Diphtheroids-Important Nosocomial Pathogens
Wprowadzenie: Diphtheroids są definiowane jako tlenowe, nierosporulujące, pleomorficzne Gram-dodatnie pałeczki, które są bardziej jednolicie wybarwione niż Corynebacterium diphtheriae, nie posiadają ziarnistości metachromatycznych i są ułożone w sposób palisadowy. Są one zazwyczaj komensalami skóry i błon śluzowych. Różnią się od C. diphtheriae reakcjami biochemicznymi oraz wytwarzaniem toksyn. Ponieważ są one zwykle spotykane jako komensale na skórze, często są uważane za zwykłe zanieczyszczenia, gdy są izolowane z próbek klinicznych. Jednakże, coraz częściej pojawiają się doniesienia, że organizmy te są związane z różnymi infekcjami. W związku z tym czuliśmy potrzebę zbadania wspólnych gatunków związanych z infekcjami i poznania właściwości tych organizmów, które w innych przypadkach są uważane za zwykłe zanieczyszczenia laboratoryjne.
Cel: Identyfikacja różnych gatunków błonkówek wyizolowanych jako czysty wzrost z próbek klinicznych, w których rozmaz Grama ujawnił liczne komórki zapalne z Gram dodatnimi pałeczkami i które miały dowody kliniczne.
Materiały i metody: Do badania wzięto pod uwagę łącznie 100 izolatów pałeczek Gram-dodatnich z 16 242 próbek klinicznych otrzymanych w Zakładzie Mikrobiologii Kasturba Medical College w okresie od grudnia 2013 do grudnia 2014. Gram-dodatnie pałeczki, które były widoczne w rozmazie wraz z komórkami ropnymi, wyizolowane jako czysty wzrost i zgłoszone jako „Corynebacterium spp mające znaczenie kliniczne” zostały wzięte do tego badania, podczas gdy te, które zostały zgłoszone jako „Prawdopodobne zanieczyszczenia skóry” zostały wyłączone z tego badania. Identyfikację gatunkową pałeczek Gram-dodatnich przeprowadzono za pomocą reakcji biochemicznych. Test wrażliwości na antybiotyki wykonano metodą dyfuzyjno-krążkową Kirby-Bauera. Produkcję biofilmu oceniano metodą mikropłytek O’Toole’a i Koltera, a analizę statystyczną przeprowadzono przy użyciu testu proporcji i testu Chi-kwadrat.
Wyniki: Z różnych próbek klinicznych wyizolowano różne gatunki błonkówek. C. pseudotuberculosis, C. renale, C. ulcerans, C. striatum, C. minutissimum, Corynebacterium haemolyticum wyizolowane z końcówek cewników, plwociny, wydzielin tracheostomijnych i zakażeń ran były wysoce oporne na wiele antybiotyków, podczas gdy izolaty z krwi: C. pseudotuberculosis, C. minutissimum, C. ulcerans i C. renale były prawie wrażliwe na większość z nich. Interesujący jest również fakt, że u tych izolatów obserwowano zwiększoną produkcję biofilmu.
Wnioski: Corynebacterium pseudotuberculosis, Coryne- bacterium ulcerans, Corynebacterium renale, Corynebacterium bovis, Corynebacterium striatum, Corynebacterium minutissimum, Corynebacterium pseudodiphtheriticum i Corynebacterium haemolyticum mogą przetrwać w postaci biofilmów w szpitalach i powodować zakażenia wielolekooporne. Dlatego też musimy rozważnie zidentyfikować te organizmy, znaleźć ich wrażliwość na środki przeciwdrobnoustrojowe, leczyć je i w ten sposób zapobiegać zakażeniom w szpitalach.