Aegis

Egida to nazwa tarczy, której używali Zeus i Atena. Jest to również napierśnik.

Mit

Powstanie

Perseuszowi Polydectes kazał zabić Meduzę. Ponieważ bogowie okazali mu łaskę, otrzymał Hełm Niewidzialności Hadesa, Skrzydlate Sandały od Hermesa, wspaniały miecz wykonany przez Hefajstosa i tarczę od Ateny, która później stała się Egidą. Tarcza ta jest czasem nazywana lustrem, a innym razem tarczą z brązu, która została wypolerowana tak bardzo, że odbijała się dość łatwo.

Perseus użył tej tarczy, by spojrzeć na odbicie Meduzy, więc nie zostałby zamieniony w kamień. Zabił ją zaraz po porodzie, co ją osłabiło. Po tym wrócił do królestwa Polidektesa. Dał królowi głowę Meduzy, a ten, gdy na nią spojrzał, zamienił się w kamień. Po tym, zwrócił Tarczę, Hełm i Sandały. Atena również poprosiła o głowę, a nie chcąc zdenerwować bogini, dała jej ją. Przymocowała ją do tarczy tak, że każdy z jej wrogów zostałby zamieniony w kamień. Używa jej za każdym razem, gdy idzie na bitwę.

Późniejsze użycie

Zeus używałby tarczy od czasu do czasu i nosiłby głowę na swoich napierśnikach z koziej skóry, więc można ją uznać za Egidę. Egidą jest wszystko, co ma przypiętą głowę Gorgony.

Apollo zabrał Egidę ze sobą, by ożywić rannego Hektora.

Moce i zdolności

Prócz tego, że jest to bardzo potężna tarcza, emanuje strachem. Jest precyzyjnie wypolerowana, co sprawia, że patrząc na nią można zobaczyć swoje odbicie. Może także zamieniać ludzi w kamień, przynajmniej w początkowym okresie użytkowania. Mówi się, że gdy bóg nią potrząśnie, rozlegnie się grzmot, góra Ida spowija się chmurami, a śmiertelnicy chowają się ze strachu.

Nawigacja