Verbintenisproblemen

Verbintenisproblemen, of bindingsangst, is een term die vaak wordt gebruikt in verband met romantische relaties, maar iemand die het moeilijk vindt om zich te binden, kan dit probleem ook op andere gebieden in zijn leven ervaren. Mensen met bindingsangst kunnen psychische en emotionele problemen ondervinden wanneer ze worden geconfronteerd met situaties waarin ze zich moeten toewijden aan een bepaald langetermijndoel.

Wanneer iemands bindingsangst leidt tot de ontwikkeling van angst of andere geestelijke gezondheidsproblemen, kan een therapeut of een andere professional in de geestelijke gezondheidszorg die persoon vaak helpen om de problemen aan te pakken en te verwerken. Sommige mensen willen misschien ook strategieën verkennen om bindingsangst te overwinnen, vooral wanneer deze invloed heeft op hun relaties en/of dagelijks functioneren.

• Begrip van bindingsproblemen
• Betrokkenheidsproblemen binnen betrokken relaties
• Psychologische achtergronden van betrokken relaties
• Mogelijke oorzaken van bindingsproblemen
• Effecten van bindingsproblemen
• problemen
• Behandeling van bindingsproblemen in therapie
• Casusvoorbeelden

Begrip van bindingsproblemen

Betrokkenheid kan worden gedefinieerd als een toewijding of verplichting die een individu bindt aan een bepaalde persoon, zaak, of een bepaalde manier van handelen. Verbintenissen kunnen vrijwillig of onwillig worden aangegaan, en bindingsangst kan het leven van een individu op verschillende manieren beïnvloeden. Hoewel de term “bindingsangst” vaak wordt gebruikt om iemand aan te duiden die bindingsangst in romantische relaties probeert te vermijden, kan hij ook verwijzen naar problemen op school of op het werk.

• Op het werk kan bindingsangst ertoe leiden dat iemand langetermijnprojecten of -opdrachten vermijdt of afwijst. Dit gedrag kan een negatieve invloed hebben op de prestaties of de algehele effectiviteit van de werknemer.
• Op school kan een student die bindingsangst heeft, besluiten niet de tijd of moeite te investeren die nodig is om academische of carrièredoelen voor de lange termijn te bereiken. Een student kan zich bijvoorbeeld zorgen maken over de inzet die nodig is om te slagen op de universiteit en besluiten zich niet aan te melden.
• In een romantische relatie kunnen bindingsangstgevoelens een of beide partners ertoe aanzetten de kans op een stabielere, intiemere regeling, zoals samenwonen of trouwen, af te wijzen.

Sommige mensen die bang zijn om zich aan een langdurige romantische relatie te binden, kunnen eigenlijk naar een langdurige partner verlangen, terwijl ze zich toch ongemakkelijk voelen bij de gedachte aan zo’n relatie. Als dit het geval is, kan therapie vaak problemen aan het licht brengen en aanpakken die mogelijk hebben bijgedragen aan deze gevoelens, en de persoon kan in staat zijn om ze te verwerken en de gewenste verbinding te bereiken.

Verbintenisproblemen binnen de context van een intieme relatie kunnen het gevolg zijn van gehechtheidsonzekerheid, die zich kan uiten in drie verschillende denkpatronen en gedragingen:

• Angstig-vermijdend: “Ik wil een toegewijde relatie, maar ik ben bang dat ik gekwetst kan worden.”
• Ontkennend-vermijdend: “Ik heb je niet nodig, noch heb ik het nodig dat je van me afhankelijk bent.”
• Angstig-vermijdend: “

Mensen met bindingsangst kunnen in het begin instemmen met een langdurige relatie om zich vervolgens maanden, weken of zelfs dagen later langzaam uit de relatie terug te trekken. Sommige mensen gaan van de ene intense verbintenis over naar de andere zonder goed te begrijpen wat er mis ging in eerdere relaties. Anderen hebben misschien geen zin in de emotionele verstrengeling die doorgaans in een intieme relatie optreedt en besluiten langdurige relaties helemaal te vermijden. In plaats daarvan kunnen zij besluiten zich in te laten met “friends with benefits”-relaties, kortstondige seksuele avontuurtjes, of one-night stands. Ze kunnen ook intimiteit gewoon helemaal vermijden. Wanneer iemand echter wel naar verbinding verlangt, maar bang is om die te zoeken, kan dat tot onrust leiden.

