Verschil tussen zuur en base
Zulke stoffen die hun waterstofion (H+) afstaan (protonendonor) en het elektron aan een ander afstaan, worden een zuur genoemd. Ze hebben een pH kleiner dan 7,0. Maar dergelijke stoffen die het proton accepteren en elektron afstaan worden base genoemd. Zij hebben pH meer dan 7,0. Zuren zijn zuur, terwijl basen bitter zijn.
Zuren en Basen zijn een van de belangrijkste onderdelen van de scheikunde, maar spelen ook hun belangrijke rol in een ander gebied van de wetenschap. Er zijn vele definities die de stoffen als zuur en base onderscheiden, maar de meest geaccepteerde zijn de Arrhenius-theorie, de Bronsted-Lowry-theorie en de Lewis-theorie van zuur/base. Zuren en basen reageren samen om zouten te vormen.
Zuren en basen zijn overal, van de zeep die tijdens het douchen wordt gebruikt tot het citroenzuur of de azijn die in de keuken aanwezig is. Hoewel het soms moeilijk is om ze van elkaar te onderscheiden en dus om ze te controleren, werden bepaalde theorieën gegeven die hieronder worden besproken samen met een korte beschrijving.
Inhoud: Zuur Vs Basis
- Vergelijkingstabel
- Definitie
- Key verschillen
- Conclusie
Vergelijkingstabel
| Basis voor vergelijking | Zuren | Basen |
|---|---|---|
| Arrhenius Concept | Zuur is de stof die, wanneer opgelost in water, de concentratie van H+ ionen verhoogt. | De base is de stof die, opgelost in water, de concentratie OH- ionen verhoogt. |
| Bronsted-Lowry Concept | Zuren zijn de proton-donor. | Basen zijn de proton-acceptor. |
| Lewis-concept | Zo’n soort die het elektronenpaar (een elektrofiel) accepteert en lege banen zal hebben, staat bekend als Lewiszuur. | Zo’n soort die het elektronenpaar (een nucleofiel) afstaat en een eenzaam elektronenpaar zal hebben, staat bekend als Lewisbasis. |
| Chemische formule | Zulke verbindingen waarvan de chemische formule met H begint, bijvoorbeeld HCl (zoutzuur), H3BO3 (boorzuur), CH2O3 (koolzuur) zuur. Hoewel CH3COOH (azijnzuur) een uitzondering is. |
Zulke verbindingen waarvan de chemische formule eindigt op OH, bijvoorbeeld KOH (Kaliumhydroxide), NaOH (Natriumhydroxide). |
| pH-schaal (concentratie van waterstofionen in een oplossing) | Lager dan 7. | Groter dan 7. |
| Fysische kenmerken | Zuur van smaak. | Bitter van smaak. |
| Geeft branderig gevoel. | Odorloos (behalve ammoniak). | |
| Zuren zijn meestal kleverig. | basen zijn glibberig. | |
| Reageert met metalen en produceert waterstofgas. | Reageert met vetten en oliën. | |
| Phenolftaleïne-indicator | Het blijft kleurloos. | Het geeft een roze kleur. |
| Litmusproef | Het maakt blauw lakmoespapier rood. | Het maakt rood lakmoespapier blauw. |
| Sterkte | Afhankelijk van de concentratie hydronium-ionen. | Afhankelijk van de concentratie hydroxide-ionen. |
| Dissociatie bij menging met water | Zuren dissociëren en geven vrije waterstofionen (H+) na menging met water. | Zuren vallen uiteen en geven vrije hydroxide-ionen (OH-) na menging met water. |
| Voorbeelden | Hydrochloorzuur (HCl), Zwavelzuur (H2SO4), Salpeterzuur (HNO3), Koolzuur (H2CO3). | Ammoniumhydroxide (NH4OH), Calciumhydroxide (Ca(OH)2), Natriumhydroxide (NaOH). |
| Toepassingen | Gebruikt als conserveermiddel, meststof, als conserveermiddel, in koolzuurhoudende dranken, leerbewerking, huishoudelijke reiniging, frisdrank maken, smaakstof aan voedsel, enz. | Gebruikt in maagmedicijn (antacidum), zepen, detergenten, reinigingsmiddel, anti-transpirant oksel deodorant, ongevaarlijke alkali om zuur afvalwater te neutraliseren, bodemzuur te neutraliseren. |
Definitie van zuur
Het woord zuur is afgeleid van het latijnse woord ‘zuren’ of ‘acere’, wat ‘zuur’ betekent. Een zuur is een chemische stof die elektronen accepteert en waterstofionen of protonen afstaat. De meeste zuren die waterstof gebonden atomen bevatten, scheiden om kationen en anionen in water te geven.
De zuurgraad wordt gemeten door de aanwezigheid van enkele waterstofionen, dus hoe hoger de waterstofionenconcentratie, hoe hoger de zuurgraad is en hoe lager de pH van de oplossingen. Het wordt gemeten op een schaal van 1-7 (7 is neutraal) in de pH-meterschaal.
