijn
- Spieratrofie (uitputting)
- Stoornissen van het zenuwstelsel
Wat veroorzaakt SLE?
Een eenduidige oorzaak voor SLE is nooit gevonden.
Hoe wordt SLE behandeld?
In de meeste gevallen worden honden met SLE poliklinisch behandeld, maar als het immuunsysteem van de hond de rode bloedcellen aanvalt, kan een korte ziekenhuisopname nodig zijn. De behandeling hangt af van welke lichaamssystemen zijn aangetast. Als de gewrichten ontstoken zijn, is rust en beperkte activiteit van cruciaal belang. Als de huid gevoelig is voor UV-straling, dan zal bescherming tegen de zon de progressie van huidletsels helpen voorkomen. Als de nieren zijn aangetast en aangetast, dan wordt een aangepast, eiwitrijk dieet met omega-3 (n-3) vetzuursupplementen aanbevolen.
“Er zijn verschillende medicijnen
die kunnen worden gebruikt om SLE onder controle te houden.”
Er zijn verschillende medicijnen die kunnen worden gebruikt om SLE onder controle te houden. Corticosteroïden (b.v. prednison) worden gebruikt om ontstekingen te verminderen en om de abnormale activiteit van het immuunsysteem, die met SLE gepaard gaat, te helpen onderdrukken. Er zijn bepaalde chemotherapeutische middelen die kunnen worden gebruikt als prednison alleen niet voldoende is. Een ander immuunsysteem onderdrukkend medicijn dat kan worden voorgeschreven is cyclosporine.
Wat zijn enkele lange-termijn zaken die met SLE te maken hebben?
Patiënten met SLE moeten in het begin regelmatig lichamelijk worden onderzocht. Bloedonderzoek zal regelmatig worden herhaald om te controleren op mogelijke bijwerkingen van de medicijnen die worden gebruikt om SLE onder controle te houden.
Omdat er bij sommige rassen een genetische predispositie lijkt te bestaan, mogen honden die aan SLE lijden niet voor de fok worden gebruikt.
Honden die aan SLE lijden, kunnen nierfalen ontwikkelen. Het nefrotisch syndroom wordt ook in verband gebracht met SLE. Bij nefrotisch syndroom ontwikkelt de hond eiwit in de urine, een laag albuminegehalte in het bloed, een hoog cholesterolgehalte en vochtophoping in de buik, borst en/of onder de huid als gevolg van ontsteking van het filtratie-apparaat van de nieren. Sommige honden met SLE ontwikkelen een overweldigende infectie of zelfs sepsis (ernstige ontsteking veroorzaakt door de immuunrespons van het lichaam die orgaanfalen kan veroorzaken).
Wat zijn de vooruitzichten voor honden met SLE?
Honden met SLE hebben een onzekere prognose. Het is een verwoestende ziekte, die moeilijk te behandelen is. De ziekte is progressief en onvoorspelbaar, en honden met deze diagnose hebben een langdurige behandeling nodig om de immuunrespons te verminderen. Het onderdrukken van het immuunsysteem heeft mogelijk ernstige bijwerkingen, waardoor zowel de ziekte als de behandelingen zorgwekkend zijn.