Althea Gibson
Stany Zjednoczone
Stany Zjednoczone
25 sierpnia, 1927
Silver, Clarendon County, Południowa Karolina, USA
28 września 2003 (w wieku 76 lat)
East Orange, New Jersey, USA
5 ft 11 in (1.80 m)
Praworęczny
1971 (strona członkowska)
No. 1 (1957)
F (1957)
W (1956)
W (1957, 1958)
W (1957, 1958)
W (1957)
W (1956)
W (1956, 1957, 1958)
F (1957, 1958)
SF (1957)
QF (1956)
F (1956, (1956, 1957, 1958)
W (1957)
Althea Gibson (25 sierpnia 1927 – 28 września 2003) była amerykańską sportsmenką nr 1 na świecie. 1 amerykańską sportsmenką, która stała się pierwszą Afroamerykanką, która była zawodniczką na światowym tournee tenisowym i pierwszą, która zdobyła tytuł Wielkiego Szlema w 1956 roku. Jest czasami znana jako „Jackie Robinson tenisa” za przełamanie bariery koloru. Gibson była członkinią bractwa Alpha Kappa Alpha.
Biografia
Althea Gibson urodziła się 25 sierpnia 1927 roku o godzinie 9:00 rano w Silver, w hrabstwie Clarendon, w Karolinie Południowej, jako córka Daniela i Annie Bell Gibson. Althea miała dwoje rodzeństwa, brata Daniela Jr (znanego jako „Bubba”) i siostrę Mildred.
Gibson grała w tenisa, jednocześnie chodząc do szkoły w celu zdobycia wykształcenia. W 1946 roku przeniosła się do Wilmington w Północnej Karolinie, aby pracować nad swoją grą w tenisa z dr Hubertem A. Eatonem i zapisała się do Williston High School.
W 1958 roku Gibson przeszła na emeryturę z amatorskiego tenisa. Zanim rozpoczęła się otwarta era tenisa, nie było żadnych nagród pieniężnych, innych niż dodatek na wydatki, ani żadnych umów sponsorskich. Aby zacząć zarabiać pieniądze, tenisiści musieli zrezygnować z amatorskiego statusu. Ponieważ nie było profesjonalnej trasy dla kobiet, Gibson była ograniczona do gry w serii wystawowych wycieczek.
Według Lance’a Tingay’a z The Daily Telegraph i Daily Mail, Gibson była klasyfikowana w pierwszej dziesiątce światowych rankingów od 1956 do 1958 roku, osiągając najwyższy w karierze poziom nr 1 w tych rankingach w 1957 i 1958 roku. W 1952 i 1953 roku oraz w latach 1955-1958 Gibson była notowana w pierwszej dziesiątce rankingów Amerykańskiego Związku Tenisowego. Była najwyżej sklasyfikowaną zawodniczką w USA w 1957 i 1958 roku. W 1957 roku Althea została pierwszą Afroamerykanką, która wygrała Wimbledon. Wygrała ponownie w 1958 roku. W 1958 roku pojawiła się jako gwiazda w telewizyjnym programie „What’s My Line?”.
Na emeryturze, Gibson napisała autobiografię, a w 1959 roku nagrała album „Althea Gibson Sings”, jak również wystąpiła w filmie „The Horse Soldiers”. W 1964 roku została pierwszą Afroamerykanką, która zagrała w Ladies Professional Golf Association. Była jednak zbyt stara, aby odnieść sukces i grała tylko przez kilka lat.
W 1971 roku Gibson została przyjęta do International Tennis Hall of Fame, a w 1975 roku została mianowana komisarzem ds. lekkoatletyki stanu New Jersey. Po 10 latach na stanowisku, poszła do pracy w innych pozycjach służby publicznej, w tym służąc w radzie gubernatora na sprawności fizycznej. W późniejszych latach doznała dwóch tętniaków mózgu, a w 1992 roku udaru mózgu. Kilka lat później Gibson zadzwoniła do swojej byłej partnerki w deblu Angeli Buxton i powiedziała jej, że rozważa samobójstwo, ponieważ żyje z zasiłku i nie jest w stanie płacić za czynsz czy lekarstwa. Buxton zaaranżowała, aby list ukazał się w magazynie tenisowym. Buxton nie powiedziała Gibsonowi nic o liście, ale ten ostatni otrzymał prawie 1 milion dolarów amerykańskich z całego świata.
Gibson była dwukrotnie zamężna. Jej pierwsze małżeństwo z Williamem Darbenem miało miejsce 17 października 1965 roku, ale para rozwiodła się w 1976 roku, jedenaście lat później. Darben zmarł w 1995 roku. Była również żonata z Sydneyem Llewellynem 11 kwietnia 1983 roku i rozwiodła się z nim w 1988 roku.
28 września 2003 roku, w wieku 76 lat, Gibson zmarła w East Orange, New Jersey z powodu infekcji. Została tam pochowana na cmentarzu Rosedale Cemetery, w Orange, New Jersey.
Na otwarcie US Open 2007, w 50. rocznicę zwycięstwa Gibson w US Championships w 1957 roku (obecnie US Open), Gibson została wprowadzona do US Open Court of Champions. W 1994 roku została przyjęta do Sports Hall of Fame of New Jersey, a w 2009 roku do New Jersey Hall of Fame. We wrześniu 2009 roku, miasto Wilmington, NC nazwało swój nowy kompleks tenisowy Althea Gibson Tennis Center.