De loutere voorkeur voor kortstondige relaties duidt niet noodzakelijkerwijs op een bindingsprobleem. Veel mensen geven de voorkeur aan kortdurende relaties en willen zich niet romantisch binden aan een ander individu, en de veronderstelling dat alle mensen die een vaste relatie vermijden bindingsangst of een ander probleem hebben, kan voor sommigen schadelijk zijn. Beslissen om zonder verbintenis te leven is een keuze die iemand kan maken, maar er kunnen problemen ontstaan als iemand zijn verlangen naar verbintenis uitdrukt op een manier die onwaar en misleidend is, of als iemand een toegewijde relatie wenst, maar niet in staat is er een na te streven, vanwege bindingsangst of angst. In beide gevallen kan therapie worden aanbevolen.

De populaire cultuur schildert mannen vaak af als mensen die vaker bindingsangst hebben of weigeren een relatie aan te gaan, maar iedereen kan bindingsangst hebben, en er is geen bewijs dat mannen vaker bindingsangst hebben dan vrouwen.

Bindingsangst binnen toegewijde relaties

Individuen die al een toegewijde relatie hebben, kunnen nog steeds bindingsangst ervaren. Partners in een langdurige relatie kunnen een of meer van de volgende problemen ervaren:

• Persoonlijke verbintenis: Dit type verbintenis beschrijft een omstandigheid waarin men besluit om uit eigen wil in een relatie te blijven. De persoon is gecommitteerd aan de relatie omdat die persoon oprecht de relatie in stand wil houden.
• Morele verbintenis: Sommige personen kunnen ervoor kiezen zich te binden of geëngageerd te blijven als gevolg van sterk gekoesterde overtuigingen of waarden. Iemand kan een relatie willen beëindigen, maar toch blijven, vaak vanwege religieuze of morele waarden of de overtuiging dat het “juist” is om toegewijd te blijven. Hoewel een persoon deze beslissing onafhankelijk kan nemen, kunnen sommige paren samen tot deze conclusie komen en proberen er doorheen te werken.
• Structurele verbintenis: Een individu kan ervoor kiezen om een relatie niet te verlaten vanwege de aanwezigheid van barrières zoals sociale druk, gebrek aan een geschikte alternatieve partner, geïnvesteerde tijd en moeite, enzovoort. In wezen kan het individu geloven: “Ik ben al zo ver gekomen, dus waarom nu opgeven?”

Het type verbintenis waarop een langdurige relatie is gebaseerd, kan veranderen naarmate de tijd verstrijkt. Studies tonen aan dat bindingsangst positief gerelateerd is aan structurele betrokkenheid, en bindingsvermijding negatief gerelateerd is aan persoonlijke betrokkenheid. Daarom zullen intieme partners die beiden persoonlijk betrokken zijn bij hun relatie, waarschijnlijk beter in staat zijn om samen uitdagingen aan te gaan die een negatieve impact op de relatie kunnen hebben. Relaties die alleen gebaseerd zijn op structurele verbintenissen kunnen echter door een of beide partners worden beëindigd zodra de omstandigheden gunstiger worden voor een scheiding.

Psychologische onderbouwing van bindingskwesties

Een gehechtheidstheorie en het investeringsmodel kunnen helpen bij het begrijpen van zowel bindingskwesties als veiligheidskwesties. Volgens de gehechtheidstheorie hangt de kwaliteit van de relatie af van de alertheid, het reactievermogen en de beschikbaarheid van de gehechtheidsfiguur om aan de persoonlijke behoeften van het individu te voldoen. Bovendien suggereert de hechtingstheorie dat eerdere sociale interacties, met name die in de kindertijd, ook van invloed kunnen zijn op iemands gedrag en een belangrijke invloed kunnen hebben op de manier waarop iemand als volwassene tegen relaties aankijkt.

