Centrum wiedzy: Informacje dla pacjentów na temat schorzeń ortopedycznych.

Ramię > Zespół Impingementu > Zabiegi
Dekompresja podpakromieniowa
Terapia Wprowadzenie
Jeśli zespół impingementu barku nie odpowiada na leczenie zachowawcze polegające na odpoczynku, leki przeciwzapalne i fizykoterapię, lekarz może zalecić wykonanie dekompresji podkromowej w celu złagodzenia bólu. W ramach tej procedury artroskopowo usuwa się spodnią część kości podbarkowej, która stanowi „dach” barku, aby zmniejszyć nacisk na ścięgna i kaletkę podbarkową mankietu rotatorów. U niektórych pacjentów akromion może być ukształtowany w taki sposób, że konieczne może być usunięcie większego fragmentu lub zmiana jego kształtu w celu zmniejszenia impingementu.

Decyzje, które podejmujesz i działania, które podejmujesz przed operacją mogą być tak samo ważne jak sama procedura w zapewnieniu zdrowego powrotu do zdrowia. Uzyskanie drugiej opinii od innego wykwalifikowanego chirurga jest często wskazane, szczególnie w rzadkich lub wyjątkowych przypadkach.

Upewnij się, że otrzymałeś wszelkie wyposażenie, które będzie Ci potrzebne po powrocie ze szpitala do domu. Może to być chusta do noszenia na ramieniu, okłady z lodu lub chłodziarki, lub poduszki grzewcze. Recepty na każdy z nich powinieneś otrzymać od swojego lekarza, kiedy zaplanowana jest operacja.
Poznaj potencjalne ryzyko i korzyści związane z operacją, zadając chirurgowi wszelkie pytania, które pomogą Ci lepiej zrozumieć procedurę. Pomocna może być również rozmowa z kimś, kto przeszedł ten sam zabieg.
Wszelkie problemy fizyczne, takie jak gorączka lub infekcja, powinny być zgłaszane chirurgowi, a także należy powiadomić chirurga o wszelkich przyjmowanych lekach.
Aby sprawdzić, czy ortopeda wykonujący zabieg posiada certyfikat American Board of Orthopaedic Surgery, należy zadzwonić pod numer 919-929-7103.

W większości centrów medycznych, w większości ośrodków medycznych, aby zgłosić się na zabieg dekompresji podokostnowej, należy udać się do działu „przyjmowanie pacjentów”. Mogą istnieć oddzielne obszary odpraw dla pacjentów ambulatoryjnych (pacjenci, którzy wracają do domu tego samego dnia po zabiegu) i dla pacjentów nocnych, dlatego należy zapytać o to swojego lekarza lub asystenta. Po zgłoszeniu się do szpitala lub kliniki pacjent udaje się do sali przyjęć, gdzie przeprowadzane są ostatnie przygotowania. Wypełniane są formalności, a ramię może zostać ogolone, choć nie zawsze jest to konieczne. Założą Państwo fartuch szpitalny i ewentualnie zdejmą zegarek, okulary, protezy zębowe i biżuterię. Będą Państwo mieli możliwość porozmawiania z chirurgiem ortopedą lub asystentem, a także poznania anestezjologa lub anestezjolożki (pielęgniarki, która ukończyła szkolenie podyplomowe w celu zapewnienia znieczulenia pod nadzorem anestezjologa). Następnie pacjent idzie pieszo lub jedzie na noszach na salę operacyjną. Większość pacjentów nie jest uspokojona do momentu wejścia na salę operacyjną. Oto kilka ważnych czynności, o których należy pamiętać w dniu operacji:

Prawdopodobnie zostanie Pani/Panu powiedziane, aby nie jeść ani nie pić nic po północy w noc poprzedzającą operację. Zmniejszy to ryzyko wymiotów podczas znieczulenia.
Ponieważ możesz nie być w stanie prowadzić samochodu, zorganizuj kogoś, kto pomoże Ci zabrać Cię ze szpitala i odwiezie do domu, kiedy zostaniesz wypisany.
Noś miękką, wygodną koszulę, która nie będzie podrażniać skóry, gdy będzie noszona pod chustą na ramię.
Spokojnie. Utrzymywanie dobrego nastroju może pomóc w złagodzeniu nerwów i niepokoju związanego z poddaniem się operacji. Rozproszenie uwagi, takie jak czytanie, oglądanie telewizji, rozmowa z gośćmi lub rozmowa przez telefon może również pomóc.

