Dominik

Dominik to słowiańska i niemiecka forma imienia Dominik. Dominik pochodzi od łacińskiego słowa „dominus” oznaczającego „nasz Pan” lub „należący do Pana”. Słowo „dominus” było używane w starożytnym przedchrześcijańskim Rzymie do określenia pana lub właściciela niewolników, a ostatecznie nazwa ta stała się oficjalnym tytułem cesarza począwszy od III wieku. W późniejszych czasach, łaciński Kościół chrześcijański używał „Dominus” jako odpowiednika hebrajskiego „Adonai” i greckiego „Kyrios”, w odniesieniu do ich konkretnego Boga. Było ono również używane jako pełna szacunku forma zwracania się (jak hiszpańskie/włoskie „don” i portugalskie „dom”). Dominus istnieje od czasów starożytnego Rzymu, ale ewoluowało w ulubione imię nadawane przez średniowiecznych chrześcijan na cześć „naszego Pana”. Jednym z godnych uwagi nosicieli tego imienia był święty Dominik, który na początku XIII wieku założył zakon dominikanów – mnichów rzymskokatolickich. Jest on nie tylko patronem astronomów, ale również rozpowszechnienie różańca przypisuje się naukom dominikanów. Dominique jest żeńskim odpowiednikiem. Jako niemiecka i słowiańska forma Dominika, Dominik jest obecnie wysoko notowany na Węgrzech, w Chorwacji, Polsce, Czechach, Niemczech, Austrii i Słowenii. Dinko jest chorwackim zdrobnieniem, które uważamy za absolutnie urocze.