Onderzoek toont aan dat mensen die vermijdingsgedrag vertonen, onafhankelijker, minder inschikkelijk en minder vergevingsgezind zijn. Ze geven ook vaker de voorkeur aan relaties met minimale intimiteit. In sommige gevallen kan dit gedrag het gevolg zijn van een vroegere relatie, of meerdere vroegere relaties, met een partner die consequent onbetrouwbaar bleek te zijn. Degenen die verzorgers hadden die niet beschikbaar waren, niet reageerden of te opdringerig waren, hebben misschien van jongs af aan geleerd om voor hun eigen behoeften te zorgen en kunnen daardoor vermijdingsneigingen hebben ontwikkeld. Deze mensen kunnen alle potentiële romantische partners als onbetrouwbaar beschouwen en zich daardoor niet willen binden aan een langdurige relatie.

Het investeringsmodel biedt ook een verklaring voor relatieverbintenis. Deze theorie stelt voor dat commitment kan worden voorspeld op basis van drie variabelen: tevredenheid met de relatie, alternatieven voor de relatie, en investeringen in de relatie. Iemands motivatie om binnen een relatie te blijven hangt dus af van de vraag of de resultaten van de relatie aan de verwachtingen voldoen of die overtreffen (tevredenheid), of de gewenste resultaten niet beschikbaar zijn via andere bronnen (alternatieven), en wat er verloren zou gaan (investeringen) als de relatie zou worden beëindigd.

Mogelijke oorzaken van bindingsproblemen

Bindingsproblemen kunnen het gevolg zijn van een enkele traumatische gebeurtenis, stress in de vroege kindertijd, of een reeks kleine gebeurtenissen. Factoren die een rol kunnen spelen bij iemands bindingsangst zijn onder meer:

• Scheidings- of huwelijksproblemen van de ouders
• Bang om in een onbevredigende relatie te belanden
• Mediaportretten van de ellende van toegewijde relaties
• Belastende eerdere relaties die ontrouw, misbruik,
• Verbintenisproblemen
• Moeite anderen te vertrouwen

Sommige mensen verwarren iemands verlangen naar een niet-monogame of polyamoreuze relatie met bindingsproblemen, maar het is heel goed mogelijk voor een persoon om zich te verbinden aan een langdurige romantische partner in een open relatie en nog steeds casual seksuele ontmoetingen te hebben buiten de relatie. Polyamoreuze relaties kunnen in vele vormen bestaan, maar ze impliceren over het algemeen een zekere mate van verbintenis met meerdere partners. Hoewel sommige mensen die bindingsangst hebben ook polyamoreus kunnen zijn of de voorkeur geven aan open relaties, moet men er niet van uitgaan dat alle niet-monogame personen bindingsangst hebben.

Effecten van bindingsangst

Terwijl personen met bindingsangst een intieme relatie kunnen beginnen op zoek naar bevestiging of met het doel om onvervulde kindertijdbehoeften vervuld te krijgen, kunnen zij dit willen doen zonder dat een partner te veel betrokken raakt bij hun persoonlijke leven. Sommige onderzoekers geloven dat de neiging om onafhankelijk te blijven meer een verdedigingsmechanisme is dan een vermijding van intimiteit.

Een persoon met bindingsangst kan onaangepast gedrag vertonen binnen romantische relaties, en zij die vermijdende neigingen vertonen kunnen minder gelukkig zijn, minder bevredigende relaties hebben, en vatbaarder zijn voor ziekte dan andere individuen. Onderzoek toont aan dat personen met een onzekere gehechtheid een verhoogd risico lopen op het ontwikkelen van een depressie, vooral als ze moeite hebben om toegang te krijgen tot sociale of professionele steun.

Verbintenisproblemen kunnen van invloed zijn op iemands prestaties op school of op het werk, maar ook op iemands romantische relaties. Omdat dit een negatieve invloed kan hebben op iemands vermogen om te slagen, kan het nuttig zijn om deze zorg in therapie aan de orde te stellen.

