Zouden mannelijke en vrouwelijke cross country wedstrijden dezelfde afstand moeten hebben?

Historisch gezien zijn mannelijke cross country wedstrijden altijd langer geweest dan hun vrouwelijke tegenhangers, maar is het tijd dat dit nu verandert?

Waarom kunnen vrouwen niet net zoveel van modder en heuvels genieten als hun mannelijke tegenhangers en welke boodschap geeft dit af aan de jongere generatie?

Maud Hodson, lid van East London Runners, vindt zeker dat beide geslachten over dezelfde afstand moeten racen – en ze is niet de enige.

“Elk jaar ontstaat dezelfde discussie en het zendt een status uit naar onze volgende generatie hardlopers dat er geen gelijke status is, dat de mannenrace het hoofdevenement is,” aldus clubloopster Hodson, die besloot er iets aan te doen en een online petitie op te zetten. De petitie is gericht aan John Temperton, voorzitter van de Engelse Cross Country Association & Domestic Competition Manager bij UK Athletics en heeft al meer dan 1000 handtekeningen verzameld.

“Terwijl alle mannen enthousiast worden van hun 15 km race, voelt het als een minder grote prestatie om een 8 km wedstrijd te lopen en dat is niet de boodschap die we aan jonge atleten willen overbrengen,” meent Hodson.

Ik ben het er zeker mee eens, en cross country is een andere kans om jonge vrouwen in de sportwereld te empoweren en met een aantal fantastische rolmodellen, wordt het tijd dat de organisatorische kant dat inhaalt.

Het onderwerp is populair op dit moment in de actuele “Ik was of ben een hardloper” groep op Facebook, die wel een groot deel mannelijke leden heeft. Sommigen zijn soms ouderwets in hun denken en het is interessant om de redenen te zien die worden gegeven om de afstanden verschillend te houden, waarbij de tijd van vrijwilligers een veel voorkomende reden is.

De vrijwilligers bij evenementen zoals de County Cross Country Championships moeten zeker in aanmerking worden genomen en moeten door iedereen worden gewaardeerd, maar bij kampioenschappen op de weg en op de atletiekbaan zijn alle evenementen voor mannen en vrouwen van gelijke afstand en daar hoor je geen klachten. Uiteindelijk gaat het om de langzaamste loper en hoewel er aan de voorkant voortdurend een verschil van ongeveer 12% lijkt te zijn, vraag je je toch af of er aan de achterkant van deze wedstrijden ook zo’n groot verschil is?

Hoe verhouden ze zich?

Als je nu kijkt naar de resultaten van de Engelse nationale kampioenschappen langlaufen van vorig jaar, waar de mannenwedstrijd 12 km en de vrouwenwedstrijd 8 km lang was, is er een behoorlijk verschil in tempo tussen de winnaars. Maar dat heeft niets te maken met hoe lang de vrijwilligers op het parcours zijn, dus hoe zit het met de laatste plaats?

De laatste plaats bij de mannen was 1:45:38 voor de 12 km, dus een gemiddelde van 8 min 48 seconden voor elke km. De laatste plaats bij de vrouwen was 1:17:54 voor de 8 km, dus gemiddeld 9 minuten 42 seconden per kilometer. In werkelijkheid, als beide races 12 km lang waren, zou je misschien maar 10-15 minuten verschil zien.

Ook als je kijkt naar de voorlaatste vrouwelijke finisher, was het gemiddelde tempo sneller dan dat van de mannelijke achterblijver. Het is dus maar één atlete die er wat langer over heeft gedaan, en als dat betekent dat deze aspirant-dame er wat langer over doet, vind ik het niet erg om op haar te wachten. We moeten er alles aan doen om mensen aan te moedigen aan langlaufwedstrijden deel te nemen.

Nou aan de andere kant, zou een langere afstand voor vrouwen sommige lopers kunnen afschrikken? Dat zou op korte termijn het gevolg kunnen zijn van zo’n verandering, wat erg jammer zou zijn. Maar het is aan de maatschappij om de perceptie van genderverschillen te veranderen en als we beginnen te doen alsof vrouwen geen zwakker geslacht zijn en, shock horror, dezelfde afstand kunnen lopen als mannen op modderige dagen, dan zullen we misschien andere vrouwelijke atleten in staat stellen om in de toekomst een stapje verder te gaan in afstand.

Sommige vrouwelijke hardlopers willen misschien geen langere afstanden lopen, maar sommige mannelijke hardlopers, waarschijnlijk de 800-1500 m-specialisten, zouden een kortere afstand ook verwelkomen, waarbij een compromis van 10 km een kermisattractie lijkt. We willen zeker ook de totale deelname aan cross country vergroten.

