Baku

.

Baku
Informacje
Romanized	Baku
Kanji	獏
Kana	ばく
Znaczenie	n/a
Typ	Unknown

Baku (獏, Baku) to japońskie istoty nadprzyrodzone, które pożerają sny i koszmary. Mają długą historię w japońskim folklorze i sztuce, a ostatnio pojawiły się w japońskim anime i mandze (zobacz przykłady przytoczone poniżej).

Japoński termin baku ma dwa obecne znaczenia, odnoszące się zarówno do tradycyjnego stworzenia pożerającego sny, jak i do zoologicznego tapira (np. Tapir Malajski). W ostatnich latach nastąpiły zmiany w sposobie przedstawiania baku.

Baku jest również japońskim imieniem.

Opis

Baku jest dziwną świętą bestią, która ma ciało niedźwiedzia, głowę słonia, oczy nosorożca, ogon wołu i nogi tygrysa. Pomimo swojego monstrualnego wyglądu, baku są czczone jako potężne siły dobra i jako jedni ze świętych obrońców ludzkości.

Baku czuwają nad ludźmi i działają jako duchy opiekuńcze. Żywią się snami ludzi – szczególnie złymi snami. Złe duchy i yokai boją się baku i uciekają przed nimi, unikając terenów przez nie zamieszkanych. Dlatego zdrowie i szczęście podążają za baku, gdziekolwiek się pojawi.

Zapisane imię i wizerunek baku były używane jako symbole szczęścia w talizmanach i amuletach przez całą historię Japonii. W dawnych czasach powszechne było nawet haftowanie kanji dla baku na poduszkach, aby utrzymać złe sny, choroby i złe duchy z dala. Przerażające wizerunki baku są powszechnie rzeźbione w filarach nad drzwiami świątyń i na kolumnach podtrzymujących dachy świątyń. Jest to jedno z niewielu świętych stworzeń często czczonych w ten sposób.

Tradycyjny japoński baku pożerający koszmary wywodzi się z chińskiego folkloru i był znany w Japonii już w okresie Muromachi (XIV-XV wiek). Hori Tadao opisał zdolności zjadania snów przypisywane tradycyjnemu baku i powiązał je z innymi środkami zapobiegającymi koszmarom, takimi jak amulety. Kaii-Yōkai Denshō Database, powołując się na pracę z 1957 roku, oraz Mizuki również opisują zdolności pożerania snów przez tradycyjne baku.

We wczesnym XVII-wiecznym japońskim manuskrypcie, Sankai Ibutsu (山海異物), opisano baku jako nieśmiałą, chińską mityczną chimerę z trąbą słonia, oczami nosorożca, ogonem wołu i łapami tygrysa, która chroniła przed zarazą i złem, choć zjadanie koszmarów nie zostało uwzględnione wśród jej zdolności. Jednak na japońskiej ilustracji z 1791 roku, baku niszczący sny jest przedstawiony z głową słonia, kłami i trąbą, rogami i tygrysimi pazurami. Głowa słonia, trąba i kły są charakterystyczne dla baku przedstawianych w epoce klasycznej (przed Meiji) na japońskich drzeworytach (patrz ilustracja) oraz w świątyniach, sanktuariach i rzeźbach netsuke. Pisząc w epoce Meiji, Lafcadio Hearn (1902) opisał baku o bardzo podobnych cechach, który również był w stanie pożerać koszmary.

Legenda głosi, że kiedy świat był nowy i bogowie tworzyli zwierzęta, baku został złożony z resztek i kawałków pod koniec tworzenia. To dlatego ma tak dziwaczny wygląd i jest uważany za ulubieńca bogów.

Dzisiaj japońskie słowo baku odnosi się również do tapira. Zwierzę zostało nazwane tak z powodu niesamowitego podobieństwa do tej świętej, chimerycznej bestii.

Galeria

A baku autorstwa Katsushika Hokusai

Dodaj zdjęcie do tej galerii