Czy ważne jest zachowanie strun ścięgnistych i mięśni brodawkowatych podczas wymiany zastawki mitralnej?

Aby ocenić znaczenie zachowania strun ścięgnistych i mięśni brodawkowatych dla funkcji lewej komory po wymianie zastawki mitralnej, 12 psów miało założone zastawki mitralne Carpentier-Edwards lub Björk-Shiley. Zastosowano bypass krążeniowo-oddechowy, hipotermię ogólnoustrojową w temperaturze 25 stopni C oraz zimną kardioplegię. Okres beztlenowego zatrzymania krążenia wynosił 30 minut. U sześciu psów wykonano wymianę zastawki mitralnej po jej całkowitym wycięciu. U pozostałych sześciu psów wycięto częściowo płatek przedni, ale pozostawiono wszystkie struny ścięgniste i mięśnie brodawkowate. Pomiary hemodynamiczne, w tym funkcję lewej komory po obciążeniu objętościowym, wykonywano przed i po zabiegu. U wszystkich psów po zabiegu wykonano angiogramy lewej komory. Przedoperacyjnie nie stwierdzono istotnej różnicy w krzywych funkcji lewej komory w obu grupach, natomiast pooperacyjnie krzywe te wykazywały istotne różnice. W grupie z zachowanymi strunami ścięgnistymi funkcja lewej komory poprawiała się wraz z obciążeniem objętościowym do ciśnienia końcoworozkurczowego 20 mm Hg, natomiast w grupie z podzielonymi strunami ścięgnistymi funkcja poprawiała się wolniej i przestawała się poprawiać po obciążeniu do ciśnienia końcoworozkurczowego 15 mm Hg. Średnia frakcja wyrzutowa lewej komory po wymianie zastawki mitralnej z zachowanymi mięśniami brodawkowatymi wynosiła 0,62 +/- 0,01, a z podzielonymi mięśniami brodawkowatymi 0,45 +/- 0,05 (P mniej niż 0,05). Autorzy konkludują, że ważne jest zachowanie strun ścięgnistych i mięśni brodawkowatych podczas wymiany zastawki mitralnej.