7 Etapów Procesu Karnego
Co się dzieje podczas procesu? Każdy proces składa się z 5-7 etapów, w zależności od działań zespołu obrony podczas procesu. Teraz, każdy etap ma swoje własne unikalne procedury, które zostaną omówione w tym artykule.
Voir Dire
Voir Dire jest wymyślnym francuskim słowem używanym do określenia wyboru ławy przysięgłych. W Luizjanie, każde przestępstwo zagrożone karą jednego roku lub więcej uprawnia oskarżonego do procesu z ławą przysięgłych. Dotyczy to wszystkich przestępstw kryminalnych i niektórych wykroczeń. Liczba przysięgłych potrzebnych do rozpatrzenia sprawy i wydania werdyktu zależy od wagi przestępstwa.
Każde przestępstwo, które wymaga kary ciężkiej pracy lub poddaje oskarżonego karze dożywocia lub śmierci, wymaga 12-osobowej ławy przysięgłych. Od poprawki konstytucyjnej z 2017 r. wszystkie 12-osobowe ławy przysięgłych wymagają jednomyślnej decyzji, choć wcześniej nie była to opieka. Te starsze przypadki pozwalają na głosowanie 10 osób w celu osiągnięcia werdyktu za każde przestępstwo wymagające kary ciężkich robót, które nie jest zagrożone karą dożywocia lub śmierci.
Wszystkie pomniejsze przestępstwa – tj. te, które niekoniecznie są zagrożone karą ciężkich robót – oraz przestępstwa kwalifikowane wymagają 6-osobowej ławy przysięgłych, z których wszyscy muszą się zgodzić, aby osiągnąć ważny werdykt.Zasady wyboru ławy przysięgłych są dość luźne i każda ze stron może swobodnie zadawać pytania ławnikom o ich pochodzenie i przekonania istotne dla sprawy.
Mówienie „wybieranie ławy przysięgłych” jest trochę nietrafione, ponieważ w rzeczywistości wybiera się ławników, a pierwszych 6 lub 12 pozostałych jest powoływanych do służby. Co to oznacza? Po pierwsze, każdy ławnik, który ma uzasadnione uprzedzenia do sprawy lub nie jest w stanie przestrzegać prawa podanego przez sąd, zostanie zwolniony z powodu „przyczyny”. Nie ma ograniczeń co do liczby potencjalnych ławników, którzy mogą być usunięci z tego powodu. Następnie każda ze stron ma ograniczoną liczbę „uderzeń próbnych”, które są prostymi uznaniowymi powodami do usunięcia ławnika. Jedynym zabronionym powodem do strajku jest usunięcie kogoś na podstawie jego rasy lub płci. Liczba cięć dostępnych dla każdej strony jest równa liczbie przysięgłych, którzy muszą służyć w sprawie: albo 6 albo 12.
Oczywiście, oskarżony może zrzec się prawa do procesu z ławą przysięgłych i wybrać, aby być sądzonym tylko przez sędziego. Ta decyzja musi być podjęta w ciągu 45 dni od pierwszego procesu i jest nieodwołalna.
Oświadczenie wstępne
Po tym jak ława przysięgłych zostanie wybrana, proces rozpocznie się od oświadczenia wstępnego. Jest to podsumowanie tego, co każda ze stron uważa, że dowody wykażą lub nie wykażą, oraz poinformowanie ławy przysięgłych o tym, co uważają za uczciwy i sprawiedliwy werdykt, który zostanie wydany po zakończeniu sprawy. Państwo jest zobowiązane do wygłoszenia oświadczenia wstępnego i można wysunąć argument, że każdy dowód, którego nie można racjonalnie przewidzieć na podstawie tego, co zostało zasugerowane podczas prezentacji, powinien zostać wykluczony z procesu na podstawie zaskoczenia. Oczywiście rzadko się to zdarza, ponieważ nowoczesne zasady odkrywania dowodów wyeliminowały poważne zasadzki podczas procesu. Co ciekawe, obrona nie ma obowiązku wygłaszania mowy wstępnej, a nawet może odroczyć jej wygłoszenie do czasu przedstawienia swojej sprawy.
Przedstawienie sprawy przez państwo
Po mowie wstępnej państwo ma obowiązek przedstawić swoją sprawę. Zrobi to poprzez powołanie świadków i przedstawienie dokumentów, które pozwolą ustalić fakty niezbędne do udowodnienia elementów zarzucanych przestępstw. Obrońca będzie miał możliwość podważenia prawdziwości i stronniczości każdego świadka poprzez proces pytań zwany badaniem krzyżowym.
