Co powinienem wiedzieć o wędrówce hiszpańskim El Camino de Santiago?

A:

Powszechnie przyjęta trasa El Camino de Santiago (a.k.a. Droga Świętego Jakuba) rozpoczyna się w Saint Jean Pied de Port, Francja, i podróżuje 500 mil przez cztery z 15 regionów Hiszpanii, kończąc się w katedrze Santiago de Compostela w Galicji. Podróż prowadzi wędrowców przez góry Pireneje, obok winnic i przez bujne lasy eukaliptusowe. UNESCO uznało szlak za Światowe Dziedzictwo, Unia Europejska nazwała Camino pierwszym Europejskim Szlakiem Kulturowym w 1987 roku.

Camino zostało nazwane na cześć Santo Iago (Świętego Jakuba), apostoła i brata Jezusa, który podobno został pochowany pod dzisiejszą katedrą w Santiago de Compostela. Począwszy od dziewiątego wieku, religijni pielgrzymi rozpoczynali wędrówkę do miejsca spoczynku apostoła, szukając przebaczenia za swoje grzechy.

Oficjalnie, trasa zaczyna się gdziekolwiek pielgrzym, ale obwód, który większość ludzi śledzi często był określany jako Camino Frances. Camino obecnie przyciąga wszystkich – od tych, którzy szukają 500-milowej wędrówki do tych, którzy szukają duchowego odkrycia lub uwolnienia. Szlak ten ma tak wielką moc przemiany, że reżyserka-producentka Lydia B. Smith, która przeszła go w 2008 roku, udokumentowała doświadczenia pół tuzina podróżników w książce Walking the Camino: Six Ways to Santiago.

Zarówno Smith, jak i jej coproducentka, Annie O’Neil, współpielgrzymka, której podróż jest również udokumentowana w filmie, opowiadają się za treningiem, aby doświadczenie to było bardziej epifanią niż męką. „Im więcej potrafisz chodzić z obciążonym plecakiem, tym lepiej. Wędrowałem po Griffith Park w Los Angeles z plecakiem z konserwami jako trening” – mówi O’Neil. „W pewnym sensie nie tyle chodzi o twój poziom sprawności, ale o twoją gotowość, aby pozwolić, by Camino wpłynęło na ciebie. Kiedy porzucisz swoje codzienne rutyny, codzienne wygody i 'sprawy jak zwykle', jesteś zobowiązany do nauczenia się wiele o tym, kim jesteś, i być pod wielkim wpływem ludzi i miejsc, które znajdziesz.”

Chociaż niektórzy pielgrzymi pokonują szlak w ciągu zaledwie 20 dni, większość idzie nim w ciągu czterech do sześciu tygodni. I choć pokonuje ogromny dystans, jego trasa nie jest zbyt odległa, mijając niedrogie miejsca noclegowe niemal co pięć mil. Te albergues (schroniska dla pielgrzymów), które zapewniają podstawowe zakwaterowanie, w tym dostęp do prysznica, są prowadzone przez hospitaleros (wolontariuszy, którzy opiekują się pielgrzymami). Aby zatrzymać się w nich, trzeba mieć paszport pielgrzyma, dostępny za pośrednictwem American Pilgrims on the Camino. Szlak przebiega również w pobliżu restauracji, więc nie jest konieczne noszenie ze sobą jedzenia lub dużej ilości wody (skorzystaj z tej okazji, aby zachować lekki plecak). Takie udogodnienia mają jednak swoją cenę: duża część trasy przebiega po utwardzonych, hałaśliwych drogach lub w ich pobliżu, co sprawia, że spacer jest trudny dla stawów i nie zawsze spokojny.

Walking the Camino, obecnie w wybranych kinach w USA, będzie dostępny na DVD tej jesieni (można go zamówić na stronie internetowej). „Moją intencją przy tworzeniu filmu nie jest nakłonienie wszystkich do przejścia Camino, ale do zrobienia czegokolwiek, co jest ich Camino – do bycia bardziej w zgodzie z samym sobą lub z celem, dla którego tu są” – mówi Smith.

O’Neil zapewnia pierwszaków na Camino, że nadal „uczy się i czerpie dary z Camino prawie pięć lat po przejściu go po raz pierwszy. I, tak,” dodaje, „wróciłam.”