Diagnozowanie zakażeń prątkami niegruźliczymi

Mykobakterie niegruźlicze są rodzajem bakterii występujących w wodzie i glebie. Bakterie te są zazwyczaj nieszkodliwe. Jednakże, gdy dostaną się do organizmu, mogą powodować zmiany skórne, infekcje tkanek miękkich i poważne problemy z płucami.

Lekarze NYU Langone oferują zespołowe podejście do diagnostyki i opieki, która może obejmować pulmonologa, czyli specjalistę chorób płuc, specjalistę chorób zakaźnych, radiologa klatki piersiowej oraz terapeutę krążeniowo-oddechowego.

Istnieje ponad 25 różnych gatunków prątków, które powodują zakażenia prątkami niegruźliczymi. Jednym z najczęstszych jest Mycobacterium avium, który może powodować objawy podobne do gruźlicy, takie jak kaszel, gorączka, zmęczenie i utrata masy ciała. Innym jest Mycobacterium abscessus, który może prowadzić do uszkodzenia płuc i zakażenia skóry i tkanek miękkich, w tym chrząstek, ścięgien oraz warstw tłuszczu i mięśni pod skórą.

Choroba gruźlicy jest wywoływana przez inny szczep z tej samej szerokiej rodziny bakterii. Jednak podczas gdy gruźlica przenosi się z człowieka na człowieka, zakażenia prątkami niegruźliczymi nie są zaraźliwe.

Zakażenie prątkami niegruźliczymi może wystąpić, jeśli pijesz skażoną wodę. Bakterie mogą również przedostać się do organizmu przez pęknięcie skóry, takie jak rana kłuta, która została zanieczyszczona wodą lub ziemią. Wdychanie bakterii również naraża Cię na ryzyko zakażenia.

Nie u każdego, kto jest narażony na kontakt z prątkami gruźlicy, rozwija się zakażenie. Dlaczego infekcja występuje u niektórych osób, a u innych nie, nie wiadomo, ale naukowcy uważają, że ci, którzy zachorują, mogą czasami mieć chorobę płuc, taką jak bronchiektazę, lub inny problem z układem odpornościowym, który czyni ich podatnymi na infekcję.

Osoby z chorobą refluksową przełyku, lub GERD, które przypadkowo wdychają wodę skażoną prątkami niegruźliczymi, mogą rozwinąć infekcję płuc związaną z prątkami niegruźliczymi. Osoby z uszkodzoną tkanką płucną lub drogami oddechowymi w wyniku takich schorzeń jak rozedma płuc lub mukowiscydoza, lub wcześniejsze zakażenie gruźlicą, są również narażone na zwiększone ryzyko.

Objawy i symptomy

Diagnozowanie infekcji prątkami niegruźliczymi może być trudne, ponieważ objawy przypominają te związane z innymi chorobami płuc, takimi jak przewlekłe zapalenie oskrzeli. Objawy mogą obejmować kaszel, który produkuje plwocinę lub krew, gorączkę, zmęczenie, utratę wagi i nocne poty.

Objawy skórne mogą obejmować widoczne owrzodzenia, otwarte rany, czerwone wysypki lub czyraki. Jeśli tkanka miękka jest zakażona, może mieć zmiany lub owrzodzenia, z których sączy się ropa.

Infekcje tkanek miękkich są zwykle ograniczone do skóry i są widoczne dla oka. Jednakże u osób z obniżoną odpornością, takich jak osoby zakażone wirusem HIV i chore na AIDS lub osoby, którym niedawno przeszczepiono narząd, może dojść do zakażenia tkanek wewnętrznych, takich jak śledziona lub ściana jelita, co może wymagać wykonania zdjęć radiologicznych w celu określenia stopnia zakażenia.

Testy diagnostyczne

Lekarze NYU Langone najpierw zbierają wywiad i przeprowadzają badanie fizykalne. Lekarz może chcieć wiedzieć, czy jesteś zapalonym ogrodnikiem lub czy często korzystasz z gorących kąpieli lub łaźni parowych, gdzie te organizmy mogą być bardziej powszechne. Ważna jest również historia chorób płuc w Twojej rodzinie.

Do diagnozowania zakażeń prątkami niegruźliczymi powszechnie stosuje się kilka badań.

