Wat is Nochebuena? Alles wat u moet weten over de viering op Kerstavond
In veel Latijns-Amerikaanse en Filippijnse gezinnen over de hele wereld is Kerstavond meer dan alleen de dag voor Kerstmis. Het is een groot feest dat voor sommigen zelfs groter is dan Eerste Kerstdag zelf. Nochebuena genaamd, de exacte parameters van hoe je viert hangt af van uw cultuur, uw familie, en zelfs het specifieke jaar. Sommige mensen brengen de hele namiddag en tot diep in de nacht door met eten en drinken, dansen en spelletjes spelen. Anderen gaan eerst naar de Misa de Gallo, oftewel de Hanenmis, en vieren dan tot in de kleine uurtjes feest, of ze eten eerst en gaan dan naar de mis.
Hieronder leest u meer over Nochebuena en de mooie tradities van de feestdag.
Het eten is de ster van de festiviteiten:
Wat er op het menu staat bij een Nochebuena-feest hangt af van waar je het viert, of van de specifieke cultuur waartoe je gastheren behoren. “We hebben veel eten,” zei Francisco Pallarés-Santiago, die in Puerto Rico woont. Waar hij vandaan komt, vieren de mensen van de dag na Thanksgiving tot eind januari de langste vakantiefeesten ter wereld. Het menu van zijn familie bestaat uit pernil (varkensschouder), pasteles (een tamale-achtig gerecht gemaakt van bakbananen en wortelgroenten), arroz con gandules (rijst met duivenerwten), lechón a la vara (heel geroosterd varkensvlees), morcilla (bloedworst), arroz con leche (een rijstpudding-achtig dessert met kaneel en rozijnen), tembleque (een koddige kokospudding), majarete (een zoet dessert van maïsmeel), coquito (een kokosversie van eierpunch), en pitorro (een versie van maneschijn die is doordrenkt met tropische vruchten).
In Mexico komen tamales, tostadas, pozole, tacos, atole, of bacalao (gezouten kabeljauw) meestal op tafel, legt de familie Cruz uit. Het dessert bestaat vaak uit champurrado, arroz con leche, en flan.
In Spanje zijn zeevruchten en soep traditionele Nochebuena-gerechten, met turrón erna. Deze speciale seizoensnougat wordt gemaakt van honing, suiker, eiwit, en geroosterde amandelen of noten, meestal in een rechthoekige of ronde vorm. Colombiaanse Nochebuena-diners kunnen bestaan uit ajiaco Bogotano (een traditionele aardappelsoep) en natilla, een dessert op basis van maïzena en melk. In Venezuela kan men pernil, of varkenspoot, eten met een torenhoge panettone, een zoet brood. En op de Filippijnen kunt u een hete noedelsoep genaamd sotanghon en kip en varkensvlees met ananas op tafel krijgen.
Dansen en spelletjes zijn prominent aanwezig:
Hoewel het diner meestal het hoofdgebeuren is tijdens Nochebuena, is geen feestdag echt compleet zonder wat extra festiviteiten. In Puerto Rico, zegt Pallarés-Santiago, is het pas Kerstmis als Bombazo Navideño 2 wordt gespeeld. Parrandas, of straatfeesten met veel muziek en dans, houden de festiviteiten ook tot diep in de nacht gaande.
Overal ter wereld gaat Nochebuena meestal gepaard met muziek en dans van bomba, salsa of merengue, het spelen van domino, het lanceren van kleurrijke papieren lantaarns, soms zelfs vuurwerk, en altijd veel tijd voor de familie. Sommige families laten de kinderen de cadeautjes na de mis openmaken, terwijl andere families er maar één uitdelen en de rest tot de volgende ochtend laten wachten. In de familie Cruz wordt het feest afgesloten met het breken van een piñata aan het eind van de avond.
Veel religieuze gezinnen zetten een kerststal op als onderdeel van hun versieringen, en sommige gezinnen leggen het kindje Jezus pas op eerste kerstdag in de kribbe, om zijn geboorte te symboliseren.
Godsdienstige waarnemers wonen een speciale mis bij:
Nochebuena houdt, net als Kerstmis over de hele wereld, ook een middernachtelijke Misa de Gallo in, oftewel de mis van de Haan voor religieuze feestvierders. Volgens de legende kwam het kindje Jezus om klokslag middernacht aan en kraaide een haan om zijn geboorte aan te kondigen. Daarom vind je in veel Spaanse, Portugese en Filippijnse huishoudens hanen tussen de feestversieringen.
In de Filippijnen gaan negen hanenmissen, of Misas de Aguinaldo, vooraf aan de mis op kerstavond. Deze traditie is een overblijfsel uit de tijd dat Spaanse missionarissen een noveen instelden, of negen opeenvolgende gebedsdiensten, om het belang van de feestdag te benadrukken. In tegenstelling tot de plechtige sfeer die veel mensen associëren met rooms-katholieke vieringen, zijn dit feestelijke vieringen. De mis begint om 4 uur ’s morgens en de viering omvat vaak vuurwerk, muziek en een traditioneel ontbijt na afloop. In Puerto Rico, zegt Pallarés-Santiago, versieren de kerken zich tot in de puntjes en houden ze missen om 5 uur ’s morgens met veel muziek, om de geboorte van Jezus te vieren door (zoals het liedje zegt) “een vrolijk geluid te maken”.