In het ultralopen, dat vaak op modderige, cross country-achtige paden wordt gelopen, lopen mannen en vrouwen dezelfde afstanden en hebben we vrouwelijke eindwinnaars gezien. Nu is dit misschien niet mogelijk op de kortere afstanden, waar de fysiologie de belangrijkste factor is en het wedstrijdniveau veel hoger ligt, maar een mogelijke reden achter de kloof tussen mannen en vrouwen in de sport is de late start van vrouwen in de sport. Er is zeker nog veel ruimte voor groei in de vrouwensport in de komende jaren.

De pot met wormen werd opengetrokken met verwijzingen naar tennissets, hordenhoogtes, vrouwelijke decathlons en hoewel sommige daarvan voor de grap werden gedaan, is het zinvol om te werken aan gelijke evenementen over de hele linie. Het is niet altijd de eenvoudige oplossing om de vrouwenwedstrijd te verlengen, sommigen vinden dat de mannenwedstrijd ook kan worden ingekort.

Is er een compromis?

In Schotland waren de nationale kampioenschappen langlaufen 10 km voor zowel mannelijke als vrouwelijke lopers en zagen in 2017 een recordaantal inschrijvingen voor beide. Nu zijn old school fans van de 15 km cross country niet zo enthousiast, maar in termen van verkoopbaarheid aan de nieuwe stroom van lopers in de sport, 10 km is iets waar iedereen zich toe kan verhouden, of het nu op de weg of het land is.

Scottish Athletics voorzitter Ian Beattie verklaarde in de groep: “We hebben zeer positieve feedback op de beslissing van de vrouwelijke atleten gehad, en in de toekomst zullen zowel de mannen als de vrouwen dezelfde 10k afstand lopen. Aanvankelijk kregen we een paar klachten van mannen dat ze de verkorting van de afstand van 12k naar 10k niet leuk vonden, maar tegen de tijd dat we op de wedstrijddag kwamen, leek iedereen het geaccepteerd te hebben.”

Het wereldtoneel

De verandering is zeker een positieve voor het cross country hardlopen in het Verenigd Koninkrijk, en evenzo liepen mannen en vrouwen bij de 2017 World Cross Country Championships in Kampala voor het eerst dezelfde afstand van 10 km.

Brian Hanley, Senior Lecturer in Sport and Exercise Biomechanics aan de Leeds Beckett University was geïntrigeerd en voerde een studie uit om het resultaat te onderzoeken van mannen en vrouwen die dezelfde cross country afstand liepen.

“Zowel bij de mannen als bij de vrouwen vertraagden de groepen in de beginfase, maar versnelden of behielden het tempo tijdens de laatste ronde. Er waren weinig verschillen tussen de groepen met betrekking tot het totale snelheidsprofiel, of tussen de seksen,” concludeerde Hanley.

“De snelle finish van de mannen stond in contrast met de langzamere finishes die in eerdere edities werden aangetroffen (over 12 km) en de mate waarin vrouwen langzamer waren dan mannen (ongeveer 12%) was zeer vergelijkbaar met baanwedstrijden en toonde aan dat de beslissing om de afstanden die door beide seksen worden gelopen gelijk te trekken, juist was. Net als bij andere afstandswedstrijden wordt atleten aangeraden te proberen een gelijkmatig tempo te bereiken, een aanpak die gunstig bleek voor beide gouden medaillewinnaars.”

Andere opties

Als atleet die tijdwedstrijden loopt, zou een andere mogelijkheid zijn om van elke wedstrijd een uur te maken, eventueel met aanpassing van de afstanden, zodat elke winnaar ongeveer een uur loopt.

De kwestie van verschillen en afstanden voor jeugd- en ontwikkelingswedstrijden zou iets meer aandacht moeten krijgen, maar het zou ook niet moeten betekenen dat sommige wedstrijden niet gelijkwaardig zijn. Jongens en meisjes ontwikkelen zich in de puberteit in verschillende tempo’s, dus er moet voldoende onderzoek naar het onderwerp worden gedaan om een weloverwogen beslissing te kunnen nemen. Veel teamsporten hebben tot een bepaalde leeftijd gemengde teams en bij sommige rugbytoernooien wordt rekening gehouden met fysiologische factoren zoals gewicht en lengte om trainingsgroepen te bepalen.

Al met al is het een goed debat om te voeren en een debat dat elk crosscountryseizoen weer tot leven komt. Nu Schotland al twee gelijke 10 km-wedstrijden heeft, hoe lang kunnen andere nationale kampioenschappen dan nog wachten om dit voorbeeld te volgen omdat ze de “traditie” niet willen veranderen? Is het omdat sommige jongens zich zorgen maken over het vergelijken van hun tijden met die van Jess Judd en Gemma Steel?

Zelfs in het progressieve Zwitserland zijn de cross country wedstrijden verschillende afstanden, maar de Britse bergloopster Sarah Tunstall zou de meeste mannen op de Geneva Cross dit weekend nog steeds verslaan als ze de kans zou krijgen. Persoonlijk vind ik dat we allemaal op dezelfde afstand moeten lopen, wat het ook is. Petje af voor Maud voor deze petitie.