Zeer gezond

Bilirubine is een geelverkleuring van de huid of het oogwit die wordt veroorzaakt door een hoog bilirubinegehalte in het bloed van de baby.
Jicterus verschijnt meestal eerst in het gezicht en vervolgens over het hele lichaam, borst, buik, armen en benen. Artsen raden aan alle zuigelingen binnen een paar dagen na de geboorte te screenen op geelzucht.

Erge geelzucht, wanneer de bilirubineconcentratie hoog is (meestal meer dan 25 mg), kan indien onbehandeld, leiden tot doofheid, hersenverlamming of andere vormen van hersenbeschadiging. In zeldzame gevallen kan geelzucht een teken zijn van een andere aandoening, zoals een infectie of een probleem met de schildklier.

Newborn status

• Newborns maken meer bilirubine aan dan volwassenen omdat ze hun rode bloedcellen vaker vernieuwen.
• De lever van een pasgeborene is nog in ontwikkeling en kan mogelijk niet genoeg bilirubine uit het bloed verwijderen.
• De darmen van een pasgeborene absorberen bilirubine die normaal gesproken het lichaam zou verlaten in de vorm van ontlasting (of poep).

Jicterus verschijnt meestal rond de tweede of derde levensdag. De huid van een baby met geelzucht wordt meestal eerst gelig in het gezicht, dan op de borst en de buik, en ten slotte op de benen. Geelzucht kan er ook toe leiden dat het oogwit van de baby (sclerae) gelig wordt.

Fysiologische geelzucht

De meest voorkomende vorm van geelzucht wordt fysiologische geelzucht genoemd, die tot 60% van de voldragen baby’s in de eerste levensweek kan treffen. Het wordt veroorzaakt door een verhoogd bilirubinegehalte (bilirubine is een stof die ontstaat bij de normale afbraak van rode bloedcellen. Bilirubine wordt door de lever verwerkt en verwijderd).

Jicterus ontstaat wanneer de lever van een baby niet efficiënt genoeg is om bilirubine uit de bloedbaan te verwijderen. Zodra de baby begint te rijpen en de hoeveelheid rode bloedcellen afneemt, zal de geelzucht afnemen zonder blijvende gevolgen voor de baby. Dit gebeurt meestal ongeveer 1 tot 2 weken na de geboorte.
Echter zijn er ook andere, minder vaak voorkomende oorzaken die geelzucht kunnen veroorzaken. Deze omvatten:

• Bloedincompatibiliteit met de moeder, die een verhoogde afgifte van bilirubine uit rode bloedcellen veroorzaakt.
• Prematuriteit
• Stollingsproblemen of andere bloedproblemen
• Extra blauwe plekken tijdens de bevalling
• Problemen met borstvoeding

Samenvattend schema: drie hoofdsoorten geelzucht

Physiologische (normale) geelzucht. De meeste pasgeborenen hebben deze vorm van milde geelzucht omdat hun lever nog niet volgroeid is. Het verschijnt gewoonlijk tussen de tweede en de vierde levensdag en verdwijnt wanneer men één tot twee weken oud is.

Premature geelzucht. Het komt vaak voor bij premature baby’s, omdat hun lichaam nog minder goed in staat is bilirubine uit te scheiden. Om mogelijke complicaties te voorkomen, worden premature baby’s behandeld, zelfs als hun bilirubinegehalte lager is dan dat van voldragen baby’s met normale geelzucht.

Borstvoeding-geassocieerde geelzucht. Geelzucht kan optreden wanneer een baby die borstvoeding krijgt, niet genoeg moedermelk krijgt, omdat de borstvoeding moeizaam verloopt of omdat de moedermelk nog niet op gang is gekomen. Het wordt niet veroorzaakt door een probleem met moedermelkintolerantie, maar omdat de baby niet genoeg moedermelk krijgt. Als een baby deze vorm van geelzucht heeft, is het belangrijk dat een borstvoedingsconsulent betrokken wordt bij het oplossen ervan.