Coati

Opis Coati

Ale gatunki różnią się kolorem, zwykle ubarwienie jest pomarańczowe lub czerwonawe do ciemnobrązowego, czasem zbliżone do czarnego. Ich spodnia strona i krótkie, zaokrąglone uszy są często dużo bledsze, a łapy mają czarne. Coatis mają uderzająco wydłużony pysk i długi ogon, oba są często inny kolor do głównego ciała, czasami z pierścieniami lub pasmami kontrastujących kolorach. Zazwyczaj noszą ogon wyprostowany, gdy chodzą z ich niedźwiedzim chodem.

Przednie łapy mają długie, tępe i lekko zakrzywione pazury, podczas gdy tylne łapy mają krótsze pazury. Mają pajęczyny między palcami co czyni je potężne pływaków. Samce są prawie dwa razy większe od samic, a obie płcie mają długie, bardzo ostre kły.

Interesujące fakty na temat Coati

Coati są inteligentnymi i wysoce przystosowanymi zwierzętami. Wspinają się i żerują zarówno na drzewach, jak i na ziemi. Oznacza to, że mają kilka ciekawych przystosowań.

• Pysk – długi i elastyczny – może być obracany do 60° w każdym kierunku.
• Kostki – są podwójnie złączone i mogą obracać się o 180° podczas schodzenia z drzew głową w dół.
• Zachowanie żywieniowe – południowoamerykańskie coatis jedzą tarantule, po tym jak je obracają, aby usunąć ich irytujące włoski.
• Ogon – Coatis mają długi ogon, który, mimo że nie może chwytać przedmiotów, jest używany jak drążek do balansowania podczas wspinaczki po drzewach.
• Rzeczownik grupowy – Grupa coatis jest znana jako „banda”.

Siedlisko Coati

Coatis są generalnie mieszkańcami wilgotnych lub tropikalnych lasów deszczowych. Jednakże, w ramach ich zasięgu, mogą zajmować każde zalesione siedlisko do wysokości 9.850 stóp (3.000 m). Obejmuje to umiarkowane lasy dębowe i sosnowe oraz nizinne tropikalne lasy deszczowe. Czasami można je znaleźć na sawannach i pustyniach.

Rozmieszczenie koati

• Koati białonose: Meksyk, Ameryka Środkowa, południowo-zachodnie Stany Zjednoczone i Kolumbia
• Koati południowoamerykańskie: Ameryka Południowa
• Eastern mountain coati: Wenezuela
• Western mountain coati: Kolumbia i Ekwador

Dieta Coati

Coati są wszystkożerne, z bardzo zróżnicowaną dietą składającą się z małych kręgowców (jaszczurek, gryzoni, ptaków, jaj ptaków i krokodyli), bezkręgowców i owoców. Mają doskonały zmysł węchu, a oni używają swoich pysków do korzeni ziemi w sposób świniopodobny do wydobycia bezkręgowców. Oni również wykopać jedzenie z ich potężnych łap i pazurów. Każdego dnia przemierzają około mili (1,5 km) w poszukiwaniu pożywienia.

Coati i interakcje z ludźmi

Coati były intensywnie badane w niektórych obszarach. W związku z tym, coatisy na tych terenach przyzwyczaiły się do ludzi i nie uciekają, gdy się do nich podejdzie. Coatis są czasami zjadane przez ludzi, a gęstość populacji drastycznie spada wraz ze wzrostem liczby polowań. Są chwytane i sprzedawane jako zwierzęta domowe, mimo że nie są dobrymi pupilami. Coati może wyrządzać szkody w uprawach i domach, a czasami zabijać kurczaki.

Domestykacja

Ale coatis zostały oswojone, nie zostały udomowione.

Czy Coati jest dobrym zwierzęciem domowym

Coatis mogą być bardzo czułymi i kochającymi zwierzętami domowymi. Gdy są młode, przypominają szczeniaki. Jednak, mimo że stosunkowo łatwo jest nawiązać więź z młodym psem, może to być niezwykle trudne, jeśli nabywa się starszego dorosłego, który nie jest z tobą związany. Ze względu na ich dużą energię i siłę, mogą one zranić inne zwierzęta domowe (koty, psy) lub ludzi podczas zabawy z nimi, a także mogą przenosić choroby.

Pielęgnacja kota

Zaleca się minimalne wymiary klatki 5 x 10 stóp (1,5 x 3,0 m). Klatka powinna być wypełniona hamakami i gałęziami do wspinaczki oraz zabawkami, takimi jak dzwonki i piszczące gryzaki dla psów. Coatis są bardzo energicznymi zwierzętami i nie mogą być pozostawiane w małej klatce przez cały dzień i noc bez możliwości przebywania na zewnątrz.

Zachowania Coati

Coatis często wybierają sen lub odpoczynek w miejscach wysoko położonych, takich jak baldachim lasu, w których budują surowe gniazda. Niektóre gatunki kotików są aktywne w ciągu dnia (dzienne), inne natomiast w nocy (nocne).

Kobiety kotików żyją z młodymi w grupach liczących od 10 do 30 osobników, grupa taka nazywana jest „bandą”. Kiedy grupa porusza się lub żeruje, jest bardzo hałaśliwa i komunikuje swoje zamiary lub nastroje za pomocą szerokiej gamy chrząknięć, parsknięć i ćwierkania. Dorosłe samce są samotnikami, tylko łączą się z samicami, aby mate.

Coatis są bardzo wykwalifikowanymi wspinaczami i używają swoich długich ogonów, aby pomóc im zachować równowagę. Jednak większość żerowania odbywa się na ziemi, gdzie przeszukują ściółkę liściastą w poszukiwaniu pożywienia.

Rozród Coati

Coatis rozmnażają się na początku pory deszczowej, kiedy pożywienia jest pod dostatkiem. Jeden samiec dołącza do grupy i kopuluje z wszystkimi chętnymi samicami. Gdy samica jest już w ciąży, opuszcza grupę i buduje gniazdo, zwykle wysoko na drzewach lub na skalnej półce. Po ciąży (okres ciąży) trwającej prawie trzy miesiące, rodzi 2-7 dzieci, zwanych „kociętami”.”

Młode coatis otwierają oczy w wieku około dziesięciu dni, potrafią stać około 19 dnia życia, a chodzić dobrze do 24 dnia. Wkrótce potem, w wieku około 26 dni, uczą się wspinać. Kiedy kocięta mają około 6-10 tygodni, dołączają do zespołu wraz z matką, gdzie inne matki pomagają we współpracy.