Waarom de mondademhaling van uw kind u zorgen moet baren

Jouw kind is jouw wereld, en ze verrukt je elke dag. Maar de laatste tijd maakt u zich zorgen – uw kind ademt nu met de mond, en ze is de laatste tijd niet eens verkouden geweest. En hoewel ze goed lijkt te slapen – ondanks haar luide gesnurk – is haar beddengoed altijd verwrongen en bevlekt met zweet. Alsof ze zich er probeert uit te schoppen. Nieuwe dingen leren wordt steeds frustrerender voor haar. En hoewel ze op driejarige leeftijd nooit de beste tafelmanieren had, is ze nu wel een luidruchtige eter geworden!

Wat is er aan de hand?

Mondademhaling, snurken en onrustig slapen hebben allemaal met elkaar te maken en zijn vroege waarschuwingssignalen dat er iets mis is met de gezondheid van je kind. Het goede nieuws is dat we al vanaf tweeënhalfjarige leeftijd kunnen ingrijpen – en zo’n vroege interventie kan een enorm verschil maken voor hun gezondheid en toekomst.

Wat zijn de oorzaken van mondademhaling bij peuters en kleuters?

Mondademhaling bij uw kind kan opvallender zijn wanneer uw kind slaapt – of het kan een constante gewoonte zijn. Hoe dan ook, deze vorm van ademhalen is ’s nachts slecht nieuws voor zich ontwikkelende hersenen. Maar wat is eigenlijk de oorzaak van mondademhaling?

De kaken van uw kind horen breed en U-vormig te zijn – maar onze kaken zijn kleiner geworden, waardoor onze tanden en kiezen te dicht op elkaar staan, we een scheve glimlach hebben, te grote of teruggetrokken tanden hebben en een slappe mond hebben. De daaruit voortvloeiende V-vormige kaken veroorzaken een hoog smal gehemelte en, nog verontrustender, belemmerde neusgaten.

Risicofactoren voor problemen met de luchtwegen en mondademhaling:

1. Stoppen met borstvoeding voor de leeftijd van 3 maanden – natuurlijk is het niet altijd handig om zo lang borstvoeding te geven, en er zijn gevallen waarin baby’s en peuters zichzelf ontwennen. Maar zelfs één voeding per dag kan een positief effect hebben op de ontwikkeling van je kind, omdat het de ademhaling door de neus bevordert en de mond- en tongspieren van je kind laat werken. De daaruit voortvloeiende druk op het gehemelte van uw kind stimuleert de botgroei van de kaak, waardoor de kaak breder wordt – en de luchtwegen meer open.

   Gebruik als alternatief een trage, orthodontische speen bij flesvoeding. Onderzoek uw fleskeuze zorgvuldig, maar het debiet mag niet te snel zijn – als het uit de speen spuit wanneer u de fles omdraait, krijgt uw kind niet de training die het nodig heeft door te zuigen. Je baby moet de speen helemaal in zijn mond nemen, niet alleen het uiteinde. Overweeg om na de eerste verjaardag uit een beker te gaan drinken.

2. Tongue-tie – een strak frenulum betekent in eerste instantie dat je baby niet goed kan aanhappen en borstvoeding kan geven, maar kan op de lange termijn problemen veroorzaken met eten, slikken en soms met spreken. Tongverkleving kan een goede ontwikkeling van het orofaciale gebied in de weg staan en ’s nachts mogelijk leiden tot een gedeeltelijk geblokkeerde luchtweg.
3. Duimzuigen en afhankelijkheid van fopspenen – hoewel het voor kinderen een uitstekende manier kan zijn om zichzelf te kalmeren, dwingt de druk op het gehemelte de kaak van je kind om smal te blijven. Positieve manieren om te stoppen met duimzuigen zijn onder meer:
   • Een kinderboek over duimzuigen introduceren, zodat je kind kan beslissen dat het ermee wil stoppen.
   • Een beloningsschema maken.
   • Je kind aanmoedigen ’s nachts sokken over zijn handen te dragen om slaapzuigen te voorkomen.

Zachte moderne voeding – als je naar de supermarkt gaat en naar de babyvoeding kijkt, sta je oog in oog met potjes en zakjes brij. Het voeden van jonge kinderen met zachte granen en pap is niet bevorderlijk voor de ontwikkeling van hun kaak en beïnvloedt daardoor de openheid van hun luchtwegen. Baby-led weaning (BLW) en je kind rauwe groenten geven die het kan fijnknijpen, helpt de kaak te trainen. Als je een peuter voedt, geef hem dan vooral verschillende texturen.

4. Grote amandelen – gezwollen amandelen kunnen de luchtwegen van je kind gedeeltelijk blokkeren, waardoor ’s nachts ademhalingsproblemen kunnen ontstaan.
5. Allergieën – als uw kind een niet vastgestelde allergie heeft, kan het moeite hebben om door de neus te ademen, met mondademhaling tot gevolg.

Houd in gedachten dat de mate van risico afhankelijk is van het individuele kind. En het is belangrijk om advies in te winnen bij een tandarts die goed bekend is met zowel vroegtijdig ingrijpen als slaapstoornissen van de luchtwegen als u zich zorgen maakt over uw snurkende peuter.

Wat zijn de complicaties van een slechte mondhouding en mondademhaling voor uw kind?

Hoewel mondademen onschuldig lijkt, kan het als langdurige gewoonte verschillende ontwikkelings- en gezondheidsproblemen veroorzaken:

• Droge mond – Het gebrek aan speeksel door het ademen door de mond kan de normale werking van het mondmicrobioom en de natuurlijke bescherming tegen tandvleesontstekingen en gaatjes verstoren.
• Tandenknarsen en pijn in de kaak.
• Onregelmatige beet en slechte ontwikkeling van het gezicht.
• Ontwikkeling van een luchtwegslaapstoornis (ASD) zoals slaapapneu – chronisch mondademen zet de tong aan om naar achteren te klappen, waardoor de luchtweg gedeeltelijk wordt geblokkeerd. Een tekort aan zuurstof ’s nachts als gevolg van ASD kan leiden tot:
  • Een gestoorde ontwikkeling van de prefrontale cortex – die verantwoordelijk is voor leren en het verwerken van nieuwe informatie.
  • Er worden minder verbindingen gemaakt in de hersenen.
  • Slaapgebrek.
  • Verhoogde cortisol- en adrenalineniveaus, wat resulteert in symptomen van hyperactiviteit, angst, agressief gedrag, ADHD en leerstoornissen.
  • Een lager IQ.

Als u vermoedt dat uw kind kampt met een slaapstoornis aan de luchtwegen, is vroegtijdig ingrijpen de sleutel. Hoe eerder uw kind wordt behandeld, hoe gemakkelijker de symptomen omkeerbaar zijn. Ik gebruik graag geleide groeitechnieken voor kinderen vanaf 30 maanden.

Hoe kan ik mijn kind helpen ’s nachts beter te ademen?

Het belangrijkste wat u voor uw kind kunt doen, is pleiten. Uw kind heeft u nodig om dit tot een goed einde te brengen, door ervoor te zorgen dat hun gezondheid grondig wordt onderzocht. Werk samen met een interdisciplinair team voor de beste zorg: een AirwayCentric® tandarts, allergoloog en een keel-, mond- en oorarts (EMT) specialist. Ik kan dit niet genoeg benadrukken: uw kind moet zijn behandeling afmaken om een blijvende verandering in zijn gezondheid, ademhaling en hersengezondheid teweeg te brengen.

In termen van specifieke tandheelkundige behandelingen kunnen we, indien van toepassing, een of meer van de volgende behandelingen gebruiken:

1. Rapid maxillary expansion (RME) – waarbij een palatale expander wordt gebruikt om de bovenkaak van uw kind te verbreden. De functie is ‘snel’ omdat de expander handmatig kan worden aangepast – meestal met 0,5-1 mm per dag. De snelle behandeling betekent dat hij slechts tussen 3-6 maanden in gebruik hoeft te zijn.
2. Orofaciale myofunctionele therapie (OMT) – Een reeks eenvoudige oefeningen voor de mond die uw kind misschien zelfs leuk vindt! De oefeningen omvatten het verbeteren van het vermogen om te ademen, zuigen, kauwen, slikken en spreken. De therapeut richt zich op het aanleren van de juiste mondrusthouding aan uw kind om de neusademhaling en de ontwikkeling van het gezicht te verbeteren.
3. Begeleide toesteltherapie – Door ’s nachts een mondtoestel te gebruiken, kunnen we de luchtweg van uw kind openen en hem stimuleren om door zijn neus te ademen. De resultaten kunnen bijna onmiddellijk zijn – betere slaap, betere concentratie en een rustiger karakter.

Als u meer wilt weten over onze AirwayCentric®-aanpak, haal dan een exemplaar op van GASP! Airway Health – The Hidden Path To Wellness door Dr. Michael Gelb en Dr. Howard Hindin. Als u worstelt met een mondademend kind of bezorgd bent over slaapapneu in de omgeving van New York en op zoek bent naar behandeling, vul dan ons contactformulier in, of bel om een afspraak te maken met Dr. Gelb op (212) 752-1662.

1. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11799699
2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4384905/
3. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4745967/
4. https://academic.oup.com/pch/advance-article-abstract/doi/10.1093/pch/pxz069/5506903?redirectedFrom=fulltext
5. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10485157
6. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3576835/
7. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16911034
8. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20824738
9. https://erj.ersjournals.com/content/22/5/827
10. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6102065/
11. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5786747/
12. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3925344/
13. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22392181
14. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14738283
15. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27796040
16. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4402674/