Sommige zuren zijn sterk, en sommige zijn zwak. Sterke zuren zijn zuren die in water volledig ontleden, bijvoorbeeld zoutzuur, dat bij oplossing in water volledig in ionen uiteenvalt. Dergelijke zuren die gedeeltelijk in water scheiden en vandaar bevat de oplossing water, zuur, en ionen worden genoemd zwakke zuren, bijvoorbeeld, azijnzuur.
Zuren worden op vele manieren gedefinieerd, maar Arrhenius of Bronsted-Lowry zuur is aanvaardbaar. Hoewel Lewis zuur wordt genoemd, omdat deze definities niet dezelfde reeks moleculen.
Arrhenius Concept – Het kan worden gedefinieerd als de stof wanneer toegevoegd aan water, verhoogt de concentratie van waterstof ion (H+) wordt genoemd een zuur.
Bronsted-Lowry Concept – In deze, het zuur wordt gezegd te zijn als de proton donor. Deze theorie bepaalt de substanties, zonder in water op te lossen en zo wordt het wijd gebruikt en goedgekeurd.
Lewis zuur – Er zijn bepaalde samenstellingen die geen waterstofatoom bevatten, maar als zuur zoals boriumtrifluoride, aluminiumtrichloride kwalificeren. Dus zo’n verbinding die het elektronenpaar accepteert om een covalente binding te vormen, wordt Lewiszuur genoemd.
Eigenschappen van zuren
- Corrosief (‘verbrandt’ je huid).
- heeft een pH kleiner dan 7.
- verandert blauw lakmoespapier in rood.
- reageert met metalen en produceert waterstofgas.
- reageert met basen en produceert zout en water.
- Reageert met carbonaten om kooldioxide, water en zout te vormen.
- Zure smaak.
- Splitsen de waterstofionen (H+) wanneer ze in water zijn opgelost.
Belang
Biologisch bevatten nucleïnezuren zoals DNA (Desoxy ribonucleïnezuren) en RNA (Ribonucleïnezuren) de genetische informatie en andere zijn erfelijkheidsmateriaal dat van de ene generatie op de andere wordt overgedragen. Ook de aminozuren zijn van groot belang omdat zij helpen bij het maken van eiwitten. Vetzuren en hun derivaten zijn de groepen van carbonzuren spelen ook een belangrijke rol.
Zelfs de zoutzuren, dat is het deel van maagzuur afgescheiden in een maag van dieren helpt bij het hydrolyseren van eiwitten en polysacchariden. De zuren zijn ook nuttig door in defensiemechanisme zoals in mieren te handelen die mierenzuur produceren, terwijl de octopussen een zwart zuur produceren dat als melanine wordt geroepen.
Andere zuren zoals melkzuur, azijn, zwavelzuur, citroenzuur worden gevonden in aard zijn gekend voor hun verschillend en belangrijk gebruik.
Definitie van Basis
Bases schenken elektronen en aanvaarden waterstofionen of protonen. De basissen kunnen als chemisch worden gezegd enkel tegengesteld aan dat van zuur, zoals in water de rol van de basis is om de concentratie van hydronium (H3O+) ion te verminderen terwijl de zure handeling in het verhogen van de concentratie. Hoewel wordt gezien dat sommige sterke zuren ook als basissen dienen. Basen worden gemeten tussen 7-14 op de pH-meter schaal.
Echter, er is veel verwarring tussen basen en alkaliën. Veel basen lossen niet op in water, maar als een base in water oplost, wordt hij een alkali genoemd. Wanneer in een waterige oplossing een base met een zuur reageert en de oplossing neutraal wordt, spreekt men van een neutralisatiereactie.
Bij voorbeeld, Natriumhydroxide is zowel een base als een alkali, omdat het de zuren in elke zuur-base reactie neutraliseert; bovendien is het oplosbaar in water. Anderzijds is Koperoxide een base, maar geen alkali, omdat het het zuur in een waterige oplossing neutraliseert, maar niet in water oplost.
Een sterke base is een chemische verbinding die in een zuur-basereactie een proton (H+) uit een molecuul van een zeer zwak zuur wordt gedeprotoneerd of verwijdert. Hydroxiden van alkalimetalen en aardalkalimetalen zoals respectievelijk Natriumhydroxide en Calciumhydroxide zijn de voorbeelden van de sterke base. De zwakke base is de stof die in een waterige oplossing niet volledig ioniseert, of hun protonering is onvolledig.
Arrhenius Concept – De stof die in een waterige oplossing hydroxide-ionen (OH-) produceert, wordt de base genoemd. Bijvoorbeeld, natriumhydroxide (NaOH) dissocieert in water en geeft Na+ en OH- ionen. Dergelijke stoffen zoals LiOH, Ba(OH)2, NaOH kunnen worden beschouwd als Arrhenius base. Maar deze theorie was beperkt tot de stoffen die hydroxide in hun formule bevatten en was alleen van toepassing in de waterige oplossingen. Hierdoor ontstond een ander concept, de Bronsted-Lowry theorie.