Golf
Gibson została pierwszą Afroamerykanką, która dołączyła do Ladies Professional Golf Association w 1964 roku. Jej najlepszym wynikiem na tej trasie był remis na drugim miejscu po trójstronnym playoffie w 1970 Len Immke Buick Open. Gibson przeszła na emeryturę z zawodowego golfa pod koniec sezonu 1978.
Finały Wielkiego Szlema
Zwycięstwa (5)
Althea Gibson’s 1956 Wimbledon trophy, pierwsze trofeum dla Afroamerykanki
| Rok | Champion | Przeciwnik w Finał | Punktacja w finale |
| 1956 | Mistrzostwa Francji |  Angela Mortimer Barrett |
6-0, 12-10 |
| 1957 | Wimbledon |  Darlene Hard |
6-3, 6-2 |
| 1957 | U.S. Championships | Louise Brough Clapp |
6-3, 6-2 |
| 1958 | Wimbledon (2) | Angela Mortimer Barrett |
8-6, 6-2 |
| 1958 | U.S. Championships (2) | Darlene Hard |
3-6, 6-1, 6-2 |
Runner-up finishes (2)
| Year | Championship | Opponent w finale | Score w finale |
| 1956 | U.S. Championships | Shirley Fry Irvin |
6-3, 6-4 |
| 1957 | Australian Championships | Shirley Fry Irvin |
6-3, 6-4 |
Dwójki podwójne kobiet i mieszane (11)
Zwycięstwa (6)
| Rok | Championship | Event | Partner | Oponenci w finale | Punktacja w finale |
| 1956 | Mistrzostwa Francji | Debel kobiet | Angela Buxton |
Darlene Hard Dorothy Head Node |
6-8, 8-6, 6-1 |
| 1956 | Wimbledon | Debel kobiet | Angela Buxton |
 Fay Muller Daphne Seeney |
6-1, 8-6 |
| 1957 | Mistrzostwa Australii | Debel kobiet | Shirley Fry Irvin |
Mary Bevis Hawton Fay Muller |
6-2, 6-1 |
| 1957 | Wimbledon (2) | Debel kobiet | Darlene Hard |
Mary Bevis Hawton Thelma Coyne Long |
6-1, 6-2 |
| 1957 | U.S. Championships | Dwójki mieszane |  Kurt Nielsen |
Darlene Hard Bob Howe |
6-3, 9-7 |
| 1958 | Wimbledon (3) | Debel kobiet |  Maria Bueno |
Margaret Osborne duPont Margaret Varner Bloss |
6-3, 7-5 |
Runners-w górę (5)
| Rok | Champion | Event | Partner | Przeciwnicy w finale | Score w finale |
| 1956 | Wimbledon | Dwójki mieszane | Gardnar Mulloy |
Shirley Fry Irvin Vic Seixas |
2-6, 6-2, 7-5 |
| 1957 | Wimbledon | Debel mieszany | Neil Fraser |
Darlene Hard Mervyn Rose |
6-4, 7-5 |
| 1957 | U.S. Championships | Debel kobiet | Darlene Hard |
Louise Brough Clapp Margaret Osborne duPont |
6-2, 7-5 |
| 1958 | Wimbledon | Debel mieszany | Kurt Nielsen |
Lorraine Coghlan Green Bob Howe |
6-3, 13-11 |
| 1958 | U.S. Championships | Debel kobiet | Maria Bueno |
Darlene Hard Jeanne Arth |
2-6, 6-3, 6-4 |
Terminarz turniejów singlowych Wielkiego Szlema
| Turniej | 1950 | 1951 | 1952 | 1953 | 1954 | 1955 | 1956 | 1957 | 1958 | Kariera SR | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australia | A | A | A | A | A | A | A | F | A | 0 / 1 | |
| Francja | A | A | A | A | A | A | W | A | A | 1 / 1 | |
| Wimbledon | A | 3R | A | A | A | A | A | QF | W | W | 2 / 4 |
| Stany Zjednoczone | 2R | 3R | 3R | 3R | QF | 1R | 3R | F | W | W | 2 / 9 |
| SR | 0 / 1 | 0 / 2 | 0 / 1 | 0 / 1 | 0 / 1 | 0 / 1 | 1 / 3 | 2 / 3 | 2 / 2 | 5 / 15 |
A = nie brał udziału w turnieju
SR = stosunek liczby wygranych turniejów singlowych Wielkiego Szlema do liczby rozegranych turniejów
Współczynnik liczby wygranych turniejów liczby rozegranych turniejów
Powiązane strony
- Venus Williams
- Arthur Ashe
Inne strony internetowe
- Althea Gibson.com
- Profil International Tennis Hall of Fame
- Nekrolog Sports Illustrated (martwy link)
- United States Tennis Association
- Hickoksports.com (krótka biografia)
- Althea Gibson – Women’s History.about.com
- Althea Gibson Biography
- Althea Gibson Biography (Short)
- WTA Tour
- U.S. Open mixed doubles page
- Wimbledon women’s doubles page
- Althea Gibson Tennis Center (Wilmington, NC)