Asyryjskie Imperium
Asyryjskie Imperium rozpoczęło działalność jako główna regionalna potęga w Mezopotamii w drugim tysiącleciu p.n.e., ale później rozrosło się pod rządami potężnych władców w pierwszym tysiącleciu p.n.e., stając się jednym z najwcześniejszych imperiów na świecie.
Asyria znajdowała się w północnej części Mezopotamii, która odpowiada większej części dzisiejszego Iraku, a także części Iranu, Kuwejtu, Syrii i Turcji. Miała stosunkowo skromne początki jako państwo narodowe na początku drugiego tysiąclecia p.n.e. Jej status ulegał wielu zmianom; choć czasami była niezależnym państwem, podlegała również Imperium Babilońskiemu, a później rządom Mitanni. Jednak w przeciwieństwie do innych państw narodowych, dzięki postępowi technologicznemu w prowadzeniu wojen, Asyryjczycy utrzymali swoje ziemie, podczas gdy inne państwa i imperia powstawały i upadały. Gdy inna grupa, Hetyci, doszła do władzy i obaliła rządy Mitanni, powstała próżnia, która pogrążyła region w wojnie i chaosie. To sprawiło, że Asyryjczycy byli gotowi zdobyć większą władzę w regionie. Około 900 roku p.n.e. nowa seria asyryjskich królów, poczynając od Adada Nirari II, urosła do rangi wybitnego władcy i rozszerzyła granice Asyrii w ogromne imperium.
Adad Nirari II i jego następcy wykorzystywali nowe techniki wojenne, by przejmować miasta wroga jedno po drugim. Asyryjczycy mieli kilka zalet, które rozwijali od pokoleń, podczas gdy inne imperia pojawiały się i znikały. Jako pierwsi na tym obszarze opracowali broń z żelaza, która przewyższała broń z brązu używaną przez ich wrogów. Ich umiejętności w obróbce żelaza pozwoliły im produkować broń i przedmioty ochronne taniej, dzięki czemu więcej żołnierzy mogło ich używać. Ponadto byli pierwszą armią, która miała oddzielną jednostkę inżynieryjną, która stawiała drabiny i rampy, zasypywała fosy i kopała tunele, by pomóc żołnierzom dostać się do otoczonego murem miasta. Byli też jednymi z pierwszych, którzy zbudowali rydwany, zapewniające większą ochronę na polu bitwy. Te postępy technologiczne pozwoliły Asyryjczykom po raz pierwszy przejść do ofensywy i zaatakować sąsiednie obszary, co doprowadziło do ekspansji ich imperium.
Asyryjskie imperium utrzymało władzę przez setki lat. Ale w 600 r. p.n.e. imperium stało się zbyt duże, by je utrzymać, i rozpadło się. Nawet po jego upadku dziedzictwo imperium przetrwało w taktyce wojennej i technologiach, które zostały przejęte przez późniejsze cywilizacje.