Sprawa obrony
Oskarżony nie ma obowiązku przedstawienia sprawy, ale może to zrobić, jeśli uzna to za konieczne. Jeśli obrona zdecyduje się nie przedstawiać sprawy, sędzia poinstruuje ławę przysięgłych, aby nie wyciągali żadnych negatywnych wniosków w tym zakresie. W rzeczywistości, każdy przysięgły, który wymagałby od oskarżonego przedstawienia dowodów, zostanie usunięty z ławy przysięgłych w trakcie procesu wyboru ławy przysięgłych. Jeśli obrona przedstawi sprawę, stan będzie mógł również przesłuchać świadków, aby zakwestionować ich prawdomówność i ujawnić wszelkie uprzedzenia.
Najważniejszą kwestią jest to, czy pozwany powinien zeznawać. Decyzja ta należy do samego oskarżonego, po konsultacji z adwokatem. Nie jest to decyzja adwokata. Oskarżony ma absolutne prawo do składania zeznań w swojej obronie, ale nie jest do tego zobowiązany. Może on opierać się na domniemaniu niewinności, a jego milczenie nie może być wykorzystane przeciwko niemu. Każdy przysięgły wymagający od oskarżonego zeznań zostałby usunięty na podstawie zaskarżenia podczas procesu wyboru ławy przysięgłych. Po pierwsze, nawet jeśli oskarżony powołuje się na swoje prawo do nie składania zeznań, każde oświadczenie, które złożył na policji podczas śledztwa, może zostać przedstawione ławie przysięgłych podczas rozprawy głównej. Czasami obrona nie ma nic więcej do dodania do oświadczenia i powstrzymuje się od zeznań. Jeśli oskarżony zeznaje inaczej, różnice te zostaną ujawnione ławie przysięgłych, a stan wywnioskuje, że oskarżony został oszukany.
Po drugie, kiedy oskarżony zeznaje, ława przysięgłych dowiaduje się o wszelkich wcześniejszych wyrokach skazujących, jakie może mieć – nawet za niepowiązane zarzuty. W Luizjanie obowiązuje ogólna zasada, że każdy świadek może zostać oskarżony o istnienie jakiegokolwiek wyroku skazującego. Często oskarżony powstrzymuje się od składania zeznań, aby nie narażać przysięgłych na ujawnienie swoich wcześniejszych wyroków.
Odpieranie się państwa
Gdy oskarżony przedstawi sprawę, państwo będzie miało możliwość obalenia jej, jeśli będzie tego chciało. Sprawa obalająca polega na przedstawieniu świadków i dowodów, które zaprzeczają temu, co obrona przedstawiła w swojej sprawie. Nie może ona powtórzyć tego, co przedstawiła we własnej sprawie, ani poszerzyć materiału dowodowego poza to, co obrona dopuściła do materiału dowodowego podczas swojej sprawy.
Kończące argumenty
Po przedstawieniu wszystkich dowodów z obu stron, nadszedł czas, aby przedstawić sprawę ławie przysięgłych do rozpatrzenia. Jednak zanim to nastąpi, każda ze stron będzie miała możliwość omówienia dowodów przedstawionych ławie przysięgłych i nakłonienia ich do podjęcia korzystnej decyzji. Ponieważ to na stanie spoczywa ciężar dowodu, dokona on pierwszej prezentacji i będzie miał możliwość ponownego wystąpienia po prezentacji oskarżonego w celu obalenia jego argumentów. Wszystkie strony muszą ograniczyć swoje argumenty do faktów przedstawionych podczas procesu. A obalenie argumentów stanu jest ograniczone do obalenia treści argumentów oskarżonego i nie może być jedynie powtórzeniem tego, co zostało powiedziane w początkowej mowie końcowej.
Wyrok
Po zakończeniu argumentacji, sędzia pouczy przysięgłych o obowiązującym prawie i wyśle ich na naradę. Obrady odbywają się na osobności. Jeśli przysięgli mają pytania prawne, mogą je zadać sędziemu, który wyjaśni lub powtórzy swoje instrukcje dotyczące konkretnego punktu prawa. Gdy przysięgli uzgodnią werdykt, poinformują o tym sąd.
Każda sprawa ma 4 możliwe werdykty. Winny i niewinny to dwa oczywiste werdykty. Jednak ława przysięgłych może również uznać oskarżonego winnym w przypadku werdyktu zwrotnego. Werdykt zwrotny jest mniejszym, ale uwzględnionym przestępstwem zatwierdzonym przez kodeks postępowania karnego. W istocie, ława przysięgłych informuje sąd, że państwo nie udowodniło wszystkich niezbędnych elementów przestępstwa ponad wszelką wątpliwość, ale przedstawiło wystarczające dowody, aby poprzeć skazanie za jakieś mniejsze przestępstwo.
Ostatni werdykt jest właściwie werdyktem nie-wyrokiem. Jeśli ława przysięgłych nie może podjąć decyzji, werdykt jest uznawany za „zawieszony” i zarządza się unieważnienie procesu. Kiedy to nastąpi, państwo będzie miało możliwość przeprowadzenia kolejnego procesu o zarzucane przestępstwo.