Sommige mensen die bang zijn om zich te binden, willen misschien een langdurige romantische relatie, maar als gevolg van hun eigen angsten, gaan ze zich bezighouden met zelfsabotage gedrag of beëindigen de relatie na een punt zonder echte reden. Dit kan echter vaak leiden tot psychische problemen. Iemand kan het gevoel krijgen dat het onmogelijk is om een succesvolle relatie te hebben en gevoelens van waardeloosheid of depressie ontwikkelen.

De partner van een persoon die bindingsangst heeft, kan deze problemen moeilijk te begrijpen vinden, vooral wanneer de partner die moeite heeft met bindingsangst zich openstelt en zich vervolgens terugtrekt. Dit gedrag kan verwarrend zijn en een negatieve invloed hebben op de mentale en emotionele toestand van de andere partner, en het kan leiden tot een breuk in de relatie of tot het einde ervan. Wanneer een persoon echter open en eerlijk is tegenover zijn partner, is het in een serieuze relatie vaak mogelijk om door bindingsangst heen te werken. Dit kan vaak leiden tot een sterkere relatie, hoewel de bindingsangst nog steeds een terugkerend probleem in de relatie kan blijven.

Het behandelen van bindingsangst in therapie

Je bindingsangst kan vaak worden aangepakt en behandeld in therapie. Een therapeut kan iemand vaak helpen om de mogelijke oorzaken van bindingsangst te ontdekken en manieren te onderzoeken om deze problemen op te lossen. Als iemands bindingsangst leidt tot depressie, eenzaamheid of andere problemen, kan een therapeut ook helpen deze problemen te behandelen. Een persoon in een geëngageerde relatie die de mate van betrokkenheid een uitdaging vindt, kan ook de steun van een therapeut zoeken, vooral als er angst, stress of andere aandoeningen ontstaan.

Couples counseling kan ook helpen om problemen aan te pakken die zich voordoen in een geëngageerde relatie wanneer de mate of het type van betrokkenheid verandert. De steun van een therapeut kan nuttig zijn wanneer een persoon probeert te beslissen wat de beste manier van handelen is binnen een relatie die negatief wordt beïnvloed door de bindingsangst van een of beide partners.

Sommige professionals in de geestelijke gezondheidszorg zijn gespecialiseerd in het behandelen van bindingsangst, en zij kunnen bijzonder vaardig zijn in het helpen van mensen om hun bindingsangst te herkennen en te begrijpen, of deze nu is ontstaan als gevolg van recente mislukte relaties, door gebeurtenissen in hun kindertijd, of geen duidelijke oorzaak heeft. Therapie kan ook helpen bij het ontwikkelen van communicatieve vaardigheden, waardoor iemand beter in staat is om bindingsangst en aanverwante problemen met potentiële partners te bespreken.

Sommige mensen kunnen anderen opzettelijk of onopzettelijk misleiden, waardoor zij in de mogelijkheid van een langdurige relatie geloven. Therapie kan in dit geval nuttig zijn, omdat een therapeut mensen kan helpen de redenen achter dit soort oneerlijkheid te begrijpen en hen kan helpen het vermogen te ontwikkelen om eerlijker te zijn over hun behoeften en verlangens.

Praktijkvoorbeelden

• Onrust en bindingsproblemen na mislukte relaties: Stefen, 30 jaar, komt in therapie met symptomen van depressie. Hij vertelt de therapeut dat hij zich eenzaam en hopeloos voelt over zijn romantische toekomst sinds zijn scheiding een jaar eerder. Hij en zijn ex-vrouw hadden drie jaar verkering gehad en waren drie jaar getrouwd, maar zij verliet hem. Hoewel hij sindsdien heeft geprobeerd om uit te gaan, hebben de relaties hem alleen maar meer verdriet bezorgd. Hij vertelt de therapeut dat hij weer een vaste, langdurige relatie wil, dat hij wil trouwen en een gezin wil stichten, maar hij is bang dat hij weer gekwetst zal worden. Hij is “over” zijn ex-vrouw heen, maar hij ervaart nog steeds pijn als hij denkt aan het einde van hun relatie. De therapeut helpt hem in te zien dat sommige relaties pijnlijk eindigen, maar dat niet alle relaties op een dergelijke manier zullen eindigen. Ze moedigt hem aan om voor zichzelf te definiëren wat hij verlangt van een relatie, zodat hij eerlijk kan zijn tegenover zichzelf en mogelijke partners en herinnert hem eraan dat het goed is om zijn tijd te nemen bij het zoeken naar toekomstige connecties. Ze gaan nog een aantal sessies door en Stefen komt erachter dat hij zijn depressie kan overwinnen en een positievere kijk op zijn toekomst krijgt.
• Therapie om mogelijke bindingsangst vast te stellen: Andrea, 28, komt in therapie en vertelt de therapeut dat ze de laatste tijd verwarring ervaart over haar relaties en wat het is dat ze ervan wil. Andrea heeft een paar langdurige relaties gehad, maar voelt zich daar niet positief bij. Ze vertelt de therapeut dat haar vrienden haar hebben verteld dat ze gewoon nog niet de juiste persoon heeft ontmoet. Ze is het ermee eens dat ze nog nooit iemand heeft ontmoet met wie ze een duurzame relatie wilde, maar ze gelooft ook dat ze nooit een vaste relatie wil hebben. Andrea meldt zich tevreden te voelen met haar vriendschappen en met de toevallige flirts die ze aangaat en dat ze geen verlangen heeft naar iets anders. Haar verwarring en verdriet komen voort uit het feit dat dit niet wordt beschouwd als “normaal” door de meeste mensen. De therapeut vertelt Andrea ze is niet abnormaal, en er is niets mis met het niet verlangen naar betrokkenheid, huwelijk, of kinderen. Andrea beaamt dat wanneer ze probeert om een lange-termijn relatie te onderhouden, ze onvermijdelijk eindigt het als gevolg van de angst en verdriet ze ervaart. Dit zorgt ervoor dat ze verder leed te voelen als gevolg van het kwetsen van haar partner. De therapeut helpt Andrea om haar doelen duidelijk te ontwikkelen en te beschrijven, zodat ze zich ervan bewust kan zijn voor zichzelf, ook het aanmoedigen van Andrea om eerlijk te blijven tegen potentiële partners over wat ze wil, zodat er minder kans is dat anderen gekwetst worden.

1. Braithwaite, S. R., Aaron, S. C., Dowdle, K. K., Spjut, K. & Fincham, F. D. (2015). Does pornography consumption increase participation in friends with benefits relationships? Sexuality & Culture, 19, 513-532. DOI 10.1007/s12119-015-9275-4
2. Etcheverry, P. E., Le, B., Wu, T. & Wei, M. (2013). Gehechtheid en het investeringsmodel: Voorspellers van relatie commitment, onderhoud, en persistentie. Persoonlijke Relaties, 20, 546-567. DOI: 10.1111/j.1475-6811.2012.01423.x
3. Ho, M. Y., Chen, S. X., Bond, M. H., Hui, C. M., Chan, C. & Friedman, M. (2012). Het verband tussen hechtingsstijlen van volwassenen en relatietevredenheid in Hong Kong en de Verenigde Staten: De mediërende rol van persoonlijke en structurele betrokkenheid. Journal of Happiness Studies, 13, 565-578. DOI 10.1007/s10902-011-9279-1
4. Larson, J. H., Taggart-Reedy, M. & Wilson, S. M. (2001). The effects of perceived dysfunctional family-of-origin rules on the dating relationships of young adults. Contemporary Family Therapy, 23(4), 489-512.
5. Rutherford-Morrison, L. (2015, 27 februari). 6 Signs You Might Seriously Be a Commitment-Phobe. Opgehaald van http://www.bustle.com/articles/66794-6-signs-you-might-seriously-be-a-commitment-phobe