「『The Art Of、 Japanese Punctuation〜。』」!？【】〜【】〜【】〜【】〜【】〜【】〜【】

Wanneer je daar iets zit te schrijven, neem je de kleine dingen voor lief… kleine dingen zoals punten, komma’s, en aanhalingstekens. Dat is prima – ze binden alleen maar alles wat in een zin staat. Als je deze kleine dingen niet zou hebben, deze “interpunctie” zo je wilt, zou het weefsel van de zinnen uit elkaar scheuren, waardoor er een soort superzwart gat zou ontstaan. (Ironisch genoeg zou het er gewoon uitzien als een punt.)

En, zou je het niet weten, interpunctie bestaat ook in het Japans! Het verschilt niet zoveel van de Engelse interpunctie, maar er zijn wel een paar dingen waar je rekening mee moet houden als je makkelijker Japans wilt lezen of als je ooit in het Japans wilt vertalen. In dit artikel zal ik zo’n beetje alle Japanse interpunctie behandelen die je tegen zult komen. Om het te leren, hoef je het alleen maar even door te lezen. Voel je vrij om dit artikel als referentie te gebruiken!

Laten we beginnen met wat achtergrondinformatie.

Japanse interpunctie voor het Westen

Dit is misschien schokkend, maar voor het Meiji-tijdperk was er geen interpunctie in het Japans. Hun versie van de hedendaagse punt ( 。) werd eeuwen eerder uit China ingevoerd. Maar natuurlijk werd het genegeerd.

Dankzij keizer Meiji’s voorliefde voor westerse literatuur, vonden leestekens zoals de punt en de komma ( 、) uiteindelijk hun weg naar het geschreven Japans. In 1946, enkele jaren na de Meiji Restauratie, nam het Ministerie van Onderwijs een wetsvoorstel aan, waardoor mensen wisten hoe ze die moesten gebruiken. Gelukkig voor ons Engelssprekenden betekent dit dat veel Japanse interpunctiesymbolen lekker vertrouwd zijn! Tenzij je natuurlijk iets probeert te lezen van voor de Tweede Wereldoorlog, in welk geval de interpunctie vreemd en/of onbestaand is.

Afwijkingen

Een ding dat me echt opvalt in het Japanse schrift is de interpunctie. Hoewel het verschilt per besturingssysteem, handschriftstijl en je Japanse IME, is Japanse typografie meestal iets dat bekend staat als “full-width”. Engels daarentegen is “halfbreed”. Zie je het verschil?

• なんでだろう？
• nandedarou?

Hoewel je in het Japans in spaties van halve breedte kunt typen, ziet het er druk uit vergeleken met tekst die je overal elders ziet. De Japanse taal is gemaakt om mooi en gespreid te zijn. En dat geldt ook voor hun interpunctie. Er zijn technisch gezien geen spaties tussen letters of woorden in het Japans. De enige plaats waar je “extra” spaties zult vinden is na interpunctie, waar ze automatisch worden toegevoegd. Dit bespaart iedereen die in het Japans typt onnodig op de spatiebalk te moeten drukken, vooral omdat dit anders zo weinig gebeurt.

Om kort te gaan, je hoeft je meestal geen zorgen te maken over het toevoegen van spaties tussen zinnen. De interpunctie heeft je gedekt. Bijvoorbeeld:

皆さんこんにちは、トウフグのコウイチでございます。ハロー！

Zoek de komma en de punt. Er zit een spatie van een halve breedte (normale breedte in het Engels) achter, ook al heb ik ze er niet in gezet. Ik heb alleen de komma en de punt zelf getypt – het telt allemaal als één “letter”, zelfs als je het probeert te markeren (ga je gang, probeer de bovenstaande zin te markeren).

Nu je alles weet over lege ruimte in Japans schrift, hoe zit het dan met het leren van alle (belangrijkste) Japanse interpunctie die je tot je beschikking hebt?

Japanse leestekens

Omdat Japanse interpunctie zoveel lijkt op Engelse interpunctie, is er veel overlap. Zoals ik al eerder zei, zijn er echter ook veel subtiele verschillen, die ik hieronder zal bespreken.

