Ariadna

Ariadna, w mitologii greckiej córka Pasifazy i kreteńskiego króla Minosa. Zakochała się w ateńskim bohaterze Tezeuszu i za pomocą nici lub błyszczących klejnotów pomogła mu uciec z Labiryntu po tym, jak zabił Minotaura, bestię będącą w połowie bykiem, a w połowie człowiekiem, którą Minos trzymał w Labiryncie. Tutaj legendy się rozchodzą: została porzucona przez Tezeusza i powiesiła się; lub też Tezeusz przewiózł ją na Naksos i tam zostawił na śmierć, a ona została uratowana i poślubiona przez boga Dionizosa.

Britannica Quiz

Badanie mitologii greckiej i rzymskiej

Kto poprowadził Argonautów w poszukiwaniu Złotego Runa? Kim jest rzymski odpowiednik greckiego boga Aresa? Od owoców po skrzydlate sandały – sprawdź swoją wiedzę w tym studium mitologii greckiej i rzymskiej.

Starożytni greccy poeci i artyści lubili przedstawiać Ariadnę śpiącą na brzegu Naksos, podczas gdy Dionizos wpatruje się w nią z miłością i podziwem. Historia Ariadny została później podjęta przez europejskich artystów, pisarzy i kompozytorów, w tym Richarda Straussa w jego operze Ariadne auf Naxos (1912; Ariadna na Naxos). W sztuce starożytnej Ariadna często pojawia się jako towarzyszka Dionizosa, czasem z ich dziećmi.