Coho Salmon (Oncorhynchus kisutch)Species Profile

Status, trendy i zagrożenia

Status

Status populacji coho w Kalifornii i na północnym zachodzie Pacyfiku jest różny; niektóre są zdrowe i silne, podczas gdy jedna jest wymieniona jako zagrożona, a trzy są uważane za zagrożone na mocy ustawy o zagrożonych gatunkach. Populacje Coho na Alasce są zdrowe.

Trendy

W dłuższej perspektywie czasowej, naturalna produkcja tego gatunku, szczególnie w południowych częściach jego zasięgu, będzie nadal zagrożona przez zmiany w środowisku słodkowodnym spowodowane rosnącym rozwojem ludzkim i zmianami klimatycznymi. Populacje na niższych szerokościach geograficznych będą prawdopodobnie nadal doświadczać większej zmienności zarówno w produkcji smoltów, jak i przeżywalności w morzu w porównaniu z populacjami na Alasce. Niedawne spadki produkcji wylęgarni w połączeniu ze zmianami w środowisku i zarządzaniu sprawiają, że jest mało prawdopodobne, aby połowy komercyjne w całym Pacyfiku powróciły do poziomu z okresu od połowy lat 60. do połowy lat 90. ubiegłego wieku, kiedy to rutynowo przekraczały 10 mln ryb rocznie. Oczekuje się, że populacja coho na Alasce pozostanie zdrowa.

Zagrożenia

Łosoś coho na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych doświadczył dramatycznego spadku liczebności w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat w wyniku czynników spowodowanych przez człowieka i naturalnych. Przechowywanie, pobieranie, transport i przekierowywanie wody do celów rolniczych, przeciwpowodziowych, domowych i energetycznych znacznie ograniczyło lub wyeliminowało siedliska, które były dostępne w przeszłości. Cechy fizyczne zapór, takie jak turbiny i śluzy, spowodowały zwiększoną śmiertelność zarówno dorosłych, jak i młodych osobników łososia.

Wykorzystywanie i pozyskiwanie zasobów naturalnych prowadzące do modyfikacji siedlisk może mieć znaczący bezpośredni i pośredni wpływ na populacje łososia. Użytkowanie gruntów związane z wyrębem lasów, budową dróg, rozwojem miast, górnictwem, rolnictwem i rekreacją znacząco zmieniło ilość i jakość siedlisk ryb. Badania wskazują, że w większości stanów zachodnich wyeliminowano około 80-90% historycznych siedlisk nadrzecznych. Ponadto, szacuje się, że w ciągu ostatnich 200 lat, 48 dolnych Stanów Zjednoczonych utraciło około 53 procent wszystkich terenów podmokłych. Szacuje się, że tereny podmokłe w Waszyngtonie i Oregonie zmniejszyły się o jedną trzecią, natomiast w Kalifornii nastąpiła utrata 91 procent siedlisk podmokłych.

Łosoś był i nadal jest ważnym gatunkiem docelowym dla rybołówstwa rekreacyjnego na całym obszarze jego występowania. W okresach zmniejszonej dostępności siedlisk, wpływ rybołówstwa rekreacyjnego na rodzime stada anadromiczne może być większy. Połowy komercyjne niewymienionych w wykazie zdrowszych stad miały niekorzystny wpływ na słabsze stada łososia, a nielegalne dalekomorskie połowy z użyciem pławnic w ubiegłych latach również mogły być częściowo odpowiedzialne za spadek liczebności łososia. Wprowadzenie gatunków nierodzimych i modyfikacja siedlisk spowodowały zwiększenie populacji drapieżników i drapieżnictwo łososiowatych w wielu systemach rzecznych i ujściowych.