• 。 句点 (くてん) of 丸 (まる)
• 。 Punt

De Japanse punt wordt ongeveer op dezelfde manier gebruikt als de Engelse punt. Het markeert een punt, of het einde van een zin. In verticaal schrift staat hij rechtsonder, onder het teken ervoor. Als de zin echter op zichzelf staat of aanhalingstekens bevat, wordt de Japanse punt meestal weggelaten. Japanse punten zien er als volgt uit:

ワニは怖いですね。

De punt zelf is een kleine cirkel, en geen punt. Dit teken wordt meestal gebruikt in geschreven Japans, hoewel u af en toe een punt in westerse stijl zult zien wanneer een zin eindigt met een Engels woord.

• 、 読点 (とうてん) of 点 (てん)
• 、 Komma

De Japanse komma, wordt, net als de Japanse punt, op vrijwel dezelfde manier gebruikt als de Engelse. Hij wordt ook in het verticale schrift op dezelfde plaats gezet als de punt (rechtsonder na het woord).

Het gebruik van komma’s in het Japans is ongelooflijk liberaal vergeleken met het Engels. Je kunt de komma vrijwel overal plaatsen waar je een pauze in je zin wilt. Maar maak er geen misbruik van, alsjeblieft, het is irritant.

• 「」 鈎括弧 (かぎかっこ)
• 「」 Enkele aanhalingstekens

In plaats van dingen die eruit zien als “dit” voor aanhalingstekens, wat verwarrend zou kunnen worden vanwege dakuten (waarover later meer), gebruiken de Japanners kleine halve haakjes om aanhalingstekens aan te geven. Hoewel deze “enkele aanhalingstekens” of “enkele aanhalingstekens” worden genoemd, wat je zou kunnen doen denken aan “dit”, zijn ze de meest voorkomende stijl van aanhalingstekens om te gebruiken in het Japans. Bijna altijd wanneer je een markering voor aanhalingstekens moet gebruiken, zul je enkele aanhalingstekens gebruiken.

• 『』 二重鉤括弧 (にじゅうかぎかっこ) of 白括弧 (しろかっこ)
• 『』 Dubbele aanhalingstekens

Dubbele aanhalingstekens komen een stuk minder vaak voor dan enkele aanhalingstekens, maar ze hebben een goed doel. Weet je wanneer je iets moet citeren dat weer iets anders citeert? In het Engels ziet dat er meestal zo uit: “De hond zei ‘woef’ en rende weg.”

In de Japanse interpunctie komen dubbele aanhalingstekens binnen enkele aanhalingstekens als je tekst binnen tekst aanhaalt. Het zijn dezelfde regels als in Brits-Engelse interpunctie (enkele eerste, dubbele tweede).

Soms gebruiken mensen deze dubbele aanhalingstekens alleen alsof het enkele aanhalingstekens zijn, maar dat is een stilistische keuze van hun kant.

• 〜 波線 (なみせん) of 波ダッシュ (なみだっしゅ)

〜 Wave Dash

De wave dash is niet echt vergelijkbaar met de westerse (rechte) dash in gebruik. Maar waarschijnlijk is het golfstreepje populair geworden omdat rechte streepjes in het katakana al worden gebruikt om een lange klinker aan te geven, en het hier niet onderscheiden zou verwarrend zijn.

Er zijn enkele toepassingen die lijken op het westerse streepje, zoals het aangeven van een bereik van iets (４〜５, ９時〜１０時, etc), maar er zijn ook enkele uitsluitend Japanse toepassingen van deze interpunctie, waaronder het uittrekken en veranderen van de toonhoogte van een klinker (そうだね〜), het aangeven waar iets vandaan komt (アメリカ〜), en het markeren van ondertitels (〜こんにちは〜).

• ・ 中黒 (なかぐろ) of 中点 (なかてん) of 中ポツ (なかぽつ) of 黒丸 (くろまる)
• ・ Interpunct

Het interpunct is een punt dat met het verticale of horizontale midden (afhankelijk van de schrijfrichting) uitgelijnd wordt met de woorden ernaast. Het wordt meestal gebruikt om woorden die bij elkaar horen te onderbreken. Je ziet dit het vaakst bij meerdere woorden die in katakana zijn geschreven, zoals buitenlandse namen.