TKANALIZA

Kanaliza tomograficzna wykorzystuje promieniowanie rentgenowskie i komputer do tworzenia trójwymiarowych, przekrojowych obrazów ciała. Tomografia komputerowa płuc może pomóc lekarzowi w rozpoznaniu aktualnej infekcji, poprzedniej infekcji, która mogła spowodować uszkodzenie tkanek lub innych stanów, które mogły narazić pacjenta na ryzyko zakażenia prątkami niegruźliczymi. Tomografia komputerowa może zidentyfikować obszary rozszerzonych dróg oddechowych, pogrubionych dróg oddechowych i guzków płucnych, które mogą być oznakami wczesnej lub zaawansowanej choroby płuc.

Kultura plwociny

Nasi lekarze badają plwocinę – śluz, który jest wykrztuszany z płuc – na obecność prątków gruźlicy. Mikrobiolog umieszcza plwocinę w specjalnym naczyniu i obserwuje ją, aby sprawdzić, czy rosną w niej prątki. Często konieczne jest wykonanie kilku posiewów plwociny, czyli badań. Jeden pozytywny test nie zawsze oznacza, że infekcja jest obecna, dlatego lekarze używają wielu posiewów, aby potwierdzić diagnozę.

Bronchoskopia

Bronchoskopia jest badaniem, które pozwala lekarzowi zajrzeć do dróg oddechowych płuc i pobrać próbki śluzu lub tkanki płucnej, aby zbadać je pod kątem oznak infekcji prątkami. Podczas badania lekarz wprowadza cienką, giętką rurkę zwaną bronchoskopem do nosa lub ust, a następnie wprowadza ją przez gardło do dróg oddechowych. Bronchoskop posiada światło i małą kamerę, które pozwalają lekarzowi zobaczyć drogi oddechowe i zrobić zdjęcia. Procedura ta jest często stosowana z łagodnym uspokojeniem, aby pomóc Ci się zrelaksować, ale może być również wykonywana przy użyciu znieczulenia ogólnego.

Bronchoskopia umożliwia lekarzowi zidentyfikowanie infekcji i wykluczenie innych problemów z płucami, takich jak guz lub nadmiar śluzu w drogach oddechowych. Podczas zabiegu lekarz może pobrać próbki śluzu lub tkanki płucnej, aby zbadać je pod kątem oznak zakażenia prątkami gruźlicy.

Badanie układu oddechowego

Podczas tego badania lekarz zapoznaje się z historią choroby i pyta, czy pacjent miał jakiekolwiek objawy lub choroby układu oddechowego. Lekarz obserwuje Pana/Pani oddech i słucha stetoskopem wszelkich nietypowych dźwięków, takich jak świszczący oddech lub trzaski. Może on lub ona może również dotknąć lub postukać w klatkę piersiową, aby sprawdzić, czy niektóre obszary płuc funkcjonują lepiej niż inne.

Spirometria

Spirometria mierzy, jak dużo i jak szybko dana osoba może wydmuchać powietrza z płuc poprzez oddychanie do urządzenia zwanego spirometrem. Lekarze mogą również mierzyć objętość płuc i stopień wykorzystania tlenu. Lekarze mogą stosować spirometrię, aby sprawdzić oznaki uszkodzenia płuc w wyniku zakażenia prątkami niegruźliczymi i mogą ją powtarzać, aby sprawdzić, jak dobrze reagujesz na leczenie.

Badania wysiłkowe

Lekarze monitorują odległość, jaką jesteś w stanie pokonać w ciągu sześciu minut, zwykle na bieżni, oraz poziom tlenu w spoczynku i podczas chodzenia. Badanie to służy do pomiaru ogólnej wydolności płuc. Jeśli czynność płuc wydaje się być zaburzona, lekarz może podać pacjentowi dodatkowy tlen.

Biopsja tkanki

Jeśli u osoby występuje zakażenie skóry lub tkanek miękkich, lekarz może odsączyć ropę lub pobrać próbkę skóry i wysłać ją do laboratorium w celu zidentyfikowania rodzaju prątków, które powodują zakażenie.

W przypadku zakażenia skóry lub tkanek miękkich, lekarz może wykonać biopsję tkanki.