Czy Bóg stworzył grzech?

Pytanie: „Czy Bóg stworzył grzech?”
Odpowiedź: Bóg stworzył wszechświat w sześć dni, ale początkowo nie miał on grzechu – wszystko, co stworzył, było „bardzo dobre” (Rdz 1,31). Grzech pojawił się w kosmosie z powodu aktu buntu przeciwko Bogu, a nie dlatego, że Bóg stworzył grzech.
Musimy zdefiniować pojęcie „grzechu”. Pierwszy List św. Jana 3:4 mówi: „Każdy, kto grzeszy, łamie prawo; w rzeczywistości grzech jest bezprawiem”. Grzech zatem to każde naruszenie świętego prawa Bożego. List do Rzymian 3:23 mówi: „Wszyscy bowiem zgrzeszyli i nie osiągnęli chwały Bożej”. Zgodnie z tym wersetem, grzech to wszystko (słowa, myśli, czyny i motywacje), co nie dorównuje Bożej chwale i doskonałości. Każdy z nas grzeszy. Rzymian 3:23 naucza również, że musimy poznać charakter Boga, zanim będziemy mogli dokładnie zdefiniować grzech, ponieważ Jego chwała jest standardem, według którego go mierzymy (Psalm 119:160; Ewangelia Jana 17:17). Bez doskonałego standardu nie ma sposobu, aby określić, czy coś jest niedoskonałe. Bez absolutnego standardu Bożej chwały, każde słowo i działanie byłoby oceniane według błędnego, zmiennego standardu niedoskonałych ludzi. Każda reguła, prawo i moralne dogmaty stałyby się kwestią opinii. A opinia człowieka jest tak zróżnicowana i zmienna jak pogoda.
Jeśli budowniczy buduje na fundamencie, który nie jest kwadratowy, ryzykuje integralność całego projektu. Budynek nie staje się lepszy, gdy idzie w górę; staje się słabszy i bardziej poza linią. Jednak kiedy punkt wyjścia jest doskonały, reszta konstrukcji będzie solidna. Fundamenty moralne działają w ten sam sposób. Bez Bożego prawa moralnego nie jesteśmy w stanie odróżnić dobra od zła. Grzech jest oddalaniem się od tego, co jest właściwe. Im bardziej oddalamy się od Bożego standardu moralnego, tym gorszy staje się grzech.
Bóg stworzył ludzi i aniołów z wolną wolą, a jeśli istota ma wolną wolę, istnieje przynajmniej możliwość, że wybierze źle. Potencjalna możliwość grzechu była ryzykiem, które podjął Bóg. Stworzył ludzi na swój obraz, a ponieważ On jest wolny, ludzie również zostali stworzeni wolni (Rdz 1:27). Wolna wola oznacza zdolność wyboru, a po tym, jak Bóg przekazał moralne standardy, dał człowiekowi prawdziwy wybór (Rdz 2:16). Adam wybrał nieposłuszeństwo. Bóg nie kusił, nie zmuszał, ani nie zwodził Adama do nieposłuszeństwa. List Jakuba 1:13 mówi: „Gdy ktoś jest kuszony, niech nie mówi: 'Bóg mnie kusi'. Bóg bowiem nie może być kuszony przez zło, ani też nikogo nie kusi.” Bóg pozwolił Adamowi na godność wolnego wyboru i uhonorował ten wybór odpowiednimi konsekwencjami (Rz 5:12).
Bóg zapewnił możliwość grzeszenia, ale nie stworzył ani nie podżegał do grzechu. Posiadanie możliwości było dobre; bez niej istoty ludzkie byłyby niewiele więcej niż robotami. Bóg nakazuje, błaga i zachęca nas, abyśmy Go naśladowali (Księga Wyjścia 19:5; Księga Powtórzonego Prawa 12:28; 1 Księga Samuela 15:22). Obiecuje błogosławieństwo, społeczność i ochronę, gdy będziemy posłuszni (Jeremiasza 7:23; Psalm 115:11; Łukasza 11:28). Ale On nie zakuwa nas w łańcuchy. Bóg nie postawił ogrodzenia wokół zakazanego drzewa w ogrodzie Eden. Adam i Ewa mieli wolność wyboru posłuszeństwa lub nieposłuszeństwa. Kiedy wybrali grzech, wybrali również konsekwencje, które się z nim wiązały (Rdz 3,16-24).
To samo dotyczy każdego człowieka od tamtego czasu. Możliwość grzeszenia jest nieodłączną częścią naszej wolności wyboru. Możemy zdecydować się na szukanie Boga, co prowadzi do sprawiedliwego życia (Jeremiasza 29:13; 2 Tymoteusza 2:19). Możemy też wybrać podążanie za własnymi skłonnościami, które prowadzą z dala od Boga (Przysłów 16:5). Biblia mówi jasno, że niezależnie od tego, jaką ścieżkę wybierzemy, poniesiemy konsekwencje. Zbieramy to, co siejemy (List do Galacjan 6:7). Niektóre konsekwencje są wieczne. Mateusz 25:46 mówi, że ci, którzy nie pójdą za Jezusem, „odejdą na wieczną karę, lecz sprawiedliwi do życia wiecznego”
Bóg sądzi ludzi (Kaznodziei 12:14) i narody (Micheasza 5:15), które wykorzystują swoją wolną wolę, by się przeciwko Niemu zbuntować. Bóg nie stworzył i nie tworzy grzechu, ani nie rozkoszuje się karaniem tych, którzy decydują się na grzech (Ezechiela 33:11). Jego pragnieniem jest, aby wszyscy doszli do nawrócenia i doświadczyli błogosławieństwa i radości życia wiecznego z Nim (2 Piotra 3:9).