Het kan ook worden gebruikt bij Japanse woorden, hoewel het gebruik in die gevallen meer gespecialiseerd is. Sommige Japanse woorden kunnen, wanneer ze naast elkaar worden gezet, dubbelzinnig zijn omdat combinaties van kanji verschillende dingen kunnen betekenen. En als je te veel kanji naast elkaar hebt, kan het verwarrend worden.

Tot slot wordt het interpunct gebruikt om lijsten op te breken, als decimaalteken bij het schrijven van getallen in kanji (waarom zou je dat doen, doe het alsjeblieft niet), en om iets anders te scheiden dat verduidelijking behoeft. Bijvoorbeeld:

ザー・モンキー

• ？ クエスチョンマーク of はてなマーク of 疑問符 (ぎもんふ) of 耳垂れ (みみだれ)
• ？ Vraagteken

Je zou denken dat het Japanse vraagteken voor zichzelf spreekt, maar er zijn een paar dingen die je erover moet weten. Net als zijn westerse tegenhanger geeft het een vraag aan – dat is eenvoudig genoeg. Het punt is echter dat het Japans al een op de grammatica gebaseerde markering (か) heeft om aan te geven dat je een vraag stelt, waardoor verdere interpunctie meestal overbodig is. Als zodanig zul je in formeel schrift geen vraagtekens zien. Vrijblijvend schrijven is een ander verhaal, omdat 1) vrijetijdsschrift andere regels heeft in de meeste talen en 2) Japanse sprekers vaak か laten vallen in een gesprek in ruil voor een vragende toon, wat moeilijk over te brengen is zonder vraagteken.

• ！ 感嘆符 (かんたんふ) of ビックリマーク of 雨垂れ (あまだれ) of エクスクラメーションマーク
• ！ Uitroepteken

Het Japanse uitroepteken wordt net als het Westerse uitroepteken gebruikt. Het geeft volume of emotie of beide aan. In het formele Japans zie je geen uitroeptekens, maar verder is het overal gebruikelijk, vooral op Twitter, in e-mail en in sms.

• （） 丸括弧 (まるかっこ)
• （） Parentheses

Deze zien eruit als Engelse haakjes, maar ze hebben de extra spaties die ik noemde toen ik de spatiëring over de volle breedte behandelde. Ze worden vaak gebruikt om de kana-lezingen van kanji-woorden weer te geven-bijvoorbeeld:

鰐蟹（わにかに)

Ze worden online ook heel veel gebruikt in Japanse woordenboeken en andere leermiddelen (zoals stoffige papieren boeken). En natuurlijk worden ze gebruikt voor annotaties (zoals deze) binnen een zin.

• 【】 隅付き括弧 (すみつきかっこ) of 太亀甲 (ふときっこう) of 黒亀甲 (くろきっこう) of 墨付き括弧 (すみつきかっこ)
• 【】 Dikke haakjes

Eindelijk! Wat Japanse interpunctie die we in het Engels niet hebben! Zeker, we hebben haakjes, die 角括弧 (かくかっこ）) in het Japans, maar kijk eens naar deze donkere! Haakjes zoals deze hebben geen eenduidig nut, en ze kunnen werkelijk voor alles worden gebruikt; om nadruk te leggen, items op te sommen, of gewoon om je haakjes meer te laten opvallen.

• ｛｝ 波括弧 (なみかっこ)
• ｛｝ Brackets

Net als de dikke brackets, is er ook geen specifiek gebruik voor deze accolades. Vaak zie je ze echter binnen normale haakjes［｛｝］ en ook in wiskundige vergelijkingen. Ik had nog wel tien andere haakjesvariaties aan deze lijst kunnen toevoegen. Serieus, er zijn veel te veel soorten haakjes in het Japans.

• … 三点リーダー (さんてんりーだー)
• … Ellipsis

In tegenstelling tot de Engelse ellipsis, zweeft de Japanse versie meestal rond het verticale midden van de regel, in plaats van onderaan te staan (hoewel ze ook op die manier kunnen worden geformatteerd). Er kunnen maar twee ‥ of maar liefst zes of meer …… zijn. Ze kunnen het verstrijken van de tijd symboliseren, stilte, of een pauze. Ze brengen ook stille emotie over, die je herkent als je veel anime en manga leest. Tenslotte kun je ze ook in tekst tegenkomen om lange klinkers of een weglating of ontbrekende inhoud te symboliseren.