Bronsted-Lowry Concept – Volgens deze theorie staat een stof die waterstofionen (H+) of protonen kan accepteren bekend als base.
Lewis Base – Een van de meest geaccepteerde concepten, na het Bronsted-Lowry concept van zuren en basen. Van een atoom, molecuul of ion met een een-paar elektronen kan worden gezegd dat het een Lewis base is, omdat deze basen nucleofiel zijn. Dit betekent dat ze met behulp van het eenpaar de positieve lading van het molecuul aanvallen. NH3 is een Lewis base. Met andere woorden, we kunnen zeggen dat stoffen zoals OH-ionen, die een paar niet-bondelende elektronen kunnen afstaan, Lewisbasen of elektronenpaar-donoren zijn.
Eigenschappen van basen
- Corrosief (‘verbrandt’ je huid).
- Heeft een pH van meer dan 7.
- Verandert rood lakmoespapier in blauw.
- Voelt zeepachtig of glibberig aan.
- Reageert met zuren om zout en water te produceren.
- Vele oplosbare basen bevatten hydroxyl-ionen (OH-).
Belang
Basen (Natriumhydroxide) worden gebruikt bij de fabricage van papier, zeep, en de vezel genaamd rayon. Calciumhydroxide wordt gebruikt als bleekpoeder. Magnesiumhydroxide gebruikt als “antacidum” dat wordt gebruikt op het moment van indigestie en om het effect van toegang tot de maag geproduceerd. Basen zoals natriumcarbonaat worden gebruikt als wassoda en om hard water zachter te maken. Natriumwaterstof wordt ook gebruikt bij de bereiding van bakpoeders, als zuiveringszout, en ook in de brandblusser.
Amfotere stoffen zijn stoffen die de kenmerken hebben van een zuur en een base; zelfs zijn zij in staat een proton te accepteren en af te staan, zoals water.
Key Differences Between Acid and Base
Volgende zijn de belangrijke punten die de zuren onderscheiden van de basen:
- Volgens Arrhenius concept: Zuur is de stof wanneer opgelost in water, verhoogt de concentratie van H + ionen, terwijl de base is de stof wanneer opgelost in water, verhoogt de concentratie van OH- ionen.
- Aan de andere kant, Bronsted-Lowry concept zegt dat zuren zijn de protonen donor, terwijl de base is de protonen acceptor.
- De Lewis-theorie verklaart hen als dergelijke species die het paar van elektronen (een elektrofiel) goedkeurt en lege banen zal hebben als Lewiszuur bekend zijn terwijl dergelijke species die het paar van een elektron (een nucleofiel) afstaat en een eenzaam paar van elektronen zal hebben als Lewis-basis bekend zijn.
- De chemische formule van zuur begint met H, bijvoorbeeld, HCl (zoutzuur), H3BO3 (boorzuur), CH2O3 (koolzuur). Hoewel CH3COOH (azijnzuur) een uitzondering is, terwijl dergelijke verbindingen waarvan de chemische formule eindigt op OH, bijvoorbeeld KOH (kaliumhydroxide), NaOH (natriumhydroxide) bekend staat als de base. pH-schaal (concentratie van waterstofionen in een oplossing) is minder dan zeven, terwijl het groter is dan 7 in de base.
- Zuren zijn zuur, geven een branderig gevoel, zijn over het algemeen kleverig, reageren met metalen om waterstofgas te produceren. Hoewel basen tegengesteld zijn omdat ze bitter zijn, over het algemeen geurloos (behalve ammoniak), ze zijn glad; basen reageren met vetten en oliën.
- In fenolftaleïne blijven indicatorzuren kleurloos, en basis geeft roze kleur. Hoewel in lakmoespapiertest zuren blauw lakmoespapier in rood veranderen en rood lakmoespapier in blauw.
- De sterkte van zuren hangt af van de concentratie hydronium-ionen, terwijl de sterkte afhangt van de concentratie hydroxide-ionen.
- Zuren dissociëren om vrije waterstofionen (H+) te geven wanneer ze in water worden gemengd, terwijl basen dissociëren om vrije hydroxide-ionen (OH-) te geven wanneer ze in water worden gemengd.
- Voorbeelden van zuren zijn Zoutzuur (HCl), Zwavelzuur (H2SO4), Salpeterzuur (HNO3), Koolzuur (H2CO3). Voorbeelden van basen zijn ammoniumhydroxide (NH4OH), calciumhydroxide (Ca(OH)2), natriumhydroxide (NaOH).
Conclusie
Het is de moeite waard om een kort begrip te hebben van enkele fysische en chemische basisprincipes die direct of indirect met het leven verbonden zijn. Zuren en basen zijn er enkele van. In het bovenstaande hebben we ze besproken, samen met hun eigenschappen. We bespreken ook de drie belangrijke theorieën met enkele voorbeelden. We concluderen dat deze een belangrijk deel van het leven uitmaken en dat we ze vaak gebruiken, niet alleen in het scheikundelaboratorium maar ook in ons dagelijks werk.