Wat is Vorarephilia?

Vorarephilia is een type parafilie of fetisj, die meestal opwinding omvat bij het idee of het rollenspel van eten of gegeten worden door een ander persoon of wezen.

Bij het opgroeien komen in sommige van de meest indringende kinderverhalen monsters voor die erop uit zijn een onschuldige hoofdpersoon of held te verslinden. Van Roodkapje en Hans en Grietje tot Jona en de walvis, het idee van verorberd worden door een ander wezen of persoon komt verrassend vaak voor in de populaire cultuur. Voor sommige mensen wordt dit verhaal van verorberd worden echter verbonden met seks of erotiek, op welk punt het in het rijk van vorarephilia valt.

Wat is vorarephilia?

Zoals gezegd is vorarephilia een parafilie (een abnormaal seksueel verlangen, vaak gekoppeld aan gevaarlijk of afwijkend gedrag) en een fetisj waarbij mensen seksueel bevredigd worden door anderen te verslinden, verslonden te worden of toe te kijken hoe deze handeling wordt uitgevoerd. Deze seksuele fetisj is overigens geen letterlijke vorm van kannibalisme, en de meeste van deze fantasieën worden uitgeoefend via andere media, zoals kunst, stripboeken, video’s, verhalen, beelden en videospelletjes. De praktijk van vore in het echte leven bestaat vaak uit bereidwillige partners die een rollenspel spelen waarin ze ofwel worden verslonden ofwel de ander verslinden.

Vorarephilia: fetisj van opgegeten worden door iemand (Photo Credit : Karbo/Wikimedia Commons)

Gewoonlijk aangeduid als “vore”, heeft deze seksuele voorliefde diepe wortels in de geschiedenis en het vertellen van verhalen, maar het is pas onlangs op grote schaal erkend in de kink en fetisj gemeenschap. Hoewel er weinig onderzoek is gedaan naar deze specifieke parafilie, hebben sommige studies aangetoond dat mensen die dergelijke gevoelens ervaren, deze kunnen voortbrengen uit onze vroegste relatie met de mond en andere lichaamsopeningen, gedreven door onze geboorte- en borstvoedingsgewoonten. Sommige mensen hebben het verlangen beschreven om geconsumeerd te worden door een ander persoon om hun behoeften te bevredigen of hen te voorzien van genot van binnenuit.

Zoals gezegd, is vorarephilia niet alleen beperkt tot interacties tussen mensen. Fantasieën gaan vaak over grote wezens, slangen, draken en andere monsters die iemands lichaam verslinden, of verslonden worden door de persoon zelf. In de bewoordingen van deze fantasie wordt de persoon die wordt verslonden de prooi genoemd, terwijl het wezen of individu dat de verslinding uitvoert het roofdier wordt genoemd.

Zachte vore vs harde vore

In tegenstelling tot seksueel kannibalisme, waarbij erotische gevoelens worden gekoppeld aan de daad van stuk voor stuk worden opgegeten door een ander mens, omvat vore-filie meestal dat een persoon in zijn geheel wordt opgeslokt. Dit staat bekend als soft vore, waarbij een persoon kan worden bevrijd van consumptie op een niet-dodelijke manier, vergelijkbaar met een persoon die wordt opgeslokt door een walvis en dan later een manier vindt om vrij te komen.

Soft vore: een vorarefilie van in zijn geheel opgeslokt worden, zoals een mens die door een walvis wordt opgeslokt (Photo Credit : askib/)

Harde vore, aan de andere kant, gaat meestal over het idee van een persoon die wordt gekauwd en doorgeslikt, en is vaak een meer grafische of viscerale fantasie. In sommige gevallen omvatten de beschrijvingen of afbeeldingen van harde vore het verteerd worden en het ondergaan van een langer of pijnlijker proces nadat ze verslonden zijn. Deze meer grafische fantasieën hebben vaak betrekking op het vlees wordt gescheurd, gescheurd, gebeten en ingeslikt, dat is de reden waarom deze stijl van vore wordt vaak gekoppeld of geassocieerd met BDSM en andere parafilieën, zoals hieronder in meer detail uitgelegd.

Harde vore: een vorefilie met een meer viscerale fantasie van gekauwd en opgegeten worden (Photo Credit : public domain/Wikimedia Commons)

In het rijk van seksuele fantasie en parafilie zijn er veel nauwe associaties en onverwachte kruisbestuivingen. In termen van vorarephilia, zijn er duidelijke links naar macrophilia (fantasieën over reusachtige mensen, vaak vrouwen, waarbij mannen de kleinere partner zijn die wordt gedomineerd of geconsumeerd) en seksueel kannibalisme (erotisch genot bij het idee te worden opgegeten door een partner, d.w.z., bidsprinkhanen).

Maar gezien de machtsdynamiek van de fantasie en andere verwante elementen van de parafilie, zijn BDSM, furry fetisjisme, coprofilie en unbirthing ook nauw verbonden kink-arena’s. BDSM (Bondage/Discipline, Dominantie/Submission, en Sadisme/Masochisme) kan vaak worden verwerkt in het rollenspel van roofdier en prooi, voor zowel harde als zachte vore. Furry fetisjisme is duidelijk gelinkt omdat het verslindende wezen een ander dier kan zijn, niet noodzakelijk een ander mens, en de dynamiek van roofdier/prooi duidelijker aanwezig is in dierenkostuums.

Coprofilie is een seksuele link met de consumptie van, interactie met, of belichaming van fecale materie. Sommige voorstanders van vore scheppen plezier in de handeling van verteerd en uiteindelijk uitgescheiden te worden, waarbij ze een seksueel verband leggen met het worden van uitwerpselen in de loop van het erotische proces. Tenslotte is unbirthing, dat wordt gekenmerkt door een verlangen om de vagina en baarmoeder opnieuw binnen te gaan, een andere vorm van “verslonden” worden, en is een geassocieerde parafilie met vore.

Een slotwoord

Het toch al brede spectrum van seksuele fantasieën en kinks blijft zich uitbreiden, naarmate individuen meer vrijheid krijgen om hun meest subversieve of verrassende verlangens te uiten. Hoewel deze onderwerpen sommige mensen ongemakkelijk kunnen maken, is het belangrijk om te begrijpen waar dit soort neigingen vandaan kunnen komen, hoe er gezond mee omgegaan kan worden, en met welke andere vormen van seksueel spel ze verbonden kunnen zijn. Sommige deskundigen, in het verleden en nu, karakteriseren parafilieën als psychiatrische stoornissen, maar dat is een zeer brede penseel om de fijne kneepjes van seksuele exploratie te schilderen.

Een cruciaal onderdeel van het houden van veilige ruimtes en het bewegen door de wereld zonder oordeel (geboren uit onwetendheid) is het leren over en accepteren van de vele verschillende manieren waarop de mens plezier vindt!