Japanse fonetische tekens

Deze zijn technisch gezien geen interpunctie, maar het zijn wel belangrijke symbolen die je in het Japans tegenkomt en je moet ook weten wat ze betekenen.

• ゛ 濁点 (だくてん) of 点々 (てんてん)
• ゛ Dakuten of Tenten

Dit zijn de kleine markeringen die je naast bepaalde kana ziet om ze “stemhebbend” te maken.” Wat dat betekent, is dat je stembanden trillen als je ze uitspreekt. Ze zien eruit als Engelse aanhalingstekens, wat waarschijnlijk de reden is waarom de Japanse versie is gemaakt en veel vaker wordt gebruikt. Ze zien er zo uit als ze aan kana’s vastzitten:

En, net als de extra ruimte die automatisch tussen tekens wordt toegevoegd als je in het Japans typt, hoef je deze dakuten niet handmatig toe te voegen. Dankzij romaji hoef je alleen maar dingen te typen zoals ze klinken – bijvoorbeeld “ga” voor が – en de juiste dakuten worden aan de hiragana of katakana toegevoegd zonder enige extra inspanning van jouw kant. Bedankt, technologie!

• ゜ 半濁音 (はんだくおん) of 丸 (まる)
• ゜ Handakuten of Maru

De handakuten is vergelijkbaar met dakuten, maar deze kleine open cirkel betekent dat de medeklinker waaraan hij vastzit “half” stemhebbend is. Er zijn er maar een paar van in het Japans en ze maken allemaal de “p”-klank.

• っ 促音 (そくおん) of つまる音 (つまるおと)
• っ kleine tsu of dubbele medeklinker

Als u deze kleinere versie ziet van de hiragana つ, wordt het niet uitgesproken als “tsu” (nooit!). Als je het in het midden van een woord ziet, voor een medeklinker, betekent het dat de medeklinker erna een “dubbele” medeklinker is. Als je het aan het eind van een woord ziet (voor het deeltje と in veel onomatopeeën) dan is het een glottale stop. Dat betekent dat het een soort vernauwd geluid in je keel is (dat is je glottis daar, vandaar de naam). De katakana versie ziet er als volgt uit: ッ.

• ー 長音符 (ちょうおんぷ) of 音引き (おんびき) of 棒引き (ぼうびき) of 伸ばし棒 (のばしぼう)
• ー Long Vowel Mark

Lange klinkertekens markeren lange klinkers. Dus, in plaats van スウパア, schrijf je スーパー. Simpel toch?

Je ziet ze meestal in katakana, bijna nooit in hiragana. De enige keer dat je ze in hiragana ziet is aan het eind van een zin of na een langgerekt partikel of tussenwerpsel. Als het zo wordt gebruikt, is het uitwisselbaar met 〜.

Bonussymbolen

Nu we toch bezig zijn, laten we eens kijken naar enkele andere symbolen die je in het Japans zeker zult tegenkomen.

• 々 踊り字 (おどりじ) of 躍り字 (おどりじ)
• ↪Lm3005↩ Iteratieteken

Deze keurig-kanji wordt een iteratieteken genoemd. Dat is een mooie manier om te zeggen dat het een “repeater” is, d.w.z. dat elke kanji die er op volgt herhaald wordt. U hebt het waarschijnlijk gezien in woorden als 人々（ひとびと） (mensen), 時々（ときどき） (soms), en zelfs plaatsnamen zoals 代々木（よよぎ） (Yoyogi ). Vroeger waren er ook repeaters voor kana, maar die worden tegenwoordig nauwelijks meer gebruikt. Ze zien er als volgt uit:

• Hiragana ongestemd: ゝ
• Katakana ongestemd: ヽ
• Hiragana stemhebbend: ゞ
• Katakana stemhebbend: ヾ

ヶ: 箇 & 个 Vervanging

Dit ziet er misschien uit als een kleine katakana ケ (en dat is het ook), maar het wordt ook gebruikt als vervanging voor de teller 箇 (か), vooral in maanden: ヶ月 (かげつ). Zie je hoe het niet け wordt gelezen, maar か? Dus als je ５ヶ月 tegenkomt, lees je het als ごかげつ, oftewel vijf maanden. Je ziet het ook opduiken in plaatsnamen als Chigasaki 茅ヶ崎市（ちがさきし）, en Sekigahara 関ケ原町（せきがはら）. Maar in plaats van か, wordt het uitgesproken als が omdat rendaku. Totaal niet verwarrend, toch?