Dekompresja podbarkowa jest prawie wyłącznie wykonywana artroskopowo, przy użyciu narzędzi chirurgicznych wprowadzanych do barku przez małe nacięcia, a zabieg trwa od jednej do dwóch godzin. Zazwyczaj jest Pan/Pani w stanie wrócić do domu tego samego dnia po operacji.

Zazwyczaj otrzymuje Pan/Pani znieczulenie ogólne do tego zabiegu, może Pan/Pani również otrzymać blok międzykręgowy, zwany również znieczuleniem regionalnym, który znieczuli ramię i szyję. Jest ono podawane za pomocą zastrzyku w boczną część szyi.
W ramieniu wykonuje się kilka maleńkich (3 1/2 do 4 milimetrów) nacięć, przez które wprowadza się artroskop. Artroskop przesyła obraz do kamery telewizyjnej, dzięki czemu chirurg może obejrzeć struktury wewnątrz barku.
Przez nacięcia do barku wprowadza się małe narzędzia chirurgiczne i usuwa się spodnią część panewki wraz z ewentualnymi ostrogami kostnymi. Spodnia powierzchnia akromionu jest spłaszczana za pomocą wiertła napędzanego silnikiem.
Nacięcia są zamykane szwem, a Panią/Pana zabiera się do sali pooperacyjnej.
Pokój pooperacyjny
Gdy budzi się Pani/Pan w sali pooperacyjnej po zabiegu dekompresji podkromowej, Pani/Pana ramię jest zwykle owinięte gazą, unieruchomione w temblaku i może być pokryte okładem z lodu. Może Pani/Pan odczuwać umiarkowany ból. Zazwyczaj pozostaje Pan/Pani w sali pooperacyjnej przez co najmniej dwie godziny, podczas gdy znieczulenie przestaje działać. Znieczulenie ogólne ustępuje po około godzinie, a znieczulenie miejscowe może trwać około dwóch godzin. Otrzymasz odpowiednie leki przeciwbólowe, doustnie lub przez kroplówkę, a także instrukcje dotyczące postępowania w ciągu następnych kilku dni oraz terminu wizyty kontrolnej – zwykle za tydzień lub dwa. Podczas pobytu w sali pooperacyjnej należy starać się poruszać palcami, aby poprawić krążenie. Poruszanie nadgarstkiem może być bolesne i zazwyczaj nie należy próbować poruszać łokciem. Temperatura, ciśnienie krwi i bicie serca będą monitorowane przez pielęgniarkę, która z pomocą lekarza określi, kiedy pacjent będzie gotowy do opuszczenia szpitala lub, jeśli to konieczne, zostanie przyjęty na noc. Większość pacjentów opuszcza szpital po dwóch lub trzech godzinach. Po całkowitym wybudzeniu zazwyczaj mogą Państwo wrócić do domu. Nie będziesz mógł prowadzić samochodu, więc upewnij się, że zorganizowałeś sobie transport do domu.

Po zabiegu dekompresji podokostnowej w celu naprawienia zespołu impingementu, będziesz musiał podjąć kroki, aby zmniejszyć ból i stan zapalny w ramieniu. Odpoczynek, oblodzenie i przeciwzapalne leki przeciwbólowe, takie jak ibuprofen lub aspiryna mogą złagodzić ból i obrzęk. Unieruchomienie barku w temblaku przez dwa lub trzy dni pomoże utrzymać jego stabilizację. Większe łzy mogą wymagać noszenia temblaka przez kilka tygodni. Zazwyczaj poleca się zdejmowanie temblaka na część dnia, aby wykonywać delikatne ćwiczenia ruchowe, które zapobiegną napinaniu się barku. Oto, czego możesz się spodziewać i jak możesz sobie poradzić z unieruchomieniem barku za pomocą temblaka:

Pierwszą obawą jest monitorowanie obrzęku przez pierwsze 48 godzin podczas noszenia temblaka. Lekarze zazwyczaj przepisują okłady z lodu, które należy stosować przez 15 do 20 minut, trzy lub cztery razy dziennie.
Jeśli obrzęk zmniejszy się po 72 godzinach, można zastosować ciepło, aby zmniejszyć ból. Nie należy stosować ciepła na opuchnięte miejsca, ponieważ ciepło zwiększa przepływ krwi do skóry, co może przedłużyć proces gojenia.
Lekarze zazwyczaj zalecają noszenie temblaka na ramię dzień i noc przez około dwa lub trzy dni.
Po dwóch dniach można zazwyczaj zdjąć opatrunek z gazy i regularnie się kąpać. Jeśli chirurdzy musieli wykonać 1 1/2-calowe „mini nacięcie”, aby zszyć rozerwanie mankietu rotatorów, być może będziesz musiał utrzymywać opatrunek i kąpać się w gąbce przez około siedem dni. Możesz zdjąć chustę na krótki czas podczas kąpieli, ale pamiętaj, aby nie poruszać uszkodzonym barkiem.
Pewne krwawienie i drenaż płynów są normalne przez pierwsze dwa dni. Jeżeli krwawienie nie ustąpi po kilku dniach, należy skontaktować się z lekarzem.
Kiedy bark zacznie się goić, lekarz może zalecić zdejmowanie temblaka na krótki okres czasu, aby wykonywać lekkie ćwiczenia w początkowym okresie ruchu.
Należy jak najczęściej poruszać palcami i dłońmi w chuście, aby wspomóc krążenie krwi.
Jeśli pojawi się wysypka lub podrażnienie skóry wokół chusty, należy skontaktować się z lekarzem.
Jeśli zauważysz jakiekolwiek nietypowe zużycie lub dyskomfort w chuście, skontaktuj się z lekarzem tak wcześnie, jak to możliwe. Ogólnie rzecz biorąc, nie należy próbować „grin and bear it”, jeśli dyskomfort nie ustępuje w ciągu kilku dni. Chusty nie powinny podrażniać skóry.
Możesz odczuwać sztywność barku. Jeśli sztywność nie ustąpi po dwóch lub trzech dniach, skontaktuj się z lekarzem.

Terapia fizyczna po odbarczeniu podokostnowym w celu skorygowania impingementu barkowego zazwyczaj przebiega w czterech fazach. Czas spędzony w każdej z faz zależy od ciężkości urazu i zdolności organizmu do gojenia się.

Pierwsza faza skupia się na zmniejszeniu stanu zapalnego w barku. Terapeuta zazwyczaj pomaga Ci poruszać ramieniem i rozciągać bark.
Kiedy poczujesz się komfortowo poruszając ramieniem o własnych siłach, możesz pracować nad przywróceniem pełnego zakresu ruchu i wzmocnieniem dłoni, nadgarstka i łokcia.
Trzecia faza skupia się na ćwiczeniach wzmacniających bark. Mogą one rozpoczynać się od ćwiczeń izometrycznych, które wzmacniają mięśnie bez ruchu, a następnie przechodzą do ćwiczeń oporowych, które mogą wykorzystywać krążki lub ciężarki.
Kiedy mięśnie w kontuzjowanym barku są mniej więcej tak silne, jak mięśnie bez kontuzji, czwarta faza rehabilitacji staje się bardziej ukierunkowana na aktywność. Pacjent zazwyczaj wykonuje specyficzne dla sportu ćwiczenia i ćwiczenia koordynacyjne pod nadzorem terapeuty lub trenera.

Pacjenci zazwyczaj szybko przechodzą przez cztery fazy rehabilitacji. Osoby aktywne mogą zazwyczaj powrócić do uprawiania sportu w ciągu trzech miesięcy, jeśli zespół impingementu był jedyną diagnozą poddaną leczeniu.

POWIĄZANY TEMAT

Ćwiczenia wzmacniające bark

Najlepszym sposobem zapobiegania nawrotom zespołu impingementu jest włączenie ćwiczeń wzmacniających, których nauczyłeś się podczas rehabilitacji, do swojej codziennej rutyny. Należy pamiętać o rozciąganiu barku i rozgrzewce przed ćwiczeniami. Sporty, które wymagają powtarzających się ruchów nad głową, takie jak baseball czy tenis, nieuchronnie obciążają bark. Aby zapobiec kontuzjom, musisz dbać o napięcie i elastyczność wszystkich mięśni mankietu rotatorów, stosując odpowiedni program ćwiczeń. Konieczna może być również zmiana środowiska pracy, aby uniknąć powtarzających się czynności wykonywanych nad głową. Lekarze zazwyczaj zalecają obłożenie barku lodem po zakończeniu ćwiczeń. Sportowcy wyczynowi mogą potrzebować leków przeciwzapalnych, takich jak aspiryna i ibuprofen, po zajęciach sportowych, które powodują obrzęk barku. Jeśli odczuwasz ból w barku po operacji usunięcia impingementu barkowego, powinieneś ograniczyć poziom aktywności i zgłosić się do lekarza na kontrolę.
POWIĄZANE TEMATY

Ćwiczenia wzmacniające bark
Ćwiczenia rozciągające bark

Wykonywanie ćwiczeń wzmacniających bark