• ￥ 円記号 (えんきごう)
• ￥ Yen Symbool

Het yen symbool wordt net als het dollarteken $ in het Engels gebruikt. Je zet het voor de getallen waarnaar het verwijst. Je ziet dit overal waar geld mee gemoeid is, zoals bonnetjes, prijskaartjes, online winkels. Maar zorg ervoor dat je dit niet per ongeluk schrijft: ￥１００円. 円 is de kanji voor yen. Je moet kiezen! Het is ￥１００ of １０００円.

• 〒〶 郵便記号 (ゆうびんきごう) of 郵便マーク (ゆうびんまーく)
• 〒〶 Postteken

Dit postteken wordt op adressen gebruikt om de postcode aan te duiden. Dat is vrij belangrijk als je een Japanse penvriend hebt of als je dingen in Japan gaat versturen. De cirkel staat meestal op plattegronden van postkantoren, dus als je het postkantoor moet vinden, zoek dan naar dit symbool. Ze staan ook op brievenbussen, meestal in rood en wit, in tegenstelling tot het Amerikaanse blauw dat u misschien gewend bent.

Er zijn nog veel meer leestekens in het Japans, maar dit zijn de belangrijkste (of degene die ik belangrijk vond om te leren). Je zult in het Japans ook een heleboel verschillende haakjes, dubbele punten, enzovoort zien. Maar het zou vrij eenvoudig moeten zijn om te begrijpen hoe ze worden gebruikt en wat ze daar doen, nu je de regels hebt geleerd die ik hier heb uiteengezet.

Dat brengt me bij een laatste ding, dat ik vrij interessant vind, en dat is:

Kaomoji als Japanse interpunctie

Kaomoji 顔文字（かおもじ） , wat zich laat vertalen naar “Gezicht Letters”, is het gebruiken van tekst om kleine gezichtjes te tekenen die een soort emotie tonen. Het zijn eigenlijk Japanse emoticons. Hoewel kaomoji waarschijnlijk nooit officieel als interpunctie zullen worden beschouwd, heb ik het gevoel dat het een soort postmoderne neo-punctuatie van de nieuwe golf is.

Als je ze samenvoegt, zijn het tekens die een sterke emotie weergeven, zoals het uitroepteken. Ze kunnen ook verwarring of een vragende toon weergeven, zoals een vraagteken. Daarbovenop zijn er waarschijnlijk 20-30 verschillende “gevoelens” die ze kunnen weergeven en die je zinnen, alinea’s of zinnen kunnen aanvullen. Hoewel ze geen afzonderlijk teken zijn (een ellips is dat ook niet, dus neem die interpunctiesnobs mee!), geven ze wel iets weer dat gevoel toevoegt aan de zin. Dat is eigenlijk wat interpunctie doet, dus waarom ook geen kaomoji?

Als kaomoji inderdaad als interpunctie kunnen worden beschouwd, dan zijn het er een heleboel- te veel om aan deze lijst toe te voegen. Goed dat we een grote kaomoji gids hebben.

In termen van het gebruik van kaomoji in het Japans, worden ze meestal aan het eind van zinnen of zinnen geplaatst. Zie ze als punten die ook emotie overbrengen. Pak die punt! Ga terug naar je zielloze huis in het land van boring-ville ヾ(♛;益;♛)ノ

Anyways, daar heb je het. Ik hoop dat je iets nieuws hebt geleerd, en ook een beetje hebt nagedacht over kaomoji. Er valt niet veel te leren over Japanse interpunctie omdat je de meeste concepten al onder de knie hebt (ervan uitgaande dat je dit niet leest als een kleine baby). Het zijn echt de subtiliteiten die interessant zijn, denk ik, dus geniet ervan, maar laat je er niet te